Νήσος Καρολίνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| colspan="2" style="text-align:center;" | ''' Καρολίνα Νήσος '''

|-

|-

| '''Θέση'''

 

 

 

Η Νήσος Καρολίνα βρίσκεται κοντά στο νοτιοανατολικό άκρο των [[Νησιά Γραμμής Ισημερινού|Νησιών Γραμμής Ισημερινού]], μιας αλυσίδας από ατόλλες που διασχίζει κάθετα τον Ισημερινό, περίπου 1.500 χμ νότια των Νήσων [[Χαβάη|Χαβάης]] στον κεντρικό [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικό]]. Η ατόλλη, που έχει σχήμα λεπτοκαμωμένης ημισελήνου (με χερσαία έκταση 3,76 τ.χμ.), αποτελείται από 39 ξεχωριστές νησίδες που περιβάλλουν μια στενή [[λιμνοθάλασσα]]. Εκτείνεται για περίπου 9 χμ από βορρά προς νότο και 2 χμ από ανατολή προς δύση. Οι νησίδες υψώνονται μόλις έως τα 6 μέτρα πάνω από το επίπεδο θαλάσσης. Οι νησίδες, όπως σε όλες τις ατόλλες, μοιράζονται μια κοινή γεωλογική προέλευση και αποτελούνται από αμμώδεις αποθέσεις και [[ασβεστόλιθος|ασβεστολιθικό]] πέτρωμα πάνω σε έναν [[κοραλλιογενής ύφαλος|κοραλλιογενή ύφαλο]].

Η Καρολίνα είναι ένα από τα πιο απομονωμένα νησιά στην γη – 230 χμ από την πλησιέστερη ξηρά στην Νήσο Φλιντ, 1.500 χμ από τον κοντινότερο μόνιμο οικισμό στο Κιριτιμάτι, 4.200 χμ από την πρωτεύουσα του Κιριμπάτι στην [[Ταράουα]] και 5.100 χμ από την πλησιέστερη ηπειρωτική ξηρά στη Βόρειο Αμερική.

 

Η Νήσος Καρολίνα αποτελείται περίπου από 39 νησίδες, παρακάτω παρατίθενται από βορρά προς νότο:

 

Η Νήσος Καρολίνα θεωρείται ότι σχηματίστηκε από τη διάβρωση ενός ηφαιστειακού [[θερμή κηλίδα|θερμού σημείου]] και κατόπιν έγινε το σπίτι ενός κοραλλιογενούς υφάλου που μεγάλωσε πάνω από την επιφάνεια του ωκεανού. Αν και αυτές οι γεωλογικές διαδικασίες δεν γίνονται εύκολα κατανοητές, ο προσανατολισμός των Νήσων Γραμμής (περίπου βορράς – νότος) προτείνει ότι δημιουργήθηκαν περισσότερα από 40 εκατομμύρια χρόνια πριν, προτού η [[Ειρηνική Πλάκα]] αλλάξει την κατεύθυνση του ταξιδιού της. Το ίδιο θερμό σημείο πιο πρόσφατα ανύψωσε το [[Αρχιπέλαγος Τουαμότου]].

 

Υπάρχουν αποδείξεις εποίκισης από Πολυνησιακό λαό στις μεγαλύτερες νησίδες πριν την επαφή με τους Ευρωπαίους. Τάφοι και πλατφόρμες μνημείων ανακαλύφθηκαν από τις πρώτες εξερευνήσεις του νησιού, και ένα μεγάλο [[μαραέ]] (υπαίθριος λατρευτικός χώρος) υπάρχει στην δυτική πλευρά της Νησίδας Νέηκ. Μέχρι και σήμερα, αυτά τα αριστουργήματα δεν έχουν παρατηρηθεί από αρχαιολόγους.

 

 

Η πρώτη καταγεγραμμένη οπτική επαφή της Νήσου Καρολίνα από τους Ευρωπαίους έγινε στις 21 Φεβρουαρίου 1606, από τον [[Πέδρο Φερνάντεζ ντε Κεϊρός]], έναν Πορτογάλο εξερευνητή που έπλεε εκ μέρους της Ισπανίας, Το νησί το ονόμασε ''Σαν Μπερνάντο''. Η ατόλλη ξαναανακαλύφθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1795 από τον Καπετάνιο [[Ουΐλλιαμ Ρόμπερτ Μπράουτον]] με το ''HMS Πρόβιντενς'', που έδωσε στην ατόλλη το όνομα Καρολίνα (που αργότερα στα αγγλικά έγινε ''caroline'') προς τιμήν της κόρης του σερ Π. Στέφενς του Ναυαρχείου. Την Καρολίνα την ξαναείδε το 1821 το Αγγλικό [[φαλαινοθηρικό σκάφος]] ''Σαπλάι'' και τότε ονομάστηκε Θόρντον Νήσος, από το όνομα του καπετάνιου του πλοίου. Άλλα πρώιμα ονόματα του νησιού υπήρξαν τα ''Χερστ'', ''Κλαρκ'' και ''Ιντιπέντενς''. Ανάμεσα στις άλλες πρώιμες επισκέψεις που άφησαν καταγραφές για το νησί είναι αυτή του ''USS Ντόλφιν'' το 1825 (από τον υποπλοίαρχο Χίραμ Πάουλντινγκ), και ενός φαλαινοθηρικού σκάφους το 1835 (καταγράφηκε από τον Φρέντερικ Ντέμπελ Μπέννετ στο «''Αφήγηση ενός φαλαινοθηρικού γύρου της Γης στα χρόνια 1833 – 1836''»).

Το 1883, μια αποστολή Αμερικανών αστρονόμων ταξίδεψε από το [[Περού]] στην Νήσο Καρολίνα με το ''USS Χάρτφορντ'' για την παρατήρηση μιας ολικής έκλειψης ηλίου στις 6 Μαΐου, όπως και μια Γαλλική αποστολή, και το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. χαρτογράφησε την ατόλλη. Ο Γιόχαν Παλίσα, ένα μέλος της αποστολής, ανακάλυψε έναν [[αστεροειδής|αστεροειδή]] αργότερα την ίδια χρονιά και τον ονόμασε «Καρολίνα» θυμούμενος την επίσκεψη του στο νησί.

 

 

Με την εκμίσθωση του νησιού στην εταιρεία S.R. Μάξουελ και Σία, ιδρύθηκε ένας νέος οικισμός το 1916, αυτήν την φορά βασισμένος εξολοκλήρου στην εξαγωγή κόπρας. Το μεγαλύτερο μέρος της Νότιας Νησίδας απογυμνώθηκε από το δάσος του για να φυτευτούν [[καρύδα|καρύδες]], ένα μη ιθαγενές δέντρο. Η επιχείρηση, όμως, χρεωκόπησε, και ο πληθυσμός του οικισμού σταδιακά μειώθηκε. Μέχρι το 1926, υπήρχαν μόλις 10 κάτοικοι και μέχρι το 1936, ο οικισμός περιλάμβανε μόνον δύο Ταϊτινές οικογένειες πριν την εγκατάλειψη του κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1930.

Την δεκαετία του 1990, το νησί εκμισθώθηκε στον Ουρίμα Φέλιξ, έναν επιχειρηματία από την Γαλλική Πολυνησία, που έφτιαξε ένα μικρό σπιτικό σε μια από τις νησίδες και είχε σχέδια ανάπτυξης για την ατόλλη. Το νησί επισκέπτονται περιστασιακά Πολυνήσιοι για την συλλογή κόπρας βάσει συμφωνίας με την κυβέρνηση του Κιριμπάτι στην Ταράουα.

 

 

Στις 23 Δεκεμβρίου 1994, η Δημοκρατία του Κιριμπάτι ανακοίνωσε μια αλλαγή της ωριαίας ζώνης για τα Νησιά Γραμμής, που θα έμπαινε σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου 1995. Αυτή η προσαρμογή μετακίνησε δραστικά την [[Γραμμή Αλλαγής Ημερομηνίας]] πάνω από 1.000 χιλιόμετρα στα ανατολικά εντός του Κιριμπάτι, τοποθετώντας ολόκληρο το Κιριμπάτι στην Ασιατική ή δυτική πλευρά της γραμμής ημερομηνίας, παρά το γεγονός ότι το γεωγραφικό μήκος της Καρολίνας των 150 μοιρών δυτικά αντιστοιχεί περισσότερο στην ζώνη ώρας UTC-10 παρά στην επίσημη πλέον ζώνη ώρας της UTC+14. Η Νήσος Καρολίνας τώρα έχει την ίδια ώρα με τα Νησιά Χαβάης (Ιδανική Ζώνη Ώρας Χαβάης – Αλεουτίων), αλλά μία μέρα αργότερα. Αυτή η μετακίνηση έκανε τη Νήσο Καρολίνας από τα ανατολικότερα σημεία ξηράς στην νωρίτερη ωριαία ζώνη (σύμφωνα με κάποιους ορισμούς, το ανατολικότερο σημείο της Γης), και ένα από τα πρώτα σημεία ξηράς που θα έβλεπε το ξημέρωμα της 1ης Ιανουαρίου 2000 – στις 5:43 π.μ., τοπική ώρα.

Παρά τις αντιρρήσεις για το αντίθετο από τα μέσα και την κυβέρνηση, η Νήσος Καρολίνας δεν ήταν το πρώτο σημείο ξηράς που είδε την ανατολή της 1ης Ιανουαρίου 2000. Αυτή η διάκριση ανήκει σε ένα σημείο ξηράς ανάμεσα στον [[Παγετώνας Ντιμπλ|Παγετώνα Ντιμπλ]] και τον Κόλπο Βίκτορ στην ακτή της Ανατολικής [[Ανταρκτική|Ανταρκτικής]] στις γεωγραφικές συντεταγμένες 66°03′Ν, 135°53′Α, όπου ο ήλιος ανέτειλε 35 λεπτά νωρίτερα. Καθώς αυτό το σημείο είναι πολύ κοντά στον Ανταρκτικό Κύκλο, και η περιοχή πέραν του Ανταρκτικού Κύκλου φωτίζεται συνεχώς από τον ήλιο τον Δεκέμβριο, ο προσδιορισμός του ακριβούς σημείου εξαρτάται από το πως κάποιος ξεχωρίζει μια δύση και μια άμεση ανατολή του ηλίου στη θέα της υπάρχουσας ατμοσφαιρικής διάθλασης.

 

 

Καθώς η Νήσος Καρολίνας ανέρχεται μόλις στα 6 μέτρα πάνω από το επίπεδο θαλάσσης, βρίσκεται σε κίνδυνο με την [[άνοδος της στάθμης των ωκεανών|άνοδο της στάθμης των ωκεανών]]. Η κυβέρνηση του Κιριμπάτι εκτιμά ότι το νησί θα το καλύψει η θάλασσα έως το 2025, και τα Ηνωμένα Έθνη έχουν κατατάξει την Νήσο Καρολίνας ανάμεσα στις περιοχές που κινδυνεύουν περισσότερο από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

 

 

 

{{Ατόλλες και Νησιά του Κιριμπάτι}}

 

[[Κατηγορία:Κιριμπάτι]]

[[Κατηγορία:Ατόλλες]]

 

{{Link FA|pt}}