Focke-Wulf Fw 190: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: da:Focke-Wulf Fw 190; διακοσμητικές αλλαγές
Γραμμή 1:
{{Κουτί πληροφοριών εμβολοκινητήριου πολεμικού αεροσκάφους
|Ονομασία_Υποδείγματος= '''Fw 190'''
|Εικόνα=[[ΕικόναΑρχείο: Focke-Wulf Fw 190 050602-F-1234P-005.jpg|300px]]
|Λεζάντα=
|Αποστολή= Καταδιωκτικό
Γραμμή 35:
Το Fw 190 ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στους πιλότους του και γρήγορα αποδείχθηκε ανώτερο του καλύτερου καταδιωκτικού της Βρετανικής [[RAF]], του [[Supermarine Spitfire]] Mk. V, όταν έλαβε το βάπτισμα του πυρός στα [[1941]]. Συγκρινόμενο με το [[Messerschmitt Bf 109|Bf 109]], το Fw 190 ήταν ένας «εργάτης», που του ανατέθηκαν και ανταπεξήλθε σε ένα ευρύ φάσμα εξειδικεύσεων, που περιελάμβαναν καθήκοντα μαχητικού αεροπορικής κυριαρχίας, προσβολής επίγειων στόχων, μαχητικού-βομβαρδιστικού, συνοδευτικού βαρέων βομβαρδιστικών και νυκτερινού μαχητικού.
 
== Ανάπτυξη ==
[[ImageΑρχείο:FockeWulf Fw190.jpg|thumb|right|Fw 190 A]]
 
Το Φθινόπωρο του [[1937]], το Γερμανικό Υπουργείο Αεροπορίας (Reichsluftfahrtministerium ή RLM) ζήτησε από διάφορους σχεδιαστές τη δημιουργία ενός νέου μαχητικού, που θα συμπλήρωνε τη δράση του Messerschmitt Bf 109, το οποίο είχε επιλεγεί σαν το βασικό καταδιωκτικό της Γερμανίας. Αν και το Bf 109 ήταν την εποχή εκείνη ένα εξαιρετικά προηγμένο αεροσκάφος, το RLM ανησυχούσε για το ενδεχόμενο της μελλοντικής εμφάνισης ανώτερων ξένων τύπων και επιθυμούσε την ανάπτυξη ενός νέου μαχητικού που θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις νέες πιθανές προκλήσεις.
Γραμμή 47:
Ο Τανκ δημιούργησε επίσης ένα ιδιαίτερα καθαρό σχεδιάγραμμα πιλοτηρίου, βοηθούμενος και από τη χρήση ηλεκτρικών οργάνων. Το πιλοτήριο είχε τις περισσότερες ενδείξεις τοποθετημένες με μια λογική διάταξη και εγκαταστημένες μέσα σε πίνακες οργάνων, εκατέρωθεν του πιλότου, αντί να βρίσκονται πάνω στο κέλυφος της ατράκτου.
 
== Πρωτότυπα ==
 
Το πρώτο πρωτότυπο, το '''Fw 190 V1''', έκανε την παρθενική του πτήση την 1η Ιουνίου [[1939]], φέροντας τα πολιτικά διακριτικά '''D-OPZE''', ενώ έφερε έναν 14-κύλινδρο, αστεροειδή κινητήρα [[BMW 139]] των 1.529 hp. Παρουσίασε εξαιρετικές αρετές συγκριτικά με το μικρό του μέγεθος, με υπέροχη ανταπόκριση στα χειριστήρια, καλή ορατότητα και υψηλή ταχύτητα (αρχικά κάπου 610 km/h). Ο βαθμός διατοιχισμού (roll rate) ήταν 162 μοίρες στα 410 km/h, αλλά το αεροσκάφος παρουσίαζε υψηλή ταχύτητα προσγείωσης, στα 205 km/h. Σύμφωνα με τους πιλότους που δοκίμασαν τα πρώτα πρωτότυπα, το φαρδύ σύστημα τροχών διευκόλυνε την προσγείωση και απογείωση, με αποτέλεσμα ένα αεροσκάφος πιο εύχρηστο και ασφαλές στο έδαφος από το Bf 109. Το εκπέτασμα των πτερύγων του ήταν 9,5 μέτρα σχηματίζοντας μία επιφάνεια 15 m².
 
Ένα ουσιαστικό πρόβλημα δημιουργήθηκε με τη θέση του πιλοτηρίου, ακριβώς πίσω από τον κινητήρα, όπου η θερμοκρασία αυξάνονταν υπερβολικά. Κατά την παρθενική πτήση, έφτασε τους 55 °C και ο πιλότος δοκιμών Hans Sander σχολίασε: «ήταν σα να κάθεσαι με τα δυο πόδια μέσα στο τζάκι». Στην αρχή το V1 (κωδικός που δίνονταν από τους Γερμανούς σε κάθε πρώτο πρωτότυπο υπόδειγμα) χρησιμοποιούσε έναν τεράστιο κώνο έλικα, που σκέπαζε ολόκληρη την εμπρόσθια όψη του κελύφους του κινητήρα, μέσα από το οποίο διοχετεύονταν ο αέρας ψύξης. Ένας επιπρόσθετος, αιχμηρός, μικρός κώνος έλικα, που είχε προσαρμοστεί μέσα στον αεραγωγό, αποσκοπούσε στο να πιέσει και να επιταχύνει τη ροή αέρα, με την ελπίδα πως αυτό θα ήταν αρκετό για να ψυχθεί ο κινητήρας. Οι πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις απέδειξαν ότι τα αναμενόμενα οφέλη αυτού του σχεδίου δεν προέκυψαν και σύντομα αυτή η διάταξη αντικαταστάθηκε από ένα μικρότερο, πιο συμβατικό κώνο, που κάλυπτε μόνο τον ομφαλό του τρίφυλλου έλικα VDM. Σε μια προσπάθεια να αυξηθεί η ροή αέρα μέσα στο εφαρμοστό περίβλημα του κινητήρα, ένας 10-πτέρυγος ανεμιστήρας, ρυθμισμένος να γυρίζει με 3,12 φορές την ταχύτητα περιστροφής του κινητήρα, τοποθετήθηκε στο εμπρόσθιο άνοιγμα του επανασχεδιασμένου κελύφους. Με αυτές τις τροποποιήσεις, το V1 πρωτοπέταξε την 1η Δεκεμβρίου του [[1939]], βαμμένο με τα χρώματα της Luftwaffe και κωδικούς εργοστασίου.
 
Το Fw 190 V2 πέταξε στις [[31 Οκτωβρίου]] [[1939]] και διέθετε εξ αρχής το νέο κώνο έλικα και τον ανεμιστήρα. Ήταν ακόμα οπλισμένο με ένα πολυβόλο [[MG 17]] των 7,92 mm και ένα [[MG 131]] των 13 mm στη ρίζα κάθε ημιπτέρυγας.
Γραμμή 81:
 
[[cs:Focke-Wulf Fw 190]]
[[da:Focke-Wulf Fw 190]]
[[de:Focke-Wulf Fw 190]]
[[en:Focke-Wulf Fw 190]]