Κατενάτσιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 2106680 από τον 79.167.149.181 (Συζήτηση χρήστη:79.167.149.181)
Γραμμή 17:
Κλειδί στο κατενάτσιο είναι ο ρόλος του [[λίμπερο]] (([[ιταλική γλώσσα|ιταλ.]]: ''libero'', [[αγγλική γλώσσα|αγγλ.]]: ''sweeper''), δηλαδή του ελεύθερου αμυντικού παίκτη ή παίκτη «σκούπα», όπως λέγεται συχνά στην ελληνική ποδοσφαιρική αργκό. Ο λίμπερο είναι τοποθετημένος πίσω από τους τρεις αμυντικούς. Ο ρόλος του είναι να κερδίζει τις χαμένες μπαλιές, να παρεμποδίζει τον αντίπαλο επιθετικό και να μαρκάρει σε δεύτερο χρόνο, όταν είναι αναγκαίο. Μια άλλη σημαντική εφαρμογή του κατενάτσιο είναι η καλά υπολογισμένη επίθεση, που στηρίζεται στις μακρινές πάσες από την άμυνα.
 
Στην εκδοχή του Χερέρα τη δεκαετία του ’60, τέσσερις αμυντικοί μάρκαραν στενά καθέναν από τους τέσσερις αντίπαλους επιθετικούς και ένας ακόμα πίσω από αυτούς ήταν λίμπερο για να μαζεύει τις χαμένες μπαλιές.Επίσης χαρακτιριζόταν και από τά πολλά φάουλ.
 
Με την πάροδο των χρόνων το αυθεντικό κατενάτσιο παραμερίστηκε και αντικαταστάθηκε από πιο ευέλικτες αμυντικές τακτικές. Το αποφασιστικό χτύπημα στο κατενάτσιο έδωσε το [[Ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο]] (''Total Football''), στις αρχές της δεκαετίας του ’70, στο οποίο οι θέσεις των παικτών δεν είναι καθορισμένες αλλά επιδιώκεται ο απόλυτος έλεγχος του χώρου του γηπέδου.