Αναπληρωματικός (ποδόσφαιρο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση προτύπου Πρότυπο:Μετάφραση EN με Πρότυπο:Ενσωμάτωση κειμένου; διακοσμητικές αλλαγές |
|||
Γραμμή 1:
'''Αναπληρωματικός''' ([[αγγλική γλώσσα|αγγλ.]]: ''Substitute'') στο [[ποδόσφαιρο]] ονομάζεται ο ποδοσφαιριστής που μπαίνει κατά τη διάρκεια του αγώνα για να αντικαταστήσει έναν από τους παίκτες που αγωνίζονται. Οι αλλαγές στο ποδόσφαιρο καθιερώθηκαν με σκοπό την αντικατάσταση ενός ποδοσφαιριστή που τραυματίστηκε, κουράστηκε ή δεν έχει καλή αγωνιστική παρουσία ή ακόμα και για λόγους τακτικής.
== Ιστορία ==
Στην προκριματική φάση του [[Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου|Παγκοσμίου Κυπέλλου]] 1954 επιτράπηκαν για πρώτη φορά επίσημα οι αλλαγές παικτών. Ο πρώτος ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε ως αναπληρωματικός ήταν ο Χορστ Έκελ της [[Γερμανία]]ς σε αγώνα εναντίον του [[Σάαρλαντ]] στις 11 Οκτωβρίου [[1953]].
Γραμμή 15:
Σήμερα επιτρέπονται τρεις αλλαγές ποδοσφαιριστών ενώ στον πάγκο της ομάδας κάθονται επτά παίκτες που μαζί με τους 11 που αγωνίζονται συγκροτούν τη λεγόμενη δεκαοκτάδα.
== Διαδικασία αλλαγής ==
Η αλλαγή ενός ποδοσφαιριστή μπορεί να γίνει με την άδεια του διαιτητή και μόνο κάποια στιγμή διακοπής του αγώνα για την εκτέλεση [[φάουλ]], πλαγίου-αουτ ή [[κόρνερ (ποδόσφαιρο)|κόρνερ]]. Την ευθύνη έχει ο τέταρτος διαιτητής του αγώνα, τον οποίο ενημερώνει ο προπονητής ή ο βοηθός του ποιον παίκτη θέλει να αντικαταστήσει και ποιος θα μπει στη θέση του. Ο τέταρτος διαιτητής σηκώνει ένα πίνακα με το νούμερο του παίκτη που πρέπει να βγει και στη συνέχεια έναν άλλον με το νούμερο του αναπληρωματικού.
Γραμμή 27:
Πολλοί προπονητές, όταν η ομάδα τους δέχεται πίεση στα τελευταία λεπτά του ματς, συνηθίζουν να κάνουν κάποια αλλαγή με σκοπό την καθυστέρηση του αγώνα και να διατηρήσουν το ευνοϊκό για την ομάδα τους αποτέλεσμα. Για να αποφεύγονται τέτοιες ενέργειες ορίστηκε για κάθε αλλαγή ο διαιτητής να κρατάει μισό λεπτό καθυστέρηση στο τέλος του ημιχρόνου. Έτσι στην περίπτωση που και οι δυο ομάδες πραγματοποιήσουν τις τρεις αλλαγές τους στο β΄ ημίχρονο, τότε ο διαιτητής οφείλει να κρατήσει καθυστέρηση τριών λεπτών.
== Αριθμός αλλαγών ==
Σύμφωνα με τους κανονισμούς της [[ΦΙΦΑ]] στις επίσημες διοργανώσεις επιτρέπονται μέχρι τρεις αλλαγές ποδοσφαιριστών. Σε ανεπίσημες διοργανώσεις, τουρνουά και φιλικά ματς ο αριθμός αυτός διαφέρει και μπορεί να φτάσει μέχρι τους επτά παίκτες.
Γραμμή 37:
Οι αλλαγές στην Ελλάδα καθιερώθηκαν από την περίοδο 1968-69 με τις ομάδες να έχουν το δικαίωμα να αντικαταστήσουν δύο από τους ποδοσφαιριστές τους και το φύλλο αγώνα να έχει έντεκα βασικούς και πέντε αναπληρωματικούς. Την πρώτη αγωνιστική εκείνης της περιόδου οι προπονητές δεν έδειξαν την απαραίτητη εμπιστοσύνη στο νέο κανονισμό και πέντε από τις δεκαέξι ομάδες δεν χρησιμοποίησαν το πλεονέκτημα αυτό. Μάλιστα μόνο στην αναμέτρηση Ολυμπιακός - Άρης έγιναν και οι τέσσερις που είχαν δικαίωμα να κάνουν. Ο πρώτος ποδοσφαιριστής που μπήκε στο γήπεδο ως αλλαγή ήταν ο Μπαλαρίνης του Αιγάλεω, ο οποίος αντικατέστησε τον Γιόγκεντα στον αγώνα Αιγάλεω - Απόλλων Αθ. 1 - 1 μόλις στο 15ο λεπτό. Η πρώτη χρυσή αλλαγή στην Ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου ήταν ο Διπλάρας του Βύζαντα Μεγάρων που, στον αγώνα με την Α.Ε. Λεμεσού, μπήκε στη θέση του Νίκου Αλέφαντου και έκανε το 2-1 υπέρ της ομάδας των Μεγάρων.
{{
[[Κατηγορία:Ορολογία ποδοσφαίρου]]
| |||