Βικιπαίδεια

Ερυσίβη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Ρομπότ: Προσθήκη: myv:Аварозь
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 22:
Στο τέλος του καλοκαιριού, ο μύκητας παίρνει μια χαρακτηριστική μορφή για να αντέξει στον χειμώνα και λέγεται «sclerotium», ή «''ερυσίβη''».
Υπάρχουν περίπου 50 γνωστά είδη, τα περισσότερα προέρχονται από τροπικές περιοχές.
Για την οικονομία σημαντικά είδη είναι το ''purpurea Claviceps'' (παρασιτικό στις χλόες και τα δημητριακά), το ''C. fusiformis'' (στο κεχρί, και τη χλόη), το ''C. paspalipaspali'' (στη χλόη) και και το ''C. africana''[<ref>http://www.apsnet.org/online/feature/ergot/0218-01F.pdf]</ref>. Το ''C. purpurea'' προσβάλει διάφορα δημητριακά συμπεριλαμβανομένης της [[σίκαλη|σίκαλης]] (ο πιο κοινός φορέας του), του [[σίτος|σίτου]] και του [[κριθάρι|κριθαριού]]. Έχει επιπτώσεις στη [[βρώμη]], αν και σπάνια.
 
Υπάρχουν τρεις ποικιλίες του ''C. purpurea'', που διαφέρουν στην ιδιομορφία των φορέων τους:
[<ref>http://www2.biomed.cas.cz/~pazouto/purpurea.htm]:</ref>
* G1 &mdash; εμφανίζεται σε χλόες σε λιβάδια
* G2 &mdash; εμφανίζεται σε χλόες υγρών, δασικών, και ορεινών περιοχών
Γραμμή 31:
 
== Κύκλος ζωής του μύκητα ==
Ο πυρήνας της ερυσίβης αναπτύσσεται από μόλυνσημόλυνσή του του άνθους της χλόης ή των δημητριακών από τον σπόρο του μύκητα Claviceps.
Η διαδικασία της μόλυνσης ακολουθεί τον δρόμο της [[γύρη|γύρης]] στην ωοθήκη του άνθους του φυτού κατά τη διάρκεια της επικονίασης.
Ο μύκητας στην συνέχεια καταστρέφει την ωοθήκη και εγκαθίσταται στα αγγεία που κανονικά χρησιμεύουν για τη διατροφή του ωφέλιμου σπόρου.
Στο πρώτο στάδιο της μόλυνσης, η ερυσίβη παίρνει την μορφή λευκού μαλακού ιστού (που λέγεται sphacelia) και παράγει ένα ζαχαρώδες υγρό, το οποίο συχνά στάζει.
Το υγρό αυτό περιέχει εκατομμύρια άφυλων σπόρων (κονίδια) που μεταφέρονται από τα έντομα μολύνοντας και άλλα φυτά.
Αργότερα, η sphacelia μετατρέπεται σε ένα σκληρό ξηρό σωματίδιο, το [[σκληρώτιο]] (sclerotium) και παραμένει μέσα στο φλοιό του άνθους.
Σε αυτή τη φάση, παράγονται [[αλκαλοειδή]] και [[λιπίδια]] που συγκεντρώνονται στο σκληρώτιο.
 
Στο πρώτο στάδιο της μόλυνσης, η ερυσίβη παίρνει την μορφή λευκού μαλακού ιστού (που λέγεται sphacelia) και παράγει ένα ζαχαρώδες υγρό, το οποίο συχνά στάζει. Το υγρό αυτό περιέχει εκατομμύρια άφυλων σπόρων (κονίδια) που μεταφέρονται από τα έντομα μολύνοντας και άλλα φυτά. Αργότερα, η sphacelia μετατρέπεται σε ένα σκληρό ξηρό σωματίδιο, το [[σκληρώτιο]] (sclerotium), και παραμένει μέσα στο φλοιό του άνθους. Σε αυτή τη φάση, παράγονται [[αλκαλοειδή]] και [[λιπίδια]] που συγκεντρώνονται στο σκληρώτιο.
Όταν το sclerotium ωριμάσει και πέσει στο έδαφος, ο μύκητας παραμένει ανενεργός μέχρι οι κατάλληλοι όροι να προκαλέσουν την καρποφόρο φάση του (αρχή της άνοιξη, της περιόδου βροχής, κ.λπ.).
 
Τότε βλασταίνει, διαμορφώνοντας έναν ή περισσότερους καρποφόρους οργανισμούς με κεφαλή και στύλο,
Όταν το sclerotium ωριμάσει και πέσει στο έδαφος, ο μύκητας παραμένει ανενεργός μέχρι οι κατάλληλοι όροι να προκαλέσουν την καρποφόρο φάση του (αρχή της άνοιξη, της περιόδου βροχής, κ.λπ.). Τότε βλασταίνει, διαμορφώνοντας έναν ή περισσότερους καρποφόρους οργανισμούς με κεφαλή και στύλο, ποικίλων αποχρώσεων μοιάζοντας με ένα μικροσκοπικό [[μανιτάρι]]. Στη κεφαλή διαμορφώνονται τα νηματοειδή σπόρια αναπαραγωγής, τα οποία και εκτινάσσονται τη ίδια εποχή που ανθίζουν οι αντίστοιχοι οικοδεσπότες.
ποικίλων αποχρώσεων μοιάζοντας με ένα μικροσκοπικό μανιτάρι.
 
Στη κεφαλή διαμορφώνονται τα νηματοειδή σπόρια αναπαραγωγής, τα οποία και εκτινάσσονται τη ίδια εποχή που ανθίζουν οι αντίστοιχοι οικοδεσπότες.
[[Εικόνα:Ergot01.jpg|thumb|Σιτάρι μολυσμένο από ερυσίβη (ο μαύρος σπόρος μέσα στο στάχυ).]]
 
Η μόλυνση από ερυσίβη προκαλεί μείωση της παραγωγής και της ποιότητας του καρπού των δημητριακών, ιδίως του σιταριού και του σανού. Επιπλέον, όταν το μολυσμένος σιτάρι ή ο [[σανός]] χρησιμοποιηθήχρησιμοποιηθεί για τροφή, είτε στα ζώα είτε στους ανθρώπους μπορεί να προκαλέσει μια ασθένεια αποκαλούμενη ergotism.
 
== Επίδραση στους ανθρώπους και τα ζώα ==
Η Ερυσίβη περιέχει σε υψηλή ποσότητα (μέχρι 2% της ξηράς μάζας) την ουσία [[εργοταμίνη]] (ergotamine), μια σύνθετη χημική ουσία.<ref name="Tudzynski">{{cite journal|author=Tudzynski P, Correia T, Keller U|year=2001|title=Biotechnology and genetics of ergot alkaloids|journal= Lancet Neurol.|volume=57|pages=4593-605|id=PMID 11778866}}</ref> Η αλκαλοειδής αυτή ουσία αναπτύσσει ένα ευρύ φάσμα βιολογικών επιδράσεων εκτός άλλων στο κυκλοφοριακό και νευρολογικό σύστημα.<ref name="Eadie"><!--
-->{{cite journal
|author=Eadie MJ|year=2003
Γραμμή 58 ⟶ 54 :
}}</ref>
 
Το παθολογικό σύνδρομο που παρατηρείται στους ανθρώπους ή τα ζώα που έχουν λάβει ερυσίβη, π.χ. μαζί με μολυσμένο σιτάρι είναι κοινώς γνωστό ως "Φωτιά του αγίου Αντωνίου", και αναφέρεται με συμπτώματα, όπως δυνατές αισθήσεις φλόγωσης στα χέρια και στα πόδια.[<ref>http://www.medicinenet.com/script/main/art.asp?articlekey=14891]</ref>
 
Τα συμπτώματα αυτά προέρχονται από τα [[αλκαλοειδή]] που προκαλούν την συστολή των αγγείων του [[αίμα|αίματος]], οδηγώντας μερικές φορές σε γάγγραινα και την νέκρωση των άκρων λόγω της σοβαρά περιορισμένης κυκλοφορίας αίματος. Τα αλκαλοειδή της ερυσίβης μπορούν επίσης να προκαλέσουν παραισθήσεις συνοδευόμενες από παράλογη συμπεριφορά, σπασμούς ακόμα και τον θάνατο.<ref name="Tudzynski"/><ref name="Eadie"/> Επίσης παρατηρούνται ισχυρές συστολές του γυναικείου οργάνου της [[μήτρα|μήτρας]], αλλά και [[ναυτία]], ή και την έλλειψη συναίσθησης (λιποθυμία). ΓιαυτόΓι' αυτό τον λόγο στο παρελθόν, την ερυσίβη την χρησιμοποιούσαν για να προκαλέσουν [[άμβλωση|αμβλώσεις,]] ή για να σταματήσουν τη μητρική αιμορραγία μετά από τον [[τοκετός|τοκετό]].
 
== Ιστορικές αναδρομές ==
Η επίδραση της ερυσίβης περιγράφηκε αρχικά γύρω στο [[1800]] ως επιδημία ανθρώπων και ζώων, αλλά η σύνδεση με τον μύκητα δεν ήταν γνωστή.
 
Η [[LinndaLinda R. Caporael]] προυπέθεσεπροϋπέθεσε το [[1976]] ότι τα συμπτώματα υστερίας σε γυναίκες νεαρής ηλικίας που είχαν βασανιστεί στο [[Σάλεμ]] τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] επειδή κατηγορήθηκαν ότι ήταν [[μάγισσες του Σάλεμ|μάγισσες]] ήταν αποτέλεσμα της κατανάλωσης μολυσμένης σίκαλης που περιείχε ερυσίβη.<ref>"Ergotism: The Satan Loosed in Salem?", '''Science''' Vol. 192 (2 April 1976), pp. 21-26. See: http://web.utk.edu/~kstclair/221/ergotism.html</ref>
 
Ο [[κυκεώνας]], το ποτό που έπιναν οι συμμετέχοντες στα αρχαία ελληνικά [[Ελευσίνια Μυστήρια|Ελευσίνια μυστήρια]], μπορεί να είχε την παραισθησιογόνα επίδρασή του από αυτόν τον μύκητα.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ερυσίβη"