Συνθήκη του Νεϊγύ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
KRBN (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Η '''Συνθήκη του Νεϊγύ''' υπογράφηκε στις [[27 Νοεμβρίου]] [[1919]] στην κωμόπολη [[Νεϊγύ]] επί του [[Σηκουάνας|Σηκουάνα]] (Neuilly sur Seine) μεταξύ της [[Βουλγαρία|Βουλγαρίας]] και των [[Αντάντ|νικητριών δυνάμεων]] του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκοσμίου πολέμου]], και συγκεκριμένα με τις [[Αγγλία]], [[Γαλλία]], [[ΗΠΑ]] και [[Ιταλία]] ως "Προέχουσες Δυνάμεις", και με τη συμμετοχή των [[Βέλγιο]], [[Κίνα]], [[Κούβα]], [[Ελλάδα]], [[Χετζάτζ]] (μεταγενέστερα [[Σαουδική Αραβία]]), [[Πολωνία]], [[Πορτογαλία]], [[Ρουμανία]], [[Γιουγκοσλαβία]], [[Ταϋλάνδη]] και [[Τσεχοσλοβακία]], ως συμμάχων και συμβαλλομένων δυνάμεων των πρώτων.
 
Με τη συνθήκη αυτή, που από τη βουλγαρική ιστοριογραφία έχει χαρακτηριστεί ως η δεύτερη εθνική καταστροφή, η Βουλγαρία υποχρεώθηκε ταστα ακόλουθα:
* Την παραίτησή της υπέρ των "Προεχουσών Δυνάμεων" όλων των κυριαρχικών της δικαιωμάτων επί της μεσημβρινής δυτικής Θράκης και με την υποχρέωση ν΄ αναγνωρίσει εκ των προτέρων τις μεταγενέστερες αποφάσεις των Δυνάμεων περί αυτής. (Σημειώνεται ότι η παραίτηση αυτή είχε ως αποτέλεσμα την μετέπειτα παραχώρηση των εδαφών αυτών στην Ελλάδα με την [[Συνθήκη των Σεβρών]] ένα χρόνο μετά, και τον αποκλεισμό της βουλγαρικής εξόδου στο [[Αιγαίο πέλαγος]]).
* Την επαναφορά των Ρουμανοβουλγαρικών συνόρων στη γραμμή που όριζε η [[Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913)]]. Δηλαδή την εκχώρηση της [[Δοβρουτσά|Δοβρουτσάς]] στη [[Ρουμανία]].