Γκρατσάνιτσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Egmontbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Robot-assisted disambiguation: Τούρκοι - Changed link(s) to Οθωμανοί
Γραμμή 13:
Το εξωτερικό του ναού είναι μίγμα από πέτρα και τούβλο που διατηρήθηκε αναλλοίωτο μέσα στους αιώνες. Στη βάση της κατασκευής έχουν ενσωματωθεί αρχαία ρωμαικά λιθάρια με λατινικές επιγραφές, που μεταφέρθηκαν, όταν χτιζόταν το μοναστήρι, από την αρχαία ρωμαική πόλη της Ουλπιάνα (Ulpiana), την πόλη που ήταν κάποτε η πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου της Ιλλυρίας (Illyria) και που αντιστοιχεί στις μέρες μας με το σημερινό Κόσοβο.
 
Υπέροχα διατηρημένες είναι και οι [[τοιχογραφία|τοιχογραφίες]], όπως αυτές με τη ζωή και τα θαύματα του [[Χριστός|Χριστού]], τα Πάθη και την Ημέρα της Κρίσης. Οι τοιχογραφίες όμως με τις μορφές του βασιλιά της Σερβίας Μιλιούτιν και της βασίλισσας - συζύγου του [[Σιμονίδα Παλαιολογίνα|Σιμονίδας Παλαιολογίνας]] (''Simonida''), κόρης του Βυζαντινού Αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Β' Παλαιολόγου]] (αν και με βγαλμένα τα μάτια τους από τους [[ΤούρκοιΟθωμανοί|Τούρκους]]) θεωρούνται από τις πιο αξιόλογες τοιχογραφίες της σερβικής τέχνης.
 
Το Μοναστήρι της Γκρατσάνιτσα υπέστη επανειλημμένα σοβαρές καταστροφές από τους Τούρκους ανάμεσα στα έτη [[1379]]-[[1383]], όταν μια πλούσια συλλογή ιστορημένων χειρογράφων και άλλων πολύτιμων αντικειμένων παραδόθηκαν στις φλόγες. Το μοναστήρι, που διέφυγε τις λεηλασίες και την καταστροφή - όπως έγινε με πολλά άλλα χριστιανικά μοναστήρια και ναούς - στον πόλεμο του Κοσόβου το 1999, φυλάγεται σήμερα από σουηδικά στρατεύματα ([[KFOR]]). Το [[2006]] το Μοναστήρι της Γκρατσάνιτσα εντάχτηκε στον [[Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς|Κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς]] της [[UNESCO]].