Βιβλιοθήκες στην αρχαία Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Nikosgr123 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 11:
==Εκδοτικές πρακτικές==
====Η δημοσίευση των έργων του Πλάτωνα====
Ο Πλάτων έδινεέδιδε μεν μεγάλη σημασία στον γραπτό λόγο, αν και τον προφορικό λόγο τον θεωρούσε πιο πολύτιμο από τον γραπτό. ΓιαυτόΓι' τοαυτόν τον λόγο ο Πλάτωνας δεν σταμάτησε να επεξεργάζεται τα γραπτά του μέχρι τα βαθιάβαθέα γεράματα. Είχε βαθιά γνώση των έργων του Όμηρου, του Ησίοδου και του Πίνδαρου. Επίσης σπούδαζε τους λόγους των ρητόρων της εποχής του, των λυρικών και τραγικών ποιητών, και ασχολούντανασχολείτο πιο εντατικά με τις κωμωδίες του [[Αριστοφάνης|Αριστοφάνη]], του [[Επιχαρμούς]] και του [[Σόφρων|Σόφρωνα]], ο μύθος δε αναφέρει, ότι μερικά από τα βιβλία αυτά βρίσκονταν δίπλα στην νεκρική του κλίνη.
Τα έργα του Πλάτωνα δημοσιεύονταν από τους μαθητές του. Λόγω της μεγάλης έκτασης των πολυσέλιδων έργων του δεν υπήρχαν πολλά αντίγραφα, και κατά καιρούς δανειζόντουσανδανείζονταν έναντι χρημάτων.<ref>Διογ. Λ. ΙΙΙ, 66: ''ώσπερ Αντίγονός φησιν ο Καρύστιος εν τω περί Ζήνωνος, νεωστί εκδοθέντα εί τις ήθελεν αναγνώσαι μισθόν ετέλει τοις κεκτημένοις''.</ref> Σε μία κωμωδία της εποχής του Πλάτωνα αναφέρεται το όνομα του μαθητή του Πλάτωνα [[Ερμόδωρος|Ερμόδωρου]] ο Συρακούσιος, ο οποίος υποθέτουμε ότι διέδωσε στην Σικελία τις γραφές του διδασκάλου του. Υποθέτουμε, ότι άλλοι μαθητές του έκαναν το ίδιο, διαδίδονταςδιαδίδοντες τα έργα του Πλάτωνα στην πατρίδα τους.
 
====Η δημοσίευση των έργων του Αριστοτέλη====
Ο Αριστοτέλης εξέδιδε ο ίδιος τα έργα του, στα οποία αντιτίθεντο στις απόψεις του [[Ισοκράτης|Ισοκράτη]]. Τουλάχιστον αυτό υποθέτουμε από αυτό που αναφέρει ο [[Μάρκος Τύλλιος Κικέρωνας|Κικέρων]], ότι δηλαδή ο [[Κηφισόδορος]], ένας μαθητής του Ισοκράτη διαμαρτύρεται επειδή ο Αριστοτέλης εξέδωσε ένα βιβλίο με Ελληνικά αποθεύγματα. Ο Κηφισόδορος λέει ότι αυτή είναι αντάξια απασχόληση για έναν φιλόσοφο. Ο Αριστοτέλης συνέγραψε το μεγαλύτερο μέρος των έργων του κατά την διάρκεια της δεύτερης παραμονής του στην Αθήνα και με την οικονομική βοήθεια του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μέγα Αλέξανδου]]. Ο Αλέξανδρος απευθύνεται στον Αριστοτέλη σε μια επιστολή του, λέγοντάς του, ότι: «''δεν έκανες καλά που δημοσίευσες τα '''ακροαματικά''', διότι τώρα πως εγώ θα ξεχωρίζω σε γνώση από τους άλλους'';», ενώ ο Αριστοτέλης προσπαθεί να τον κατευνάσει απαντώντας του με τα λόγια: «''μη φοβάσαι, ακόμα και αν τα δημοσίευσα, κατανοητά είναι μόνο για τους μαθητές μου''».