Γαλατάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dada (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Dada (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 7:
== Ιστορία ==
Το αρχικό όνομά της περιοχής ήταν Συκιαί ενώ επίσης αποκαλούνταν Πέραν εν Συκιαί από όπου προήλθε και η ευρύτερη ονομασία Πέραν. Περίπου από το 425 αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα της Κωνσταντινούπολης, διαθέτοντας θέατρο και δημόσια λουτρά, ενώ το 528 οι Συκιαί μετονομάστηκαν σε Ιουστινιανούπολη.
Ο Γαλατάς κατά την ύστερη βυζαντινή περίοδο είχε το ρόλο λατινικής αποικίας εντός της ρωμαϊκής πρωτεύουσας. Αρχικά βρισκόταν υπό [[Ενετοί|ενετική]] κυριαρχία αλλά το [[1160]] εγκαταστάθηκαν Γενοβέζοι στην περιοχή με την έγκριση του αυτοκράτορα [[Μανουήλ Α']] Κομνηνού. Το [[1261]] ο [[Μιχαήλ Η']] Παλαιολόγος, που επιθυμούσε να ανακαταλάβει την Κωνσταντινούπολη από τους Λατίνους, υπέγραψε με τους Γενοβέζους τη [[Συνθήκη του Νυμφαίου]].
Οι Γενοβέζοι του παραχώρησαν τον στόλο που χρειαζόταν λαμβάνοντας το δικαίωμα να επεκτείνουν την παρουσία τους στο Γαλατά και να περιβάλουν τον οικισμό τους με τείχη. Σύντομα ο Γαλατάς έγινε κεντρικό λιμάνι μεταφοράς εμπορευμάτων και παράλληλα συνεχίστηκε η οχυρωματική του επέκταση.
Το [[1349]] χτίστηκε ο Πύργος του Γαλατά (''Κουλάς'') και τα βόρεια τείχη, εν συνεχεία τα τείχη της περιοχής του σημερινού Καράκιοϊ, το [[1387]] περιτείχισαν τις περιοχές Κιουλέντιμπι και Σισχανέ και το [[1397]] ολοκλήρωσαν την οχύρωση με το χτίσιμο τείχους στην περιοχή Αζάπκαπι. Τέλος το [[1404]] ένωσαν το Τοπχανέ με το Καράκιοϊ. Μέχρι και τον [[19ος αιώνας|19ο αιώνα]] περιβαλλόταν με τείχος. Η οχύρωση ξεκινούσε από το Αζάπκαπι κοντά στον Κεράτιο. Ο Πύργος του Γαλατά ήταν το βορειότερο παρατηρητήριο και ο κύριος αμυντικός πύργος της οχύρωσης. Τα τείχη χαμήλωναν προς το Τοπχανέ από αυτό το σημείο.
Αν και ο Γαλατάς δημιουργήθηκε με προνόμια που απέσπασαν οι Γενοβέζοι από τους Ρωμαίους σε κρίσιμες γι’ αυτούς ώρες και στα τείχη του ήταν ανηρτημένα τα σύμβολα του Ρωμαϊκού βασιλείου, ωστόσο κατά την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανική]] πολιορκία του [[1453]] έμεινε ουδέτερος και δεν βοήθησε στην άμυνα της Κωνσταντινούπολης.
Γραμμή 29 ⟶ 27 :
Η εμπορική κυριαρχία της περιοχής άνηκε στους Ρωμιούς ενώ υπήρχε και δραστηριότητα Εβραίων και [[Γαλλία|Γάλλων]]. Η κατάσταση παρέμεινε η ίδια και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή με το ελληνικό στοιχείο να αναπτύσσεται έχοντας υπό τον έλεγχό του το εμπόριο της Πόλης. Το τέλος της ελληνικής παρουσίας στο Γαλατά και το ευρύτερο Πέραν ήρθε με τα γεγονότα του [[Σεπτεμβριανά|Σεπτεμβρίου του 1955]]. Τότε καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς τα ελληνικά καταστήματα και διαπράχθηκαν αποτρόπαιες βιαιοπραγίες κατά των ομογενών. Η οργανωμένη βία οδήγησε στο πρώτο κύμα φυγής των Ρωμιών από την Πόλη ακολουθούμενο από την εγκατάσταση στην περιοχή [[Τουρκία|Τούρκων]] και την παράλληλη ανάληψη του εμπορίου από αυτούς.
Σήμερα ο Γαλατάς είναι κεντρική τουριστική και εμπορική περιοχή της Κωνσταντινούπολης με μεγάλο αριθμό καταστημάτων και κέντρων διασκέδασης. Ο Γαλατάς συνδέεται με την άλλη πλευρά του Κερατίου μέσω της περίφημης γέφυράς του. Η σημερινή Γέφυρα του Γαλατά είναι η πέμπτη που κατασκευάστηκε από το 1453. Οικοδομήθηκε το [[1992]] σε αντικατάσταση της προηγούμενης κατασκευής του [[1912]]. Ο [[Πύργος του Γαλατά]] διασώζεται και αποτελεί κύριο αξιοθέατο της περιοχής. Είναι δωδεκαόροφος και έχει ύψος 61 μέτρων. Οι Γενοβέζοι του είχαν δώσει την ονομασία ''Πύργος του Ιησού''. Στα πρώτα χρόνια της οθωμανικής κατάκτησης χρησιμοποιούνταν ως φυλακή.
{{commons|Category:Galata}}
| |||