Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Η φοίτηση στην Σ.Ε.Α.Π. περιλαμβάνει καθημερινή γυμναστική άσκηση, ασκήσεις πειθαρχίας καθώς επίσης και εκπαίδευση σε όλα τα όπλα του πεζικού. Πρόκειται για μία από τις πιο δύσκολες σχολές εφέδρων αξιωματικών του [[Στρατός Ξηράς|στρατού ξηράς]]. Οι μαθητές της Σ.Ε.Α.Π. με το τέλος της εκπαίδευσής τους ονομάζονται Δόκιμοι Έφεδροι Αξιωματικοί (Δ.Ε.Α.) και τοποθετούνται στις μονάδες πεζικού του Στρατού Ξηράς (ή αναλόγως Αεροπορίας, Ναυτικού, Στρατονομίας). Συνήθως τους ανατίθενται καθήκοντα διμοιρίτη (επικεφαλής διμοιρίας) και υπηρεσίες αξιωματικών (αξιωματικός υπηρεσίας μονάδας κλπ.). Απολύονται από τις τάξεις του στρατού ως έφεδροι ανθυπολοχαγοί ενώ, επιπρόσθετα, οι εξ Ελλάδος Δ.Ε.Α. υπηρετούν πέντε μήνες περισσότερους από τους απλούς στρατιώτες. Στην εφεδρεία, φτάνουν μέχρι τον βαθμό του [[Ταγματάρχης|ταγματάρχη]].
Με Βασιλικό Διάταγμα της 15/03/1888 ιδρύθηκε το <<Προπαρασκευαστικό Σχολείο Εφέδρων Αξιωματικών>> το οποίο λειτούργησε στην Αθήνα με αποστολή στην θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση των υποψηφίων Οπλιτών, για τον βαθμό του Εφέδρου Ανθυπολοχαγού του Σώματος στο οποίο ανήκουν. Από 23/11/1889 στεγάστηκε στα κτίρια του νέου Φρουρίου, στην Κέρκυρα με νέο κανονισμό λειτουργίας και λειτούργησε μέχρι το 1911. Από τον Ιανουάριο του 1912 καταργείται το Σχολείο Εφέδρων Αξιωματικών, θεσπίζονται και λειτουργούν στην θέση αυτού, Ουλαμοί Υποψηφίων Εφέδρων Αξιωματικών. Το 1926 θεσπίστηκε η εκπαίδευση όλων των Υποψηφίων Εφέδρων Αξιωματικών διαφόρων όπλων, σε μία Σχολή που λειτούργησε αρχικά στην Αθήνα και κατόπιν στην Χαλκίδα. Το 1934 δημιουργήθηκαν ξεχωριστές Σχολές για κάθε όπλο, δύο για το Πεζικό στην Σύρο και στην Κέρκυρα με 9μηνη εκπαίδευση. Κατά την διάρκεια του Ελληνοιταλικού πολέμου (1940-41) επειδή υπήρχαν μεγάλες ανάγκες σε στελέχη, λειτούργησαν δύο Ουλαμοί Εφέδρων στην Καβάλα και στα κτίρια της ΣΣΕ στην Αθήνα, που διαλύθηκαν με την Γερμανική εισβολή, τον Απρίλιο του 1941. Κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η σχολή Εφέδρων Αξιωματικών λειτούργησε στην ελέυθερη Ορεινή Ελλάδα. Από τον Ιούλιο του 1945 λειτούργησε στο Χαιδάρι Κέντρο Εκπαίδευσης Υποψηφίων Εφέδρων Αξιωματικών. Σ' αυτό εκπαιδεύτηκαν δύο σειρές, από τις οποίες η μία συνέχισε την εκπαίδευσή της στην Κέρκυρα, όπου μεταστάθμευσε το Κέντρο από τον Ιούλιο του 1946. Την ίδια περίοδο λειτούργησε κι άλλο Κέντρο Εκπαίδευσης στη Σύρο, όπου αργότερα και τα δύο Κέντρα μετονομάστηκαν αντίστοιχα σε Σχολές Υποψηφίων Εφέδρων Αξιωματικών Κέρκυρας και Σύρου και συνέχισαν να λειτουργούν μέχρι το 1953. Το 1953 οι δύο παραπάνω Σχολές συγχωνεύτηκαν σε μία με τίτλο << ΣΧΟΛΗ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΠΕΖΙΚΟΥ>> με έδρα το Ηράκλειο και αποστολή να εκπαιδεύει κατά την ειρήνη τους ΥΕΑ, εις τρόπον ώστε αυτοί να γίνουν ικανοί ηγήτορες ώστε στην ειρήνη να διοικήσουν και να εκπαιδεύσουν Διμοιρίες Πεζικού, στον πόλεμο δε ν' αναλάβουν να διοικήσουν Λόχο Πεζικού. Η ΣΕΑΠ αφού δεν πολεμά ανεξάρτητη, αλλά μόνο δίδει Στελέχη στις Μονάδες, δεν πήρε μέρος στις εκάστοτε επιχειρήσεις. Δικαιούται όμως μεγάλη μερίδα από τις ηρωικές πράξεις όλων των Μονάδων Πεζικού που έλαβαν μέρος σ' αυτές γιατί πολλά από τα Στελέχη των Μονάδων, που υπερηφανεύονται για τα κατορθώματά τους προέρχονται από την ΣΕΑΠ.
ΈΜΒΛΗΜΑ ΣΧΟΛΗΣ
Το έμβλημα της Σχολής αποτελείται απο μια παράσταση ( Λυχνία και Χιαστί Τυφέκιο με Σπάθη) και το ρητό << ΔΙΩΚΕ ΔΟΞΑΝ ΚΑΙ ΑΡΕΤΗΝ>> απεικονιζόμενα σ' ένα θυρεό που έχει σχήμα ασπίδας.
ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ ΕΜΒΛΗΜΑΤΟΣ
Κόκκινο χρώμα
Το αίμα των θυσιασθέντων τέκνων του Πεζικού στους ιερούς αγώνες του Έθνους. Τα βασικά όπλα του Πεζικού που θεσπίστηκαν με ΒΔ της 02/03/1833
Λυχνία
Σύμβολο λατρείας του Θεού και εκδήλωση τιμής στους νεκρούς.
ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΟΣ
Δεν αποτελεί έναν απλό συμβλισμό, αλλά έχει άμεση σχέση με το έργο και την αποστολή της Σχολής στην οποία οι Έφεδροι Αξιωματικοί του Πεζικού διδάσκονται ότι
Η Δόξα
1) αποκτάται με την αυτοθυσία και την τόλμη
2) κερδίζεται με το Τυφέκιο και την Σπάθη
3) εδραιώνεται με την θυσία των νεκρών του Πεζικού
Η Αρετή
1) αποτελεί το κόσμημα των γενναίων
2) εκδηλώνεται με την ηθική, το δίκαιο, την τιμιότητα και τον σεβασμό των αντιπάλων.
Το Ρητό
<< Να επιδιώκεις τη δόξα και την αρετή>> αποδίδεται υπό των Σοφιάδων στις υποθήκες των επτά Σοφών( Ανθολόγιο Στοβαίου, Τόμος Γ' Περί Φρονήσεως)
ΘΕΣΗ ΣΧΟΛΗΣ
Η Σχολή στρατωνίζεται στο Στρατόπεδο << ΔΑΣΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗ>> το οποίο βρίσκεται ανατολικά της πόλης του Ηρακλείου. Το όνομά του το Στρατόπεδο το πήρε από τον αγωνιστή της εποχής της Τουρκοκρατίας, Ιωάννη Βλάχο ή Δασκαλογιάννη, ο οποίος αγωνίσθηκε και θυσιάστηκε για την απελευθέρωση της Κρήτης το 1770. Βασανίστηκε και γδάρθηκε από τους Τούρκους σε πλατεία του Ηρακλείου, η οποία και φέρει το όνομά του.
| |||