Νικόλαος Γεωργαντάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Γεωργαντάς γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου [[1880]] στο [[Στενόν Αρκαδίας|Στενό]] [[Αρκαδία]]ς, που σήμερα είναι πρωτεύουσα του [[Δήμος Κορυθίου|Δήμου Κορυθίου]]. Έζησε στην [[Αθήνα]] και ήταν αθλητής του [[Πανελλήνιος Γ.Σ.|Πανελληνίου Γ.Σ.]] Το 1904 είχε καταρρίψει τα πανελλήνια ρεκόρ στη [[δισκοβολία]], [[λιθοβολία]] και [[σφαιροβολία]] και προκρίθηκε να εκπροσωπήσει την [[Ελλάδα]] στους [[Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες|Ολυμπιακούς Αγώνες]] του Σεντ Λούις στην πολιτεία [[Μιζούρι (πολιτεία)|Μιζούρι]] των [[ΗΠΑ]]. Εκεί κατάφερε να πάρει το [[χάλκινο μετάλλιο]] στη [[Δισκοβολία στις Ολυμπιάδες|δισκοβολία]] με 37,68 μ., που αποτελούσε νέο ατομικό του ρεκόρ. Συμμετείχε σε άλλα δύο αγωνίσματα, στη σφαίρα όπου ακυρώθηκε και στη [[Διελκυστίνδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες|διελκυστίνδα]] με την εθνική ομάδα, την οποία ουσιαστικά αποτελούσαν αθλητές του Πανελληνίου, η οποία κατετάγη 5η. Ωστόσο, μιας και τότε ήταν ο πιο γνωστός αθλητής στην Ελλάδα, κατηγορήθηκε από μερίδα του τύπου πως επέδειξε αδιαφορία και ότι μπορούσε να πάρει καλύτερη θέση στο δίσκο και μετάλλιο στη σφαίρα. Όμως, ο Πανελλήνιος τον κάλυψε με επίσημη ανακοίνωση.

Το 1906, στους [[Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1906|μεσοολυμπιακούς αγώνες]] που διεξήχθησαν στο [[Παναθηναϊκό Στάδιο]] της [[Αθήνα]]ς, ο Γεωργαντάς κατέκτησε τρία μετάλλια: ένα [[χρυσό μετάλλιο|χρυσό]] στη [[λιθοβολία]] και δυο [[ασημένιο μετάλλιο|ασημένια]] στη [[δισκοβολία]] και στην [[ελληνική δισκοβολία]]. Σε ηλικία 26 ετών βρισκόταν πλέον στο απόγειο της ακμής του.

Σε ηλικία 26 ετών βρισκόταν πλέον στο απόγειο της ακμής του. Το 1907 στους [[Πανιώνιοι Αγώνες |ΙΑ΄ Πανιώνιους Αγώνες]] της [[Σμύρνη]]ς κατακτά άλλες δυο πρωτιές σε [[σφαιροβολία]] και [[λιθοβολία]]. Επίσης, ήρθε δεύτερος στα δύο αγωνίσματα της [[δισκοβολία]]ς (ελληνική και ελεύθερη), πίσω από το [[Μιχάλης Δώριζας|Μιχαήλ Δώριζα]]. Για τις επιτυχίες του, του απονέμεται το «μετάλλιο του πρωταθλητή».

Το 1908, στην Ολυμπιάδα του [[Λονδίνο]]υ, παρέλασαν για πρώτη φορά οι σημαίες των χωρών που μετείχαν στους Αγώνες. Στο Νίκο Γεωργαντά έλαχε η τιμή να είναι ο πρώτος Έλληνας σημαιοφόρος των Ολυμπιακών Αγώνων ως χάλκινος Ολυμπιονίκης του 1904. Στον αγωνιστικό τομέα, αυτή τη φορά δεν κατάφερε να φέρει μετάλλιο. Μετείχε σε τέσσερα [[Ρίψεις διαφόρων τύπων στις Ολυμπιάδες| αγωνίσματα ρίψεων]]: [[σφαιροβολία]], [[δισκοβολία]], [[ακοντισμός|ακοντισμό]] και ελληνική δισκοβολία. Στα τρία πρώτα έμεινε εκτός τελικού, ενώ στην ελληνική δισκοβολία τα πήγε καλύτερα, αφού τερμάτισε 6ος με 33,21 μ.

Το 1909 στους [[Πανιώνιοι Αγώνες |ΙΓ΄ Πανιώνιους Αγώνες]] παίρνει άλλες δυο πρωτιές στη [[λιθοβολία]] και στη [[δισκοβολία]]. Ήδη είναι 29 ετών και αυτοί οι αγώνες αποτέλεσαν την τελευταία διάκρισή του.