Γεώργιος Σώκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Γρήγορη προσθήκη κατηγορίας "Θάνατοι το 1937" (HotCat)
Γραμμή 4:
===Πρώτα χρόνια===
 
Ο Γιώργος Σώκος, γιός του Γιάννη και της Μαριγώς, γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου του 1892 στο [[Αιτωλικό]]. Ήταν το προτελευταίο από τέσσερα αδέλφια: τη Φροσύνη, τη Λενιώ, που πέθανε νέα από [[καρκίνος του εγκεφάλου|καρκίνο στον εγκέφαλο]], το Γιώργο, και τον Ανδρέα <br>
 
Ο πατέρας τους ο Γιάννης, που ήταν δάσκαλος, πέθανε από [[φυματίωση]]. Όταν έμαθε για την αρρώστια του, άφησε γυναίκα και παιδιά, για να μην τα κολλήσει, και πήγε να ζήσει ολομόναχος σε μιά καλύβα στο δάσος, και του άφηναν το φαγητό στο μονοπάτι, μακριά. <br>
Ο Γιώργος ήταν ένα πρώιμο και δημιουργικό αγόρι, που σύντομα έδειξε κλίση στα γράμματα, επαναστατική διάθεση και πάθος για το θέατρο. Έστελνε συνεργασίες στο ''«Νεολόγο»'' των Πατρών, όπου τις δημοσίευαν χωρίς να μπορούν βέβαια να φανταστούν την ηλικία του. Τα καλοκαιρινά βράδια, μόλις νύχτωνε, πέρναγε στις μύτες των ποδιών πάνω από την οικογένεια, που κοιμόταν στρωματσάδα στο διάδρομο για δροσιά, και πήγαινε ώς το Μεσολόγγι, να δεί τους θεατρίνους. <br>
 
Δεκατεσσάρων ετών βγήκε στο θέατρο, με ψεύτικη κοτσίδα, παίζοντας την Εσμέ την Τουρκοπούλα. Τον επόμενο χρόνο ανέβασε το πρώτο δικό του έργο, τη ''Δόξα του Αιτωλικού'', γραμμένο το χειμώνα του 1911, ένα ιστορικό, ηρωικό, τραγικό και αισθηματικό δράμα σε ηρωικό δεκαπεντασύλλαβο, και παιγμένο την 25η Μαρτίου του 1912. <br>
Ο Γιώργος ήταν ένα πρώιμο και δημιουργικό αγόρι, που σύντομα έδειξε κλίση στα γράμματα, επαναστατική διάθεση και πάθος για το θέατρο. Έστελνε συνεργασίες στο ''«Νεολόγο»'' των Πατρών, όπου τις δημοσίευαν χωρίς να μπορούν βέβαια να φανταστούν την ηλικία του. Τα καλοκαιρινά βράδια, μόλις νύχτωνε, πέρναγε στις μύτες των ποδιών πάνω από την οικογένεια, που κοιμόταν στρωματσάδα στο διάδρομο για δροσιά, και πήγαινε ώς το Μεσολόγγι, να δεί τους θεατρίνους. <br>
Πέρα από τις θεατρικές παραστάσεις που διοργάνωνε στο Αιτωλικό, από τα ποιήματα, τα άρθρα και τα διηγήματα που δημοσιεύονταν σε εφημερίδες της Πάτρας και του Αγρινίου, ο Γιώργος ξεσήκωσε μιά φορά μέχρι μητροπολίτες για ναυτικές γιορτές που άφησαν εποχή στο χωριό. Πήγε να επισκεφθεί όλες τις αρχές της περιοχής, και στον καθένα έλεγε πως όλοι οι άλλοι ήσαν ήδη σύμφωνοι. Τελικά, έτσι ξεκινώντας από το τίποτα, οι γιορτές έγιναν. <br>
 
Όταν τελείωσε το γυμνάσιο, φοίτησε στην Εμπορική Σχολή των Πατρών. Κατόπιν έδωσε εξετάσεις στη Σχολή των Ευελπίδων και μπήκε, όπως έλεγε ο ίδιος, γιατί ήταν ο μόνος από όλους τους υποψήφιους που ήξερε τι θα πεί «ρινίσματα σιδήρου». <br>
Δεκατεσσάρων ετών βγήκε στο θέατρο, με ψεύτικη κοτσίδα, παίζοντας την Εσμέ την Τουρκοπούλα. Τον επόμενο χρόνο ανέβασε το πρώτο δικό του έργο, τη ''Δόξα του Αιτωλικού'', γραμμένο το χειμώνα του 1911, ένα ιστορικό, ηρωικό, τραγικό και αισθηματικό δράμα σε ηρωικό [[δεκαπεντασύλλαβος|δεκαπεντασύλλαβο]], και παιγμένο την 25η Μαρτίου του 1912. <br>
 
Πέρα από τις θεατρικές παραστάσεις που διοργάνωνε στο Αιτωλικό, τα ποιήματα, τα άρθρα και τα διηγήματα του δημοσιεύονταν σε εφημερίδες της [[Πάτρα]]ς και του [[Αγρίνιο|Αγρινίου]].
 
Όταν τελείωσε το γυμνάσιο, φοίτησε στην Εμπορική Σχολή των Πατρών. Κατόπιν έδωσε εξετάσεις στη [[Σχολή των Ευελπίδων]] και μπήκε, όπως έλεγε ο ίδιος, γιατί ήταν ο μόνος από όλους τους υποψήφιους που ήξερε τι θα πεί «ρινίσματα σιδήρου». <br>
 
===Στρατιωτική, θεατρική και εκδοτική σταδιοδρομία===