Λουδοβίκος Ερρίκος Α΄ του Κοντέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: ja:ルイ4世アンリ (コンデ公)
Egmontbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Robot: Changing template: Μεταφρασμένο; διακοσμητικές αλλαγές
Γραμμή 4:
Μετά τον θάνατο πολλών μελών της βασιλικής οικογένειας, άρχισε να ισχυροποιείται η θέση του. Ήταν πρωθυπουργός ([[1723]] - [[1726]]) επί [[Λουδοβίκος ΙΕ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΕ']] και αποκαλείτο ''o Κύριος Δούκας'' ([[γαλλικά|γαλ.]] ''Monsieur le Duc''). Σύμφωνα με αναφορές, ήταν πολύ ψηλός, αδύνατος και απασχολούσε τα σατιρικά έντυπα της εποχής του, που πάντοτε είχαν και υπερβολές. Είχε επίσης χάσει και το ένα του μάτι σε κυνηγετικό ατύχημα πριν γίνει 25 ετών. Έμενε στην γνωστή πολυτελή κατοικία του Σαντιγί.
 
== Αντιβασιλιάς και πρωθυπουργός της Γαλλίας ==
Το 1715 σε ηλικία 23 ετών κλήθηκε στο συμβούλιο της αντιβασιλείας από τον [[Φίλιππος Β' της Ορλεάνης|δούκα της Ορλεάνης]] που είχε γίνει σύμβουλος του 5χρονου βασιλιά. Αναφέρεται ότι είχε περιορισμένη ευφυΐα, η μόρφωση του ήταν αδύνατη, ενώ μοναδική ασχολία του ήταν το κυνήγι.
 
Γραμμή 12:
Η περίοδος της αντιβασιλείας τελείωσε όταν έφθασε ο Λουδοβίκος σε ηλικία ενηλικίωσης (Φεβρουάριος 1723) και την πρωθυπουργία ανέλαβε αρχικά ο Ντιμπουά, και στην συνέχεια ο δούκας της Ορλεάνης που πέθανε (Δεκέμβριος 1723) από χτύπημα. Ο βασιλιάς είχε ανάγκη από έναν πρωθυπουργό: κατά μια ιστορία ο Λουδοβίκος Κοντέ επελέγη με υπόδειξη του επισκόπου του Φρεζύ, παιδαγωγού του βασιλιά που τον εμπιστευόταν τυφλά, κάτι που ο ίδιος ο βασιλιάς σιωπηλά συμφώνησε. Κατά άλλες πληροφορίες, τον προτίμησε ανάμεσα στους υπόλοιπους συγγενείς του για την συγκεκριμένη θέση. Ο Γάλλος δικηγόρος και συγγραφέας ντ' Ανγκερβίλ λέει (1781) ότι τον επέλεξε λόγω της εμπειρίας του, γιατί ήταν ο μόνος που είχε φτάσει τα 30, του πλούτου και της επιρροής του. Πίστευε ότι το οικονομικό του πνεύμα θα βοηθούσε το κράτος να φτάσει σε ψηλό επίπεδο συναλλαγών με τις υπόλοιπες χώρες.
 
== Προσπάθειες για τον γάμο του βασιλιά ==
 
Η καταδίωξη των [[Ουγενότοι|Ουγενότων]], συχνό φαινόμενο την εποχή του Λουδοβίκου ΙΔ', σταμάτησε τότε, αλλά πήρε μέτρα κατά των [[προτεσταντισμός|Προτεσταντών]]. Ο βασιλιάς είχε αρραβωνιαστεί την [[Μαριάννα Βικτωρία των Βουρβόνων]] (1721), ινφάντα
Γραμμή 22:
Τελικά μετά από πολλές διαπραγματεύσεις, αποφασίστηκε σαν νύφη στον νεαρό βασιλιά η [[Μαρία Λετσίνσκα]], κόρη του έκπτωτου βασιλιά της [[Πολωνία]]ς [[Στανισλάς Λετσίνσκι]] ([[1704]] - [[1709]]). Ο γάμος έγινε με κάθε μεγαλοπρέπεια στο [[Φονταινεμπλώ]].
 
== Κληρονόμοι ==
 
* Με τον πρώτο του γάμο ([[1713]]) με την Μαρία Άννα των Βουρβόνων - Κοντί (1689 - 1720) δεν έκανε παιδιά.
* Με την δεύτερη σύζυγο του, Καρολίνα, είχε έναν γιο, τον [[Λουδοβίκος Ιωσήφ του Κοντέ|Λουδοβίκο Ιωσήφ]], που ηγήθηκε τον Οίκο των Κοντέ κατά την διάρκεια της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής επανάστασης]].
 
== Πηγές ==
* Olivier Bernier, Louis the Beloved, The Life of Louis XV. 1984, Garden City, New York; Doubleday & Co.
* Mouffle d'Angerville, The Private Life of Louis XV. "Annotated and amplified by quotations from original and unpublished documents by Albert Mirac." Translated from the French by H.S. Mingard. 1924, New York; Boni and Liveright. D'Angerville's original title: Vie privee de Louis XV, ou principaux evenements, particularites et anecdotes de son regne. 4 vols. crown 8vo., published in London in 1781. Meyrac says he "extracted these piquant pages" from the original.
* G.P. Gooch, C.H., D.Litt., F.B.A., Louis XV: The Monarchy in Decline. 1956, London; Longmans.
* Guizot, History of France. Transl. from the French by Robert Black. No date, but a publisher's note is dated 1876; New York; Klemscott Society. vol. 6, p. 110ff.
* Colin Jones, The Great Nation: France from Louis XV to Napoleon. 2002, New York; Columbia University Press.
* G.W. Kitchin, D.D., F.S.A., dean of Durham, History of France vol. III. 1903, Oxford, at the Clarendon Press.
* Ernest Lavisse, Histoire de France, reprinted from the editions of 1900–1911, Paris. 1969, New York; AMS Press, Inc. Vol. VIII, part 2.
* James Breck Perkins, France Under Louis XV, vol. i. 1897, Boston; Houghton Mifflin Co.
* J.H. Shennan, Philippe, Duke of Orleans. 1979, London; Thames and Hudson.
 
{{μεταφρασμένοΕνσωμάτωση κειμένου|en|Louis Henri, Duc de Bourbon}}
 
[[Κατηγορία:Οίκος Βουρβόνων]]