Οσουί της Νορθουμβρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Ο Όσβαλντ σκοτώθηκε και στη συνέχεια ακρωτηριάστηκε από τον [[παγανισμός|παγανιστή]] βασιλιά της [[Μερκία|Μερκίας]] [[Πέντα της Μερκίας|Πέντα]] στις [[5 Αυγούστου]] του [[642]] στη [[μάχη του Μέισερφιλντ]]. Διάδοχός του ήταν ο ανήλικος γιος, [[Έθελβαλντ της Ντέιρα|Εθελβάλντ]], αλλά λόγω πολύ μικρής ηλικίας ο 30χρονος θείος του κηρύχθηκε βασιλιάς και στήριξε όλη την χριστιανική πίστη του στον επίσκοπο Άινταν. Με την άνοδό του στο θρόνο, προσπάθησε αμέσως να επεκτείνει την εξουσία του στην [[Ντέιρα]] με τον γάμο του με την [[Έανφλεντ]], κόρη του [[Έντουιν της Ντέιρα]] ([[642]] - [[644]]), που ήταν τότε εξόριστος στο [[Κεντ]]. Παιδιά τους ήταν:

 

Στη συνέχεια παντρεύτηκε άλλες δύο φορές. Την πρώτη περίοδο της βασιλείας του ([[642]] - [[655]]), ήταν υποτελής του βασιλιά

[[Πέντα της Μερκίας]], που είχε την κυριαρχία του σε ολόκληρο το νησί της [[Βρετανία|Βρετανίας]], ενώ το βασίλειο της Ντέιρα ήταν ανεξάρτητο υπό την εξουσία ευγενών του Όσουι και στη συνέχεια των ίδιων των γιων του. Οι σχέσεις του με τον βασιλιά Πέντα δεν ήταν καθόλου ειρηνικές, αφού ειδικά μετά το θάνατο του επισκόπου Άινταν έκανε συνεχείς εφόδους στην Βερνικία, σε μια από τις οποίες έφτασε μέχρι και τις πύλες του [[Μπάμπεργκ]] ([[651]]). Ωστόσο αναφέρεται μια βελτίωση των σχέσεων του με τον Πέντα, αφού ο γιος του, Εκγκφρίθ, παντρεύτηκε την κόρη του Πέντα, Κίνεμπουρχ, ενώ η κόρη του, Ελφλέντ, παντρεύτηκε τον γιο του Πέντα, [[Πεάντα της Μερκίας|Πεάντα]], που βαπτίσθηκε [[χριστιανισμός|χριστιανός]] σύμφωνα με τον [[Βέδας|Βέδα]]. Το [[655]], ο Πέντα αποφάσισε οριστικά να λύσει όλα τα προβλήματα του με την Βερνικία και επιτέθηκε επικεφαλής μεγάλου στρατού, ενώ αρνήθηκε εγωιστικά όλες τις τιμητικές προτάσεις ειρήνης του Οσουί. Τότε ο Οσουί αποφάσισε να προσφέρει την κόρη του Ελφλίντ στην εκκλησία, ιδρύοντας δεκάδες μοναστήρια, και προσέγγισε όλους τους συμμάχους του Πέντα, αποδυναμώνοντας τον σημαντικά.

 

 

Στην τελική [[μάχη του Βίνβεντ]], συνέτριψε τον στρατό του Πέντα, ενώ ο ίδιος ο Πέντα σκοτώθηκε, οπότε και ο Οσουί έγινε

 

 

 

[[Κατηγορία:Βασιλείς της Μερκίας]]