Ξενηλασία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot-assisted disambiguation: Λυκούργος - Changed link(s) to Λυκούργος (νομοθέτης) |
|||
Γραμμή 22:
Ο σπαρτιατικός θεσμός περιγράφεται σε ένα σχόλιο στο [[Θουκυδίδης|Θουκυδίδη]] ως: ''«η πράξη του να διώχνει κανείς τους ξένους»''.<ref>''«Σχόλια στο Θουκυδίδη»'', I, 144, 2</ref> Ο [[Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς]], λεξικογράφος του [[6ος αιώνας |6ου αιώνα μ.Χ.]], παρέχει δύο ορισμούς: ''«το φαινόμενο της απαγόρευσης στους ξένους να ενσωματώνονται»'' <ref>Ησύχιος, ''«Λεξικό»'', λήμμα ''ξενηλασία''</ref> και ''«το να χτυπά κανείς τους ξένους ενώ τους διώχνει»''.<ref>Ησύχιος, ''«Λεξικό»'', λήμμα ''{{πολυτονικό|ξενηλατοῦνται}}''</ref> Ομοίως, ένα υπόμνημα στο έργο του [[Πατριάρχης Φώτιος Α΄|Φωτιού]] αναφέρει: ''«οι Λακεδαιμόνιοι είχαν το συνήθειο να αποπέμπουν τους ξένους με χτυπήματα»''.<ref>Φώτιος, ξ 208 Porson</ref>
Ο Θουκυδίδης αποδίδει την πρακτική αυτή στην επιθυμία της Σπάρτης να διαφυλάξει τα κρατικά της μυστικά και την ασφάλειά της: η [[Αθήνα]] ''«είναι ανοικτή σε όλους, και δεν συμβαίνει ποτέ, με ξενηλασίες, να απαγορεύουμε στον οποιοδήποτε μια μελέτη ή ένα θέαμα, το οποίο εφόσον δεν είναι κρυφό, θα μπορούσε να παρατηρηθεί από κάποιον εχθρό και να του αποβεί χρήσιμο»''.<ref>Θουκυδίδης, ''«Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου»'', [[:s:Θουκυδίδης/Β|B.39.1]]</ref> Για τον [[Ξενοφών|Ξενοφώντα]], τα κίνητρα των Σπαρτιατών υπήρξαν ακόμη βαθύτερα: ''«άλλοτε έδιωχναν τους ξένους και απαγόρευαν στους πολίτες να φύγουν μακρυά από την πατρίδα, από φόβο να μην δοκιμαστεί η αρετή τους από τις απρέπειες των ξένων»''.<ref>Ξενοφών, ''«Λακεδαιμονίων Πολιτεία»'', [[:s:Λακεδαιμονίων Πολιτεία|XIV, 4]]</ref> Η πρακτική της ξενηλασίας αποδίδεται στη νομοθεσία του [[Λυκούργος (νομοθέτης)|Λυκούργου]], από κοινού με την απαγόρευση των περιττών πολυτελειών και την καθιέρωση νομίσματος από [[Σίδηρος|σίδηρο]].
== Παραπομπές ==
| |||