}}</ref> Το ουράνιο αυτό γεγονός σημάδεψε το τέλος των εχθροπραξιών και την θέσπιση ειρήνης μεταξύ των δύο βασιλείων, η οποία επικυρώθηκε με τους γάμους του [[Αστυάγης|Αστυάγη]] και της [[Αρυήνη|Αρυήνης]], γιου του Κυαξάρη και κόρη του Αλυάττη αντίστοιχα.
==Ο τύμβος του Αλυάττη==
Ο τύμβος του (''σήμα του Αλυάττη'') μνημονεύεται από τον [[Ηρόδοτος|Ηρόδοτο]]<ref>Herodotus, i. 93</ref> ως ένα από τα θαύματα της Λυδίας. Ο τύμβος είχε μήκος έξι [[πλέθρον|πλέθρα]] και δύο [[Στάδιο (μονάδα μήκους)|στάδια]] και πλάτος δεκατρία πλέθρα. Ονομάζονταν ο ''τύμβος των πόρνεων'' και είχε κτισθεί από την σύζυγο κάποιου Γύγη.<ref>Clearch. up. Atlicn. xiii. p. 573, a.</ref> Βρίσκονταν βόρεια των [[Σάρδεις|Σάρδεων]] κοντά στην λίμνη [[Γυγαία (λίμνη)|Γυγαία]] και ήταν επάνω σε μεγάλο τεχνητό χωμάτινο ανάχωμα επάνω σε μια βάση από κοτρόνες. Τον τύμβο αυτό τον είχαν κτίσει έμποροι, μηχανικοί και πόρνες και επάνω στην κορυφή του είχε πέντε στήλες, τους οποίους περιέγραψε ο Ηρόδοτος, αναφέροντας ότι είχαν άνισο μέγεθος, ενώ τον ψηλότερο στύλο τον είχαν προσφέρει οι πόρνες. Το ανάχωμα υπάρχει μέχρι σήμερα. Ο Hamilton λέει ότι για την περιήγηση γύρω από τον τεχνητό λόφο θέλει κανείς δέκα λεπτά με το άλογο.<ref>Rcsearches in Asia Minor, vol. i. p. 145</ref> Ο ίδιος λέει επίσης ότι στα βόρεια του τύμβου υπάρχει ένας μεγάλος λευκός λίθος.
