Ανάκτορο Πέτερχοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κλήθηκαν ακόμη να έρθουν στην Αγία Πετρούπολη ο Γερμανός αρχιτέκτονας Γιόχαν Φρήντριχ Μπράουνσταϊν (Johann Friedrich Braunstein) και ο Ιταλός συνάδελφός του Νικολό Μικέττι (Nicolo Michetti), οι οποίοι σχεδίασαν το "Μεγάλο Ανάκτορο" του Πέτερχοφ σε πρώιμο μπαρόκ ρυθμό, κατά τις αρχιτεκτονικές τάσεις της εποχής. Το κτιριακό συγκρότημα του ανακτόρου διαχωρίζει μεταξύ τους τον "'Ανω Κήπο" από το "Κάτω Πάρκο" του ανακτόρου.

 

Το ανάκτορο έχει θέα προς το "Μεγάλο Καταρράκτη" (Grand Cascade), το φανταστικό αυτό αριστούργημα του ανακτορικού συμπλέγματος, που προσδίδει στο Πέτερχοφ μοναδικό χαρακτήρα. Κοσμείται με 64 κρήνες, 142 συντριβάνια και 37 επιχρυσωμένα αγάλματα που συμβολίζουν θαλασσινές θεότητες και ρωσικά ποτάμια, με αναβαθμίδες που κατεβαίνουν από το Μεγάλο Ανάκτορο μέχρι το "Ναυτικό Κανάλι", που το χρησιμοποιούσαν οι τσάροι για να μεταφέρονται από το ανάκτορο στον Κόλπο της Φινλανδίας και πιο πέρα στην ανοικτή θάλασσα. Ο Μεγάλος Καταρράκτης (1715 - 1724) συμβολίζει τη νίκη της Ρωσίας επί των Σουηδών στην [[Πολτάβα]] (Poltava) το 1709.

 

 

Το Πέτερχοφ, όπως υπάρχει σήμερα, είναι έργο του Ιταλού αρχιτέκτονα Μπαρτολομέο Ραστρέλι (Bartolomeo Rastrelli), ο οποίος από το 1745 ως το 1755, κατά τη διάρκεια της βασιλείας της κόρης του Μεγάλου Πέτρου, της τσαρίνας Ελισάβετ Α', πρόσθεσε στο ανάκτορο δεύτερο όροφο και δυο πτέρυγες με περίπτερα στις άκρες του. Το ένα περίπτερο προς τα ανατολικά είναι το παρεκκλήσιο του ανακτόρου με πέντε "κρεμμυδόσχημους" χρυσούς θόλους. Στα δυτικά είναι το μπαρόκ περίπτερο του Αυτοκρατορικού Αετού, ονομαζόμενο έτσι από τον επίχρυσο δικέφαλο αετό που στεφανώνει το τρούλο του, έμβλημα της ρωσικής αυτοκρατορίας.