Θεόφραστος Σακελλαρίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις [[7 Σεπτεμβρίου]] του [[1883]] (άλλες πηγές αναφέρουν το 1882). Τα πρώτα μαθήματα μουσικής τα πήρε από τον πατέρα του [[Ιωάννης Σακελλαρίδης|Ιωάννη Σακελλαρίδη]] (1854-1938), διαπρεπή μουσικοδιδάσκαλο, μεταρρυθμιστή της βυζαντινής μουσικής, [[ιεροψάλτης|ιεροψάλτη]], [[Φιλολογία|φιλόλογο]], συνθέτη της βυζαντινής αλλά και της ευρωπαϊκής μουσικής. Η μητέρα του καταγόταν από την [[Ύδρα]].
 
Σπούδασε στην [[Αθήνα]], τη [[Γερμανία]] και την [[Ιταλία]]. Το [[1903]] έδωσε μαζί με τον πατέρα και τον αδελφό του Άρη, που ήταν βαρύτονος, επιτυχημένη συναυλία με δικές του συνθέσεις και εναρμονισμένα δημοτικά τραγούδια στη Μουσική Ακαδημία του [[Μόναχο|Μονάχου]], καθώς επίσης και σε [[Ιταλία]] και [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]]. Το ίδιο έτος, σε ηλικία 20 ετών, έγραψε το πρώτο του μελόδραμα «Ο Υμέναιος» μεσε λιμπρέτο του [[Ιωάννης Φραγκιάς|Ιωάννη Φραγκιά]]. Είχε συνθέσει και συμφωνικά έργα, όπως το «Υπό τον αττικόν ουρανόν». Το [[1904]], έγραψε τη μουσική για τις «[[Εκκλησιάζουσες]]» του [[Αριστοφάνης|Αριστοφάνη]] (σε μετάφραση του Πολύβιου Δημητρακόπουλου) που παρουσιάστηκαν στη [[Νέα Σκηνή]] του [[Κωνσταντίνος Χρηστομάνος|Κ. Χρηστομάνου]]. Επίσης, από το [[1907]] έως [[1913]], διασκεύαζε ξένη μουσική για τις επιθεωρήσεις «Τα Παναθήναια».
 
Αρχικά ασχολήθηκε με τη σύνθεση όπερας. Μεγάλη επιτυχία γνώρισε η όπερα «[[Περουζέ]]» (σε λιμπρέτο του Γ. Τσοκόπουλου), που πρωτοπαίχτηκε στις [[9 Αυγούστου]] [[1911]] στο [[θέατρο Ολύμπια]] (Εθνική Λυρική Σκηνή) με μαέστρο τον [[Στέφανος Βαλτετσιώτης|Στέφανο Βαλτετσιώτη]] και πρωταγωνιστές τη μεσόφωνο [[Ρεβέκα, μεσόφωνος|Ρεβέκα]] στο ρόλο της τσιγγάνας Περουζέ, τον τενόρο Νίκο Μωραΐτη, και τον μπάσο Μιχάλη Βλαχόπουλο.Οι παραστάσεις συνεχίστηκαν για δύο χρόνια. Από το συγκεκριμένο έργο προέρχεται η γνωστή άρια «Νεράιδα του γιαλού» και το ντουέτο «Πιο θερμά». Τον «Υμέναιο» (1903), ακολούθησαν τα μελοδράματα (όπερες) ο «Πειρατής» (1907), βασισμένο στο βραβευμένο στο Βουτσιναίο Διαγωνισμό έμμετρο θεατρικό έργο του [[Πολύβιος Δημητρακόπουλος|Πολύβιου Δημητρακόπουλου]] «Ο Κουρσάρος», το «Στοιχειωμένο Γεφύρι» (1912) και το «Καστρο της Ωρηάς» (1917) σε λιμπρέτα [[Γεώργιος Τσοκόπουλος|Γεωργίου Τσοκόπουλου]].