Ψυχή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

* ''Britannica'', λήμματα Soul και Judaism: The Jewish Tradion: «Στις περιοχές της αρχαίας ιουδαϊκής κοινότητας που επηρεάστηκαν βαθιά από τις ελληνικές φιλοσοφικές ιδέες, παρουσιαζόταν μια δυιστική ερμηνεία για τον άνθρωπο […] Μια προσεκτική εξέταση του κειμένου της Βίβλου, ιδιαίτερα σε σχέση με τις λέξεις “'''νέφες'''”, “νεσαμά” και “ρούαχ”, οι οποίες σε πολλά έργα μεταφράζονται ως «ψυχή» και «πνεύμα», δείχνει ότι αυτές δεν πρέπει να κατανοηθούν ως το ψυχικό μέρος μιας ψυχοσωματικής σύνθεσης. Ο άνθρωπος δεν είχε “'''νέφες'''” άλλα αντιθέτως ήταν “'''νέφες'''”, όπως λέει το εδάφιο Γεν. 2:7: ''“... γουάγιεχί χα-αντάμ λε-'''νέφες''' χαγιά”'' (“... και ο άνθρωπος έγινε ζωντανό ον”). Ενώ αυτή η κατανόηση κυριαρχούσε στη βιβλική σκέψη, στην αποκαλυπτική γραμματεία (2ος αι. Π.Κ.Χ.-2ος αι. Κ.Χ.) ο όρος “'''νέφες'''” άρχισε να θεωρείται ως μια ξεχωριστή ψυχική οντότητα που υπάρχει εκτός από το σώμα».</ref>.

 

[[Image:Michelangelo_Caravaggio_006.jpg|thumb|300px|Η ανάσταση του Λαζάρου—Τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη, αυτό που τονίζεται ως ελπίδα των νεκρών είναι η ανάσταση.]]

Ως αποτέλεσμα, στο [[Ταλμούδ]], που αποτελεί την καρδιά της διδασκαλίας του ραβινικού Ιουδαϊσμού, υφίσταται το δόγμα της προΰπαρξης της τριμερούς ψυχής—το σώμα ωστόσο δεν θεωρείται φυλακή της. Η αναβίωση του Αριστοτελισμού κατά τον Μεσαίωνα επηρέασε τον τότε Ιουδαϊσμό, με τον [[Μαϊμονίδης|Μαϊμονίδη]] να εκφράζει απόψεις που θεωρήθηκαν ως άρνηση της αθανασίας της ψυχής, αλλά αυτή η τάση αποδείχτηκε πρόσκαιρη<ref>[http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?artid=905&letter=M&search=moses%20maimonedes ''The Jewish Encyclopedia'', λήμμα Μoses Ben Maimon]</ref>. Παράλληλα, ο [[μυστικισμός|μυστικιστικός]] Ιουδαϊσμός της [[Καμπάλα]], που αποτελεί εξέλιξη των νεοπλατωνικών θεωριών, επανέλαβε την τριχοτόμηση της ψυχής σε «νέφες», «ρούαχ» και «νεσαμάχ». Η «νέφες» σχετίζεται με τις βιολογικές λειτουργίες, η «ρούαχ» («πνεύμα») με την ηθική καλλιέργεια και η «νεσαμάχ» («πνοή») με τη νόηση. Επίσης, η [[Καμπάλα]] διδάσκει την ύπαρξη αρσενικών και θηλυκών ψυχών που, πριν εισέλθουν στα σώματα, υπάρχουν σε ζευγάρια. Οι διδασκαλίες της [[Καμπάλα]] διοχετεύθηκαν στον [[Χασιδισμό]] και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να είναι αποδεκτές από πολλούς [[Εβραίοι|Εβραίους]]<ref>Βλ. ''Ο άνθρωπος σε αναζήτηση του Θεού'', Β. & Φ. Εταιρία Σκοπιά, σελ. 223, 226.</ref>.