Μάχες Κρέσνας-Σιμιτλή-Τζουμαγιάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ύστερα από την νικηφόρα για την ελληνική πλευρά [[Μάχη Δοϊράνης]], οι ελληνικές δυνάμεις συνέχισαν την προέλασή τους βόρεια και αναπτύχθηκαν βόρεια των Στενών της Κρέσνας. Ο Ελληνικός Στρατός διέθετε για τις επιχειρήσεις συνολικά επτά (3η, 4η, 10η στα αριστερά, 2η, 5η, 6η στο κέντρο και 7η στα δεξιά) μεραρχίες και μία ταξιαρχία ιππικού. Οι Βούλγαροι, επωφελούμενοι όμως της αναστολής της σερβικής επίθεσης, απέσυραν σημαντικές δυνάμεις από το Τσάρεβο Σέλο και τις διέθεσαν προς ενίσχυση της 2ης Βουλγαρικής Στρατιάς κατά των Ελλήνων. Στις 11 Ιουλίου η βουλγαρική γραμμή εκτείνονταν στην αμυντική τοποθεσία: Χασάν Πασά-Βίντρεν-[[Σιμιτλή]]-Ουράνοβο-ύψωμα 1378, που κάλυπτε την περιοχή της [[ΜπλαγκόεφγκραντΜπλαγκόεβγκραντ|Άνω Τζουμαγιάς]].