Τζοβάνι νταλε Μπάντε Νέρε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

 

Από πολύ μικρή ηλικία έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και ικανότητα στις [[πολεμικές τέχνες]]. Σε ηλικία μόλις 12 ετών έκανε τον πρώτο του φόνο και διώχθηκε 2 φορές από την πόλη της [[Φλωρεντία|Φλωρεντίας]], λόγω της ανυπάκουης συμπεριφοράς του. Νυμφεύτηκε την [[Μαρία Σαλβιάτι]] και απέκτησαν ένα γιο, τον [[Κόζιμο Α' των Μεδίκων|Κόζιμο]], τον μετέπειτα μέγα δούκα της [[Τοσκάνη|Τοσκάνης]].

Ο Τζιοβάνι έγινε στρατιωτικός στην υπηρεσία του [[Πάπας Λέων Ι΄|Πάπα Λέοντα Ι΄]], που ανήκε στην οικογένεια των [[Μέδικοι|Μεδίκων]]. Πήρε το βάπτισμα του πυρός το [[1516]] στη νίκη του κατά του [[Φραντσέσκο Μαρία Α΄ ντέλλα Ρόβερε]], δούκα του [[Ουρμπίνο]]. Σχημάτισε μια ομάδα ιππέων, που ειδικεύτηκε σε σκληρές τακτικές ενέδρας και νίκησε το [[1520]] επαναστάτες βαρόνους στο [[Μάρκε]]. Ο Πάπας Λέων Ι΄ συμμάχησε με τον αυτοκράτορα [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε']] το [[1521]] κατά του Γάλλου βασιλιά [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκου Α']], προκειμένου να κερδίσει τις πόλεις του [[Μιλάνο|Μιλάνου]], της [[Πάρμα|Πάρμας]] και της [[Πλακεντία|Πλακεντίας]]. Το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Τζιοβάνι νίκησε τους Γάλλους στο [[Βάπριο ντ' Άντα]]. Για να δείξει την θλίψη του, λόγω του θανάτου του Πάπα Λέοντα Ι', το Δεκέμβριο του [[1521]], έβαλε μαύρες λωρίδες στα διακριτικά του και γι' αυτό πήρε το συγκεκριμένο προσωνύμιο (''μπάντε νέρε''=μαύρες λωρίδες).

 

 

Το [[1526]] ξέσπασε ο πόλεμος της [[Συμμαχία του Κονιάκ|Συμμαχίας του Κονιάκ]], με τον αρχηγό της συμμαχίας Φραντσέσκο Μαρία ντέλα Ρόβερε να εγκαταλείπει το [[Μιλάνο]] που κατακλύσθηκε από τον αυτοκρατορικό στρατό. Ο Τζιοβάνι τραυματίστηκε ξανά σε μάχη κοντά στο [[Γκοβέρνολο]] και μεταφέρθηκε στη [[Μάντοβα]], όπου και πέθανε από [[σηψαιμία]] στις [[30 Νοεμβρίου]] [[1526]]

Ήταν ο τελευταίος μεγάλος από τους ''condottieri'', ενώ ο μεγάλος συγγραφέας και κωμικός της [[Αναγέννηση|αναγέννησης]] [[Πιέτρο Αρετίνο]] ήταν στενός του φίλος.

 

 

[[Κατηγορία:Οίκος των Μεδίκων]]