Γουανίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| 360  °C

| colspan="2" align="center" | [[ImageΑρχείο:guanine_chemical_structure.png|116px|Χημική δομή γουανίνης]]

Η '''γουανίνη''', (σύμβολο '''G''') είναι η μία από τις δύο βάσεις [[πουρίνη|πουρίνες]] (η άλλη είναι η [[αδενίνη]]) που συμμετέχουν στη δομή των [[νουκλεοτίδιο|νουκλεοτιδίων]] των [[νουκλεϊκά οξέα|νουκλεϊκών οξέων]], του [[DNA]] και του [[RNA]]. Τοσο στο DNA όσο και στο RNA η γουανίνη (G) συνδέεται πάντα με την [[πυριμιδίνη]] [[κυτοσίνη]] (C), μέσω του σχηματισμού τριών [[δεσμός υδρογόνου | δεσμών υδρογόνου]]. Το χαρακτηριστικό της δομής της είναι ο διπλός δακτύλιος που δημιουργούν ο [[άνθρακας]] και το [[άζωτο]].

* Η <u>χημική της ονομασία</u> είναι '''2-αμινο-6-οξοπουρίνη''' και ο συντακτικός της τύπος ο εικονιζόμενος δεξιά.

Απαντάται ελεύθερη στη φύση ή ενωμένη με διάφορες άλλες ουσίες όπως στο [[γκουανό]] (guano), το φυσικό λίπασμα που προέρχεται από τα περιττώματα των θαλάσσιων πτηνών, ή σε διάφορους οργανισμούς όπως στα λέπια των [[ψάρια|ψαριών]].

Η γουανίνη ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το [[1844]], κατ΄ άλλους το [[1846]], στο κοίτασμα "[[γκουανό]]", απ΄ όπου και έλαβε το όνομά της, και απομονώθηκε από τα νουκλεϊκά οξέα το [[1891]]. Στο εργαστήριο είναι δυνατό να συντεθεί με πολλές μεθόδους, όπως από τριχλωροπουρίνη υπό την επίδραση αλκαλίων [[αμμωνία]]ς. Περισσότερο όμως σημαντική για την προέλευση της ζωής είναι η διαπίστωση ότι ίχνη γουανίνης μπορούν να προέλθουν από πολυμερισμό [[κυανιούχο αμμώνιο|κυανιούχου αμμωνίου ]] (NH₄CN) και μάλιστα σε χαμηλές θερμοκρασίες ο [[πολυμερισμός]] είναι ποσοτικά εντονότερος, γεγονός που καταδεικνύει ότι η γουανίνη θα μπορούσε να έχει προέλθει από πολύ απλές ενώσεις στις παγωμένες περιοχές της αρχέγονης Γης.

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==

* [http://www.chemistrydaily.com/chemistry/Guanine Chemistry Daily]

* [http://www.bmrb.wisc.edu/metabolomics/gen_metab_summary_5.php?molName=guanine Τμήμα Βιοχημείας Παν/μιου Madison, Wisconsin]

[[ar:جوانينغوانين]]