Θεόφραστος Σακελλαρίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 27:
Μεγάλη επιτυχία γνώρισε η όπερα «[[Περουζέ]]» (σε λιμπρέτο του Γ. Τσοκόπουλου), που πρωτοπαίχτηκε στις [[9 Αυγούστου]] [[1911]] στο [[θέατρο Ολύμπια]] (Εθνική Λυρική Σκηνή) με μαέστρο τον [[Στέφανος Βαλτετσιώτης|Στέφανο Βαλτετσιώτη]] και πρωταγωνιστές τη μεσόφωνο [[Ρεβέκα, μεσόφωνος|Ρεβέκα]] στο ρόλο της τσιγγάνας Περουζέ, τον τενόρο Νίκο Μωραΐτη, και τον μπάσο Μιχάλη Βλαχόπουλο.Οι παραστάσεις συνεχίστηκαν για δύο χρόνια. Από το συγκεκριμένο έργο προέρχεται η γνωστή άρια «Νεράιδα του γιαλού» και το ντουέτο «Πιο θερμά». Τον «Υμέναιο» (1903), ακολούθησαν οι όπερες ο «Πειρατής» (1907), βασισμένη στο βραβευμένο στο Βουτσιναίο Διαγωνισμό έμμετρο θεατρικό έργο του [[Πολύβιος Δημητρακόπουλος|Πολύβιου Δημητρακόπουλου]] «Ο Κουρσάρος», το «Στοιχειωμένο Γεφύρι» (1912) και το «Καστρο της Ωρηάς» (1917) σε λιμπρέτα [[Γεώργιος Τσοκόπουλος|Γεωργίου Τσοκόπουλου]].
Το [[1908]], μετά το ιστορικό ανέβασμα της οπερέτας "Μαμζέλ Νιτούς" του Ερβέ στην [[Αθήνα]] υπό τη δική του διδασκαλία και διεύθυνση ορχήστρας, γράφει την πρώτη ελληνική [[οπερέτα]] το «Σία κι αράξαμε» (σε λιμπρέτο [[Πολύβιος Δημητρακόπουλος|Πολύβιου Δημητρακόπουλου]] & [[Στέφανος Γρανίτσας|Στέφανου Γρανίτσα]]) και, από το [[1914]] («Στα Παραπήγματα», η πρώτη του μεγάλη επιτυχία στο χώρο της οπερέτας) ως το θάνατό του, γράφει γύρω στις 80 (!) οπερέτες (ή και μουσικές κωμωδίες) κυρίως τρίπρακτες, πολλές σε δικό του λιμπρέτο. Εξαιρετική επιτυχία είχε «[[Ο Βαφτιστικός]]», ο οποίος εξακολουθεί να παίζεται μέχρι και σήμερα. Πρωτοανέβηκε στις [[18 Ιουλίου]] [[1918]] και θεωρούνται μαζί με τους «[[Απάχηδες των Αθηνών]]» του [[Νίκος Χατζηαποστόλου|Νίκου Χατζηαποστόλου]], ως οι πιο κοσμαγάπητες ελληνικές οπερέτες. Το εμβατήριο «[[Ψηλά στο μέτωπο]]» τραγουδήθηκε πολύ και από τους στρατιώτες του '40. Ο «Βαφτιστικός» έγινε και ταινία το [[1952]] από την [[Μαρία Πλυτά]], με πρωταγωνιστές τον [[Αλέκος Αλεξανδράκης|Αλέκο Αλεξανδράκη]] (η φωνή του ήταν ντουμπλαρισμένη από τον τενόρο [[Πέτρος Επιτροπάκης|Πέτρο Επιτροπάκη]]), την [[Ανθή Ζαχαράτου]] και τον [[Μίμης Φωτόπουλος|Μίμη Φωτόπουλο]].
Άλλες γνωστές μελωδίες τού έργου είναι: «Συ μου πήρες», «Τίκι-Τακ» («Η καρδιά μου πονεί για σας»), «Τον καιρό εκείνο τον παλιό», «Στ' άγριο το δάσος» κ.ά.
| |||