Καραμανλήδικα (τουρκική διάλεκτος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
Για τους τουρκόφωνους αυτούς Έλληνες τυπώθηκαν από τις αρχές του 18ου αι. και συνεχίσθηκαν να τυπώνονται επί δυο αιώνες [[Βιβλίο|βιβλία]], κυρίως [[Θρησκεία|θρησκευτικά]], αλλά και ιστορικά δοκίμια, διηγήματα και άλλα ακόμη και λεξικά σε τουρκική [[γλώσσα]], αλλά με ελληνικούς χαρακτήρες, που μπορούσαν να τα διαβάζουν και να τα κατανοούν.
 
Επίσης και εφημερίδες της [[Κωνσταντινούπολη]]ς όπως η "Ανάντολου" και η "Άσια" (Ασία) των Κ. Μιχαηλίδη και Ν. ΠαλαμηκιδηΠαλαμηκίδη αντίστοιχα που έπαυσαν όμως να εκδίδονται στις αρχές του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Π.Π.]].
 
Η γραφή αυτή ονομάσθηκε από τους Έλληνες ομοεθνείς της Τουρκίας "Καραμαλήδειος γραφή" την οποία και τελικά αναγνώρισε και ο Σουλτάνος ως επίσημη γραφή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δίνοντας την έγκριση συγγραφής τουρκοελληνικού λεξικού στον Ι. Χλωρό υπό την από 28 Σαρίφ 1313 [[ε.Ε.]] του τουρκικού Υπουργείου Δημόσιας Εκπαίδευσης.
 
Η αναγνώριση αυτή συνεχίσθηκε και από το καθεστώς του [[Κεμάλ Ατατούρκ]] μέχρι το [[1930]], που φαίνεται πως γνώριζε αυτήν και την ευκολία που παρείχε όταν αποφάσισε πλέον την γενική αλλαγή της γραφής της τουρκικής από αραβικά γράμματα με τα γράμματα της αρχαίας ελληνικής χαλκιδικής γραφής{{πηγή}} γνωστότερης ως λατινικής, καλούμενη πλέον τουρκική γραφή.
 
Η γραφή αυτή ονομάσθηκε από τους Έλληνες ομοεθνείς της Τουρκίας "Καραμαλήδειος γραφή" την οποία και τελικά αναγνώρισε και ο Σουλτάνος ως επίσημη γραφή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δίνοντας την έγκριση συγγραφής τουρκοελληνικού λεξικού στον Ι. Χλωρό υπό την από 28 Σαρίφ 1313 [[ε.Ε.Έτος Εγίρας]] (1934 μ.Χ.) του τουρκικού Υπουργείου Δημόσιας Εκπαίδευσης.
 
Τα κείμενα που είναι γραμμένα με αυτό τον τρόπο είναι γνωστά και με το όνομα "Kαραμανλήδικα".