Γεώργιος Λασσάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαίρεση κατηγορίας "Έλληνες πολιτικοί"; Γρήγορη προσθήκη κατηγορίας "Έλληνες υπουργοί Οικονομικών" (HotCat)
μ μδ
Γραμμή 1:
Ο '''Γεώργιος Λασσάνης''' ([[1793]] - [[1870]]) ήταν λόγιος και πολιτικός από την [[Κοζάνη]]. Ο Γ. Λασσάνης έδρασεανέπτυξε δραστηριότητα ως [[συγγραφέας]], [[δραματουργός]], [[δάσκαλος]] ενώ παράλληλα συμμετείχε στην επανάσταση του [[1821]]. Ήταν συνεργάτης του [[Αλέξανδρος Υψηλάντης (νεότερος)|Αλ. Υψηλάντη]] και βοήθησε στην προετοιμασία της ελληνικής επανάστασης στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες. Μετά την ίδρυση του ελλήνικου κράτους κατέλαβε υψηλά αξιώματα.
[[Εικόνα:Kozaniseal.jpg|thumb|right|Ο ΓέωργιοςΓεώργιος Λασσάνης στην επίσημη σφραγίδα του Δήμου Κοζάνης]]
 
Ήταν γιος γνωστού Κοζανίτη εμπόρου και έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία, όταν αυτός σκοτώθηκε γυρνώντας αποαπό ένα ταξίδι στη [[Βιέννη]] όπου εμπορευόταν. Διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα στην Κοζάνη, και στην ηλικία των είκοσι περίπου μετέβη στη [[Βουδαπέστη]], όπου εργάστηκε για μικρό χρονικό διάστημα στις εμπορικές επιχειρήσεις του συμπατριώτη του [[Νικόλαος Τακιατζής|Νικολάου Τακιατζή]].
 
Το [[1813]] αναχωρεί για τη [[Λειψία]] της [[Γερμανία|Γερμανίας]], όπου φοιτείφοιτά στη Φιλοσοφική Σχολή του πανεπιστημίου της πόλης. Μετά το τέλος των σπουδών του επισκέπτεται διάφορες ρωσικές πόλεις και τη [[Μόσχα]] όπου μυείται στη [[Φιλική Εταιρεία]]. Το [[1818]] εγκαθίσταται στην [[Οδησσός|Οδησσό]] της [[Ρωσία|Ρωσίας]], όπου διδάσκει στην εμπορική σχολή της Ελληνικής κοινότητας της πόλης και αναπτύσειαναπτύσσει έντονη πνευματική δραστηριότητα στην πόλη.
 
Το [[1820]] εγκατέλειψε την διδασκαλία και την Οδησσό και αφουαφού είχε έρθει σε επαφή με τον [[Αλέξανδρος Υψηλάντης (νεότερος)|Αλ. Υψηλάντη]] τον ακολουθεί ώςω υπασπιστής του ελληνικού στρατού. ΜεταΜετά την έκρηξη της επανάστασης ο Λασσάνης έγινε χιλίαρχος του [[Ιερός Λόχος (1821)|Ιερού Λόχου]].
 
Συνελήφθη και φυλακίσθηκε μαζί με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη από τους Αυστριακούς. Το 1827 αποφυλακίσθηκαν μετά από μεσολάβηση του Τσάρου Νικόλαου. Αφού φρόντισε τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, ο οποίος ήταν άρρωστος, ήλθε στην Ελλάδα όπου κατατάχθηκε υπό τον [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δημήτριο Υψηλάντη]] και έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις της Στερεάς Ελλάδας.