Ψυχή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Επιπλέον, η πλειονότητα των ειδικών στις βιβλικές σπουδές, από τις αρχές του εικοστού αιώνα και μετά, υποστηρίζει ότι η Βίβλος παρουσιάζει μια ανθρωπολογία που δεν διχοτομεί τον άνθρωπο σε ψυχή και σώμα αλλά τον αντιμετωπίζει ενιαία, δηλαδή ολιστικά και μονιστικά. Ως εκ τούτου, αυτή η πλειονότητα θεωρεί ότι ο παραδοσιακός δυισμός έχει παρερμηνεύσει την ανθρώπινη φύση ως αποτέλεσμα εισόδου ελληνιστικών δοξασιών που άλλαξαν την ερμηνεία των βιβλικών χωρίων.<ref>John W. Cooper, ''Body, Soul & Life Everlasting,'' Eerdmans, 1989, σελ. 23-38.</ref> ΟΑπό την άλλη μεριά, ο δογματολόγος Ν. Ματσούκας θεωρεί ότι ''"κατά την πατερική θεολογία, που ακολουθεί κατά πόδας τη βιβλική, σώμα και ψυχή αποτελούν μία λειτουργική ενότητα"''<ref>Νίκος Ματσούκας, Δογματικής και Συμβολική Θεολογία Γ΄, σελ. 223</ref>. Σε αυτή τη συμφωνία όμως υπάρχει μία ριζική διαφοροποίηση. Η βιβλική γλώσσα είναι εικονική, ενώ η πατερική φιλοσοφική, και μάλιστα με κυρίαρχη την πλατωνική διαρχία σώματος και ψυχής. Η βάση μάλιστα μίας διάκρισης μεταξύ ψυχής και σώματος και η περαιτέρω ανάπτυξή της εκκινεί από τον Απόστολο Παύλο<ref>Γ. Φλορόφσκι, Ανατομία Προβλημάτων Πίστεως, σελ. 196. Εδώ χαρακτηριστικά αποδίδεται το Α΄ Προς Κορινθίους 15, 44: ''"σπείρεται σῶμα ψυχικόν, ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν. ἔστι σῶμα ψυχικόν, καὶ ἔστι σῶμα πνευματικόν."''</ref>. Γι αυτό και η πατερική θεολογία μιλά για ολική σωτηρία, δίχως να μπορεί να εννοηθεί αυτή, χωρίς την ψυχή<ref>Νίκος Ματσούκας, ο.π., σελ. 223-224</ref>. Έτσι για όσους θεωρούν το περιεχόμενο της πατερικής ανθρωπολογικής θεολογίας ως διαρχική ή διυστική, πάντοτε θα τίθεται το αμείλικτο ερώτημα ποιος πλατωνικός ή νεοπλατωνικός θα έλεγε α) ότι αγιάζεται το σώμα β) ότι υπάρχει μόνο ο όλος άνθρωπος γ) ότι η σωτηρία είναι ολική;<ref>ο.π.</ref>.