Γενετική των πληθυσμών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: simple:Population genetics |
μ Robot: Changing template: Μεταφρασμένο; διακοσμητικές αλλαγές |
||
Γραμμή 1:
Η '''Πληθυσμιακή Γενετική''' είναι ένας κλάδος της [[Γενετική|Γενετικής]]. Ασχολείται με την '''γενετική δομή των πληθυσμών''', δηλαδή με τους τύπους και τις συχνότητες των [[γονίδιο|γονιδίων]] και των [[γονότυπος|γονοτύπων]] που τους αντιπροσωπεύουν καθώς και με τους μηχανισμούς ([[φυσική επιλογή]], [[Μετάλλαξη|γενετική μετάλλαξη]], [[γενετική παρέκκλιση]], [[γονιδιακή ροή]]) οι οποίοι μεταβάλλουν την γενετική δομή των πληθυσμών. Αποτελεί βασική
== Ιστορία ==
Η πληθυσμιακή γενετική μπορεί να θεωρηθεί ως η λογική επέκταση των νόμων του Mendel πάνω σε πληθυσμούς. Οι βάσεις της τίθενται το 1908 όταν ο Βρετανός μαθηματικός Hardy και ο Γερμανός γιατρός Weinberg διατυπώνουν, ανεξάρτητα ο ένας απ' τον άλλον, την αρχή της σταθερότητας των γονοτυπικών συχνοτήτων σε μεγάλους [[παμμεικτικοί πληθυσμοί|παμμεικτικούς πληθυσμούς]]. Σημαντικοί σταθμοί στην ιστορία της πληθυσμιακής γενετικής υπήρξαν και οι εργασίες του Βρετανού [[R.A. Fisher]] (1908) και του Αμερικανού [[Sewall Wright|S. Wright]] (1921), οι οποίες αφορούν του μεν πρώτου στη μαθηματική διερεύνηση της ομοιότητας μεταξύ συγγενών, του δεύτερου στην επίδραση των [[συστήματα σύζευξης|συστημάτων σύζευξης]] στη γονοτυπική σύνθεση των πληθυσμών. Σημαντικές είναι επίσης κάποιες ποικίλου περιεχομένου εργασίες του Βρετανού [[J.B.S. Haldane]].
Ο Αμερικανός J.L. Lush κατάλαβε τη σημασία των παραπάνω εργασιών για τη βελτίωση των ζώων και στηριζόμενος σε αυτές ανέπτυξε στη δεκαετία του '30 μια γενική θεωρία για τη διερεύνηση της κληρονομικότητας των ποσοτικών χαρακτηριστικών των αγροτικών ζώων. Η θεωρία αυτή συμπληρώθηκε και τελειοποιήθηκε από άλλους ερευνητές (Robertson, Johansson, Loertcher, Lauprecht, Hazel, Dickerson, Henderson, κ.α.) και αποτελεί σήμερα το θεωρητικό υπόβαθρο της Βελτίωσης των ζώων.
== Στόχοι και μέθοδοι ==
Σύμφωνα με τον Lewontin (1974) ο θεωρητικός στόχος για την πληθυσμιακή γενετική βρίσκεται σε δύο επίπεδα: ένα "[[γονότυπος|γονοτυπικό]]" και ένα "[[φαινότυπος|φαινοτυπικό]]". Η πρόκληση για μια ολοκληρωμένη θεωρία πληθυσμιακής γενετικής είναι να παράσχει ένα σύνολο νόμων οι οποίοι θα μπορούν να δώσουν μια συσχέτιση μεταξύ της γονοτυπικής(''G''<sub>1</sub>) και της φαινοτυπικής (''P''<sub>1</sub>) τιμής ενός πληθυσμού, ενώ συμβαίνει [[γενετική επιλογή]] και άλλο ένα σύνολο νόμων το οποίο θα μας στέλνει απο τη φαινοτυπική (''P''<sub>2</sub>) τιμή του πληθυσμού πίσω στο [[γονότυπος|γονότυπο]] ''G''<sub>2</sub> που τη δημιούργησε, οπότε και μέσω της [[Μεντελική κληρονομικότητα|Μενδελιανής γενετικής]] θα μπορούμε να προβλέψουμε την επόμενη γενιά γονοτύπων κ.ο.κ. για τις επόμενες γενιές.
Γραμμή 30:
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε πως η εξέλιξη της επιστήμης της πληθυσμιακής γενετικής τελείται με την [[Επαγωγή (Φιλοσοφία)|επαγωγική μέθοδο]], ενώ μόνιμο πρόβλημα για την επιστήμη αποτελεί η ένωση συνεχούς και ασυνεχούς ροής δεδομένων μεταξύ προτύπων.
== Πηγές ==
* J. Beatty. "The synthesis and the synthetic theory" in Integrating Scientific Disciplines, edited by W. Bechtel and Nijhoff. Dordrecht, 1986.
* {{cite journal | last = Buston | first = PM | coauthors = ''et al.'' | year = 2007 | title = Are clownfish groups composed of close relatives? An analysis of microsatellite DNA vraiation in ''Amphiprion percula'' | journal = Molecular Ecology | volume = 12 | pages = 733-742}}
* Luigi Luca Cavalli-Sforza. Genes, Peoples, and Languages. North Point Press, 2000.
Γραμμή 51:
* Hardy, G.H. (1908): Mendelian proportions in a mixed population. Science 28, 49.
{{
[[Κατηγορία:Γενετική]]
| |||