Πήγασος (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[ΕικόναΑρχείο:Pegasos Staatliche Antikensammlungen 2504.jpg|thumb|right|250px|Πήγασος. Αττική ερυθρόμορφη [[λήκυθος]], 480-460 πΧ, [[Γερμανική Κρατική Αρχαιολογική Συλλογή]] (Τεμ. 2504)]]

Ο Πήγασος ήταν το φτερωτό άλογο της [[Ελληνική Μυθολογία|Ελληνικής Μυθολογίας]], για τον οποίο, αν και ο [[Όμηρος]] δεν τον αναφέρει, υπάρχουν οι ακόλουθες παραδόσεις: <br />

1. Όταν ο [[Περσέας]] αποκεφάλισε τη [[Μέδουσα]], που είχε καταστήσει έγκυο ο [[Ποσειδώνας (μυθολογία)|Ποσειδώνας]], ξεπήδησαν από τη τομή ο [[Χρυσάωρας]], πατέρας του Γυριόνη και ο '''Πήγασος''' το φτερωτό άλογο. Κατά μια μαρτυρία, ο Πήγασος γεννήθηκε από το αίμα που έπεσε στη θάλασσα. Τότε ο Περσέας ιππεύοντας αυτόν κατάφερε να διαφύγει τη καταδίωξη των άλλων δύο γοργόνων, αδελφών της Μέδουσας ή, με την πιο συνηθισμένη μορφή του μύθου, με τα φτερωτά σανδάλια του. Ο Πήγασος ήταν συνεπώς γιος του Ποσειδώνα και της Μέδουσας.<br />

2. Κατά τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]] το όνομά του οφείλεται στις "Πηγές" του [[Ωκεανός (μυθολογία)|Ωκεανού]] όπου είχε γεννηθεί, έτσι το όνομα φέρεται να έχει σχέση με πηγές. Ο Πήγασος, φτερωτός όπως ήταν, ανήλθε στον Όλυμπο, στην έδρα των Αθανάτων και διέμενε στην υπηρεσία του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] χρησιμοποιούμενος για την μεταφορά των κεραυνών από το εργαστήριο του [[Ήφαιστος|Ηφαίστου]] στον Όλυμπο. ([[Θεογονία]] 281-286, [[Απολλόδωρος]] ΙΙ 3, 4).<br />

3. Σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση που επικρατούσε στη Κόρινθο ο Πήγασος ήταν κατ΄ εξοχήν Κορινθία θεότητα, για τον οποίο είχαν κοπεί και νομίσματα με τη παράστασή του. Λέγονταν ότι μόλις ο Πήγασος ξεπήδησε από τη Μέδουσα, πέταξε στην Ακροκόρινθο και ξεδίψασε στα νερά της [[Πειρήνη]]ς πηγής εξ ού και "Πειρήνιος πώλος" το από τότε όνομά του. Στη συνέχεια οι παραδόσεις των Κορινθίων συσχετίζουν τον Πήγασο με τη παράδοση του [[Βελλεροφόντης|Βελεροφόντη]] και της [[Χίμαιρα (μυθολογία)|Χίμαιρα]]ς.<br />

4. Η συσχέτιση του Πήγασου με τις [[Μούσες]] οφείλεται στη ακόλουθη παράδοση: Όταν οι Μούσες διαγωνίζονταν κάποτε στο τραγούδι με τις κόρες του Πιέρου, στον ποταμό Ελικώνα, μόλις άρχισαν το τραγούδι οι Πιέριες κόρες όλα είχαν σκοτεινιάσει. Αμέσως μετά, όταν ήλθε η σειρά των Μουσών, όλα φαίνονταν σαν να σταμάτησαν, ο Ουρανός, η Θάλασσα, τα ποτάμια, για να ακούσουν τους εξαίσιους ύμνους, ο δε [[Ελικώνας]] άρχιζε να υψώνει τη κορυφή του προς τον ουρανό από χαρα και υπερηφάνεια μέχρι που τον σταμάτησε ο φτερωτός Πήγασος, με διαταγή του Ποσειδώνα, λακτίζοντάς τον με τις οπλές του. Από το λάκτισμα αυτό γεννήθηκε η πηγή του Ελικώνα, της οποιας τα νερά ενέπνεαν τις Μούσες, η καλούμενη και [[Ιπποκρήνη]].<br />

5. Σε μεταγενέστερους μύθους ο Πήγασος αναφέρεται και ως άλογο της Ηούς στην οποία της τον πρόσφερε ως δώρο ο Ζεύς για να σέρνει το άρμα της.<br />

== Αποσυμβολισμός ==

[[ImageΑρχείο:Bellerophon und Pegasus Relief MK1888.png|right|thumb|Βελλεροφόντης και Πήγασος (Μουσείο Σπάντα Ρώμης)]]

Γενικά ο Πήγασος συμβολίζει αλληγορικά το θαλάσσιο νέφος (θαλάσσιοι υδρατμοί - γιος του Ποσειδώνα), που μεταφέρει τους κεραυνούς (του Δία) και που γίνονται αντιληπτοί στις καταιγίδες.<br />

[[es:Pegaso (mitología)]]