'''Συγχορδία''' ονομάζεται στη θεωρία της μουσικής το σύνολο τριών τουλάχιστον φθόγγων που ηχούν ταυτόχρονα. Στο [[Τονικότητα#Τονικό σύστημαμουσικό (μουσική)σύστημα|τονικό μουσικό σύστημα]] η συγχορδία σχηματίζεται με επάλληλους φθόγγους που απέχουν μεταξύ τους διάστημα τρίτης, δηλ. με την προσθήκη της τρίτης, της πέμπτης, της έβδομης κ.ο.κ πάνω από ένα βασικό φθόγγγο. Ο φθόγγος αυτός ονομάζεται ''θεμέλιος'' και αποτελεί τη βάση και το χαρακτηριστικότερο φθόγγο της συγχορδίας. Οι υπόλοιποι φθόγγοι ονομάζονται ''τρίτη'', ''πέμπτη'', ''έβδομη'', ''έννατη'', κ.ο.κ. [[Αρμονία (μουσική)|Αρμονικά]] ''πλήρης'' είναι η συγχορδία που περιέχει τουλάχιστον τρεις φθόγγους, η τρίφωνη συγχορδία. Με λιγότερους από τρεις, συνήθως χωρίς την πέμπτη, είναι ''ελλιπής''. Μια συγχορδία μπορεί με την προσθήκη επάλληλων τριτών να επεκταθεί θεωρητικά απεριόριστα, στην πράξη όμως το πολύ μέχρι τη ''δέκατη τρίτη''.
