Πυρηνική σχάση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Πυρηνική σχάση''' ονομάζεται η διαδικασία κατά την οποία ένας ασταθής [[ατομικός πυρήνας]] <u>χωρίζεται</u> (''σχάται'') σε δυο ή περισσότερους (μικρότερους) πυρήνες και σε μερικά παραπροϊόντα σωμάτια (όπως [[νετρόνιο|νετρόνια]]). Η σχάση αποτελεί μια περίπτωση [[μεταστοιχείωση|μεταστοιχείωσης]] κατά την οποία παράγονται δύο θραύσματα με συγκρίσιμες μάζες. Στα βαρύτερα στοιχεία η σχάση είναι [[εξώθερμη αντίδραση]] αποδίδοντας στο περιβάλλον ενέργεια ως [[ακτινοβολία γάμμα]] και ως κινητική ενέργεια των θραυσμάτων.

 

Η σχάση μπορεί να είναι αυθόρμητη ή να προκληθεί από άλλη αντίδραση. Ένας βαρύς πυρήνας μπορεί να κατεβάσει την συνολική του ενέργεια αν χωριστεί σε μικρότερους πυρήνες αλλά το [[φράγμα δυναμικού]] που πρέπει να περάσει για να το επιτύχει είναι τόσο μεγάλο που καθιστά τέτοια γεγονότα πολύ σπάνια. Για παράδειγμα ο [[χρόνος ημιζωής]] για την σχάση τού ²³²U είναι κάπου 100 τρισεκατομμύρια χρόνια. Την ίδια στιγμή ο χρόνος ημιζωής του για [[α-διάσπαση]] είναι λιγότερο από 3 χρόνια (Το κανάλι τής αυθόρμητης σχάσης δεν γίνεται σημαντικό πριν [[μαζικός αριθμός|Α]]>240). Πρώτα όμως ανακαλύφθηκε η σχάση που προκαλείται από προηγούμενη αντίδραση. Το γνωστότερο παράδειγμα είναι τού ²³⁵U που αντιδρά με [[θερμικό νετρόνιο|θερμικά νετρόνια]]. Συντίθεται ένας πυρήνας ²³⁶U* (ο αστερίσκος δηλώνει ότι βρίσκεται σε διεγερμένη κατάσταση). Η ενέργεια τής διέγερσης που αποκτήθηκε από την σύλληψη τού νετρονίου θέτει ολόκληρο τον πυρήνα σε ταλάντωση και ως αποτέλεσμα προκαλείται σχάση σε πλήθος διαφορετικών προϊόντων. Ένα τυπικό κανάλι είναι η αντίδραση:

:<math>~^{235}_{~92}U + n \rightarrow ^{92}_{36}Kr + ^{142}_{~56}Ba + 2n</math>

 

Η διάσπαση του ατόμου επιτεύχθηκε για πρώτη φορά από τους [[Όττο Χαν]] και [[Φριτς Στράσσμαν]] το [[1938]], ενώ είχε προηγούμενα μελετηθεί θεωρητικά από τον [[Ενρίκο Φέρμι]] το 1934.

 

 

[[Κατηγορία:Πυρηνική φυσική|Σχάση]]

[[an:Fisión nucleyar]]

[[ar:انشطار نووي]]

[[bg:Ядрено делене]]

[[bs:Nuklearna fisija]]