Διάσπαση βήτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Διάσπαση βήτα''' ονομάζεται το [[φυσικό φαινόμενο|φαινόμενο]] κατά το οποίο εκπέμπεται απο τον [[ατομικός πυρήνας|πυρήνα]] ένα [[ηλεκτρόνιο]] (διάσπαση β^-) ή ένα [[ποζιτρόνιο]] (διάσπαση β⁺).

==Διάσπαση β^-==

Το γεγονός ότι κατά τη διάσπαση ενός πυρήνα εκπέμπεται ένα ηλεκτρόνιο, δε σημαίνει ότι το ηλεκτρόνιο αυτό προϋπήρχε μέσα στο μητρικό πυρήνα. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η εκπομπή ενός ηλεκτρονίου οφείλεται στην διάσπαση ενός [[νετρόνιο|νετρονίου]] του πυρήνα σε ένα [[πρωτόνιο]], ένα ηλεκτρόνιο και ένα [[αντινετρίνο]]:

Η αλληλεπίδραση που είναι υπεύθυνη για τη μεταλλαγή αυτή είναι η [[ασθενής αλληλεπίδραση]] μεταξύ των [[κουάρκ]]ς του νετρονίου. Tα σωματίδια β, επειδή φέρουν φορτίο, μπορούν να ανιχνευτούν. Επειδή, όμως, το αντινετρίνο αλληλεπιδρά πολύ ασθενώς με την ύλη, η παρατήρησή του ειναι εξαιρετικά δύσκολη. Παρουσιάζει μάλιστα ιστορικό ενδιαφέρον ότι, όταν παρατηρήθηκε η παραπάνω διάσπαση β, το νετρίνο δεν ήταν γνωστό και με περαματικά μέσα της εποχής δεν μορούσε να ανιχνευτεί. Την ύπαρξη του ως άγνωστο σωματίδιο πρότεινε ο [[Πάουλι]] το [[1930]], για να μπορεί να ισχύει η [[διατήρηση της ενέργειας]] και της [[διατήρηση της ορμής|ορμής]] στη διάσπαση του <supmath>\mathrm{{}^{14<sub>}_{6}C}</submath></sup>C. Η παρατήρηση του νετρίνου έγινε πολύ αργότερα, το [[1950]].