Τάτσης Μαγγίνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Γεννήθηκε στον [[Αστακός Αιτωλοακαρνανίας|Αστακό]] το 1792. Νέος υπηρέτησε στον [[Ιωάννης Κωλέττης|Ιωάννη Κωλέττη]], σύμβουλο του Αλή-πασά, και έγινε γραμματέας τού [[Βελή πασάς|Βελή-πασά]], γιου τού [[Αλή Πασάς|Αλή]]. Αναφέρεται ότι είχε μυηθεί από τη [[Φιλική Εταιρεία]] και ότι με τη σειρά του είχε μυήσει αρκετούς στον αγώνα, ανάμεσα σε αυτούς και τον [[Ιωάννης Στάϊκος|Ιωάννη Στάϊκο]]<ref name="Sarip"/>. Πριν την αρχή της επανάστασης, χρηματοδότησε την αγορά προμηθειών μαζί με τους [[Χρηστάκης Στάϊκος|Χρηστάκη Στάϊκο]], [[Πέτρος Μπαμπινιώτης|Πέτρου Μπαμπινιώτη]] και [[Πάνος Γαλάνου|Πάνο Γαλάνη]] και άλλους Ακαρνάνες από το φίλο του Κωνσταντίνο Δρακούλη στην Ιθάκη.
 
Πολέμησε αργότερα στην δυτική [[Στερεά Ελλάδα|Στερεά]] μαζί με τους Έλληνες επαναστάτες. Διορίστηκε επιμελητής των στρατευμάτων της δυτικής Ελλάδας. Πήρε μέρος στις μάχες της [[Πολιορκία του Μεσολογγίου|πολιορκίας του Μεσολογγίου]] διευθύνοντας μαζί με το [[Μήτσος Κοντογιάννης|Μήτσο Κοντογιάννη]] τον προμαχώνα του Φραγκλίνου, όπου και τραυματίστηκε στο κεφάλι. Αιχμαλωτίστηκε με όλη του την οικογένεια από τον [[Κιουταχής|Κιουταχή]] και έμεινε αιχμάλωτος επί σχεδόν δυο χρόνια στην Πρεμέτη[[Πρεμετή]] της Αλβανίας. Διέφυγε στην Κάλαμο της Επτανήσου και στη συνέχεια έγινε πληρεξούσιος της [[Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας|Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας]] το 1827. Επί Καποδίστρια διετέλεσε μέλος τού [[Πανελλήνιο|Πανελληνίου]] το 1828 και εκλέχθηκε πληρεξούσιος στη [[Δ' Εθνοσυνέλευση Άργους]] το 1829. Επίκαι Καποδίστρια διετέλεσε μέλος τούκατόπιν [[ΠανελλήνιοΓερουσία (1829)|Πανελληνίου]]γερουσιαστής καιτο κατόπινίδιο γερουσιαστήςέτος]]. Αργότερα διορίστηκε μέλος τού Συμβουλίου τής Επικρατείας, το 1843[[Γερουσία (1844)|1844 γερουσιαστής]]. καιΚατά τοτα 1848χρόνια της Βασιλείας του Όθωνα είχε διοριστεί υπουργός Οικονομικών το 1848.
 
Συμμετείχε στην επανάσταση του 1862 για την εκθρόνιση του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]], και αργότερα ανέλαβε και πάλι το υπουργείο Οικονομικών, καιστις έγινε11 καιΟκτωβρίου του 1862 στην [[Προσωρινή Κυβέρνησις της Ελλάδος (1862)|Προσωρινή Κυβέρνηση της Ελλάδος]] μέχρι τις 8 Φεβρουαρίου 1863. Αργότερα έγινε πρεσβευτής. <!-- Δεν αναφέρεται στον επικήδειό του πάντως-->
 
Η κηδεία του έγινε στις 18 Νοεμβρίου 1888 στην Μητρόπολη. Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο καθηγητής [[Νικόλαος Σαρίπολος]]<ref name="Sarip"/>.