Μαρία Α΄ της Πορτογαλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Παντρεύτηκε τον θείο της, αδελφό του πατέρα της, [[Πέτρος Γ' της Πορτογαλίας|Πέτρο]] ([[1760]]), που έγινε με την άνοδο της στον θρόνο συμβασιλέας του ενωμένου βασιλείου Πορτογαλίας και Βραζιλίας. Η πρώτη της πράξη σαν βασίλισσα ήταν να απολύσει τον αντιδημοτικό πρωθυπουργό του πατέρα της, μαρκήσιο του Πομπάλ. Η Πορτογαλία συμμετείχε στην Λίγκα της Ένοπλης Ουδετερότητας ([[1782]]) και επίσης της παραχωρήθηκε ο κόλπος Ντελαγκόα απ' την [[Αυστρία]]. Ο Ισπανός κυβερνήτης [[Μανουήλ του Γκοντόι]] επιτέθηκε στην Πορτογαλία ([[1801]]) ύστερα από προτροπή του [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέοντα]], αλλά τον ίδιο χρόνο εγκατέλειψε την εκστρατεία. Η συνθήκη του [[Μπαδαχόθ]] πίεσε την [[Πορτογαλία]] να παραχωρήσει στην Ισπανία την [[Ολιβένζα]] και τμήμα της [[Γουιάνα]].

 

Υπέφερε από θρησκευτικό αμόκ και [[μελαγχολία]]: ιδιόρρυθμη, δεν μπορούσε να αναλάβει σοβαρές κρατικές υποθέσεις, κάτι που έκανε από το [[1799]] ο αντιβασιλιάς γιος της, [[Ιωάννης Στ' της Πορτογαλίας|Ιωάννης]]. Ο Γάλλος στρατηγός Ζυνό ([[1807]]) υπό τις διαταγές του [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέοντα]] επιτέθηκε στην Πορτογαλία και κατέλαβε την [[Λισσαβώνα]], ενώ η βασιλική οικογένεια δραπέτευσε στο [[Ρίο ντε Τζανέιρο]] της Βραζιλίας.

 

βασίλισσα Πορτογαλίας και Βραζιλίας, σαν ενωμένο βασίλειο. Αλλά η υπέργηρη ιδιότροπη Μαρία παρέμεινε στο [[Ρίο ντε Τζανέιρο]], όπου και πέθανε.

 

 

Με τον θείο της συμβασιλέα [[Πέτρος Γ' της Πορτογαλίας|Πέτρο Γ']] παιδιά της ήταν :

 

 

 

 

 

 

[[Κατηγορία:Μονάρχες της Πορτογαλίας]]