Κλείδωμα δύο Φάσεων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όταν το SS2PL χρησιμοποιείται σε κατανεμημένο περιβάλλον τότε τα καθολικά αδιέξοδα για να κλειδώσουν δημιουργούν voting-deadlocks στο [http://en.wikipedia.org/wiki/Two-phase_commit_protocol 2PC] και επιλύονται αυτόματα από το [http://en.wikipedia.org/wiki/Two-phase_commit_protocol 2PC] (βλέπε commitment ordering). Γενικά στο 2PL τα καθολικά αδιέξοδα επιλύονται παρομοίως από το πρωτόκολλο σημείο συγχρονισμού στο τέλος της φάσης – 1 σε μια κατανεμημένη συναλλαγή (το σημείο συγχρονισμού επιτυγχάνεται με «voting» (το οποίο σημειώνεται το τέλος της φάσης - 1) και διαδίδεται στα μέρη της συναλλαγής όπως σε μια κατανεμημένη συναλλαγή με τον ίδιο τρόπο σαν ένα σημείο απόφασης στην ατομική δέσμευση (atomic commitment). Κατ’ αναλογία με το σημείο απόφασης στο CO[http://en.wikipedia.org/wiki/Commitment_ordering Commitment Ordering] μια συγκρουόμενη ενέργεια στο 2PL δεν μπορεί να συμβεί πριν το τέλος της φάσης – 1 στο σημείο συγχρονισμού, και αυτό έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το voting-deadlock για περιπτώσεις αδιεξόδων καθολικής πρόσβασης δεδομένων. Το voting-deadlock λύνεται αυτόματα από το πρωτόκολλο κάνοντας abort μερικές συναλλαγές που εμπλέκονται σε αυτό, χάνοντας ένα vote, χρησιμοποιώντας timeout).

:*Για τα CO και στην ειδική περίπτωση του SS2PL η αυτόματη επίλυση από το πρωτόκολλο ατομικής δέσμευσης σημειώνεται μόνο σε άρθρα για το CO[http://en.wikipedia.org/wiki/Commitment_ordering Commitment Ordering].