Σταμάτιος Λεβίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
O '''Σταμάτιος Λεβίδης''' ([[1790]] - [[1867]]) ήταν αγωνιστής του '21.
==Βιογραφικά στοιχεία==
 
Γεννήθηκε στα [[Ταταύλα]] της Κωνσταντινούπολης το 1790 και ήταν αδελφός του αργότερα άξιου πολιτικού [[Δημήτριος Λεβίδης|Δημήτριου Λεβίδη]].
Την νύκτα της 27 Μαρτίου 1821 επόμενη του αποκεφαλισμού του θείου του, Δημήτριου, κατά την επιδρομή του όχλου και τη λεηλασία, διέφυγε πηδώντας από το παράθυρο του άνω ορόφου στον κήπο του μεγάρου των Λεβίδη και κατέφυγε σε φιλικό σπίτι στην Κωνσταντινούπολη, και από εκεί, μεταμφιεσμένος ναύτης κατόρθωσε να επιβιβαστεί σε Ρωσικό εμπορικό πλοίο προς την [[Οδησσό|Οδησσός]].
Από εκεί έφτασε στο Παρίσι όπου και παρέμεινε μικρό χρονικό διάστημα.
 
Το 1822 έφτασε στην Ελλάδα με πρόθεση να συμβάλει στον αγώνα για την απελευθέρωση.
Μετέβη στο [[Μεσολόγγι]] οπού ενήργησε σημαντικότατη εισφορά από την προσωπική του περιουσία για τον σκοπό της ανέγερσης των τειχών και του φρουρίου του Μεσολογγίου (1822) και ανέλαβε να προμηθεύει τα χρειώδη στους πολιορκούμενους.
Με κίνδυνο της ζωής του διήλθε δύο φορές διά μέσου του Τουρκικού στρατού και κατάφερε να φτάσει στα Επτάνησα όπου είχε αποσταλεί από τον [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο]].
Αποβιβάστηκε στη [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] το 1823 όπου και εξαργύρωσε εθνικά ομόλογα με σκοπό την υποστήριξη του αγώνα.”Ενήργησε μετά τοιάυτης δραστηριότητος ώστε ενεθουσίασε τους κατοίκους της ωραίας αυτής νήσου.”
Επιστρέφοντας στο Μεσολόγγι, εισήγαγε επιστολές, τροφές και πολεμοφόδια στην πολιορκημένη πόλη.
Το 1824 αναχωρεί ξανά για τα Επτάνησα με σκοπό να αγοράσει εφόδια και “προς εκκαθάρισιν των εκκρεμών λογαριασμών της προσωρινής Διοικήσεως”, απεσταλμένος και πάλι του Μαυροκορδάτου.
Γραμμή 15:
Με τις ενέργειές του συντελεί στην πραγμάτωση της σύναψης του δανείου των 20.000 ταλίρων και για τον σκοπό συναντάει στην Κεφαλονιά τον [[Λόρδο Βύρωνα]].
 
Στην καταστροφή της νήσου [[ΣφακτηρίαςΣφακτηρία]]ς (9 Μαΐου 1825) κινδύνευσε να αιχμαλωτιστεί, μα διασώθηκε κολυμπώντας ”ως ων δεινός κολυμβητής” μαζί με τον Μαυροκορδάτο, μέχρι το Ναβαρίνο όπου επιβιβάστηκαν “μισοπνιγμένοι” στο πλοίο “Άρης” του Ναυάρχου [[Αναστάσιου Τσαμαδού]].
 
4 Ιανουαρίου 1825 τιμητικά ανακηρύσσεται επίτιμος πολίτης Μεσολογγίου.
Γραμμή 27:
Μεγάλης ιστορικής σημασίας είναι η αλληλογραφία του καθ΄ολη την διάρκεια του αγώνα με τον προσωπικό του φίλο Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο καθώς και με τον Γεώργιο Πραΐδη, αλλά και τα κατάλοιπα έγγραφα που αφορούν την εκστρατεία του 1825 υπό τον Γ. Κουντουριώτη.
Επιστολές του σώζονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους.
 
Στις 8-9 Μαΐου 2007 δημοπρατήθηκε απο τον οίκο Hermann-Historica του Μονάχου, το “Αρχείο Σταμάτη Λεβίδη” αποτελούμενο από συλλογή 120 έγγραφων, ανάμεσα τους επιστολές και αλληλογραφία με τους Κολλέτη, Κουντουριώτη, Νοταρά, Τσαμαδό, Μαυρομιχάλη, Αναγνωσταρά, Καποδίστρια, χάρτες και άλλα τεκμήρια των χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης (1823-1862). Παρά το δηλωμένο ενδιαφέρον, η Ελληνική Κυβέρνηση δεν κατόρθωσε να επικρατήσει και έχασε το σημαντικό αρχείο. Πλειοδότησε ανώνυμος Έλληνας αγοραστής.
 
[[Κατηγορία:Αγωνιστές του 1821]]