Γκούσταβ Κίρχοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 30:
Ο '''Γκούσταβ Ρόμπερτ Κίρχοφ''' (''Gustav Robert Kirchhoff'', [[12 Μαρτίου]] [[1824]] – [[17 Οκτωβρίου]] [[1887]]) ήταν [[Γερμανία|Γερμανός]] [[φυσική|φυσικός]], ο οποίος έχει συνεισφέρει σε διάφορα πεδία της φυσικής και της χημείας όπως η [[μηχανική (φυσική)|μηχανική]], ο [[ηλεκτρισμός]], η [[φασματογραφία]], η [[θερμική ακτινοβολία]] και η [[αστροφυσική]]. Γύρω στο [[1845]] μελέτησε τους νόμους που διέπουν τα [[ηλεκτρικά κυκλώματα]], και στη συνέχεια έδειξε ότι η ταχύτητα αποστολής ενός ηλεκτρικού σήματος είναι ίση με την [[ταχύτητα του φωτός]]. Το [[1854]] μαζί με τον [[Ρόμπερτ Μπούνσεν]] (''Robert Bunsen'') επινόησαν την [[φασματική ανάλυση]], μέσω της οποίας ανακάλυψαν δύο νέα [[χημικό στοιχείο|χημικά στοιχεία]], το [[καίσιο]] και το [[ρουβίδιο]]. Χρησιμοποίησε την φασματική ανάλυση για να μελετήσει τη σύνθεση του [[Ήλιος|Ήλιου]] και ήταν ο πρώτος που ερμήνευσε τις μαύρες γραμμές που εμφανίζονται στο [[φάσμα]] του ([[1859]]). Το [[1860]] εισήγαγε τον όρο «[[μέλαν σώμα]]» για να περιγράψει ένα εξιδανικευμένο σώμα που εκπέμπει και απορροφά ακτινοβολία.
==Βιογραφία==
Ο Κίρχοφ γεννήθηκε στις [[12 Μαρτίου]] του [[1824]] στην [[Καινιξβέργη]] της [[Πρωσία|Πρωσίας]] (που σήμερα ονομάζεται [[Καλίνινγκραντ]] και ανήκει στη [[Ρωσία]]). Πατέρας του ήταν ο
Κατά την περίοδο [[1843]] – [[1846|46]] παρακολούθησε το σεμινάριο μαθηματικών και φυσικής των [[Φραντς Νόιμαν]] (''Franz Neumann'') και [[Καρλ
▲Κατά την περίοδο [[1843]] – [[1846|46]] παρακολούθησε το σεμινάριο μαθηματικών και φυσικής των [[Φραντς Νόιμαν]] (''Franz Neumann'') και [[Καρλ Τζακόμπι]] (''Carl Jacobi''), το οποίο είχαν καθιερώσει από το [[1833]]. Το σεμινάριο αυτό καταπιανόταν επίσης και με τη διδασκαλία ερευνητικών μεθόδων. Ο Τζακόμπι είχε φύγει από το Κένινγκσμπεργκ τον Ιούλιο του [[1842]] και παρέμεινε μακρυά λόγω του κλίματος της περιοχής και της κλονισμένης του υγείας. Ο Νόιμαν όμως βρισκόταν στο Königsberg και είχε ιδιαίτερη επιρροή στον Κίρχοφ. Ο Νόιμαν είχε ασχοληθεί με τη [[μαθηματική φυσική]] και την εποχή που μπήκε ο Κίρχοφ στο πανεπιστήμιο, είχε αρχίσει να ασχολείται με το θέμα της [[ηλεκτρική επαγωγή|ηλεκτρικής επαγωγής]]. Μάλιστα δημοσίευσε την πρώτη από τις δύο σημαντικότερες εργασίες του στο θέμα αυτό το [[1845]]. Τον ίδιο χρόνο ο Κίρκοφ παρουσίασε την δική του εργασία πάνω στο [[ηλεκτρικό ρεύμα]], διατυπώνοντας τους νόμους που έμειναν γνωστοί ως [[νόμοι του Κίρχοφ]]. Μέσω των νόμων αυτών μπορούν να υπολογιστούν οι [[ένταση ηλεκτρικού ρεύματος|εντάσεις των ρευμάτων]], τα [[ηλεκτρικό δυναμικό|δυναμικά]] και οι [[ηλεκτρική αντίσταση|αντιστάσεις]] που εμφανίζονται σε [[ηλεκτρικά κυκλώματα]] με πολλαπλούς κόμβους:
==Κανόνες==
# '''''Νόμος των εντάσεων'''''. Ο πρώτος νόμος λέει ότι σε οποιοδήποτε σημείο ενός ηλεκτρικού κυκλώματος, στο οποίο η πυκνότητα του ηλεκτρικού φορτίου είναι σταθερή, το άθροισμα των εντάσεων των ρευμάτων που έχουν φορά προς αυτό ισούται με το άθροισμα των εντάσεων των ρευμάτων που απομακρύνονται από αυτό. Η χρησιμότητα του πρώτου νόμου γίνεται φανερή όταν εφαρμοστεί στους κόμβους των κυκλωμάτων, όπου περισσότερα από ένα ηλεκτρικά ρεύματα προσέρχονται ή απομακρύνονται.
| |||