Ζήνων ο Σιδώνιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

αρχαίος Έλληνας επικούρειος φιλόσοφος
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Moppf (συζήτηση | συνεισφορές)
Νέα σελίδα: {{Πληροφορίες φιλόσοφος | | όνομα = Ζήνων | χρώμα = #B0C4DE | περιοχή = Δυτική φιλοσοφία | περιόδος = [[Αρ...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 17:20, 9 Αυγούστου 2010

Ο Ζήνων της Σιδώνης (π. 150-π. 75 π.Χ)[1]) ήταν ένας επικουρικός φιλόσοφος. Τα γραπτά του δεν έχουν διασωθεί, αλλά διασώθηκαν μερικές επιτομές των διδασκαλιών του μέσα από τα γραπτά κείμενα του μαθητή του Φιλόδημου.

Ζήνων
Γέννησηπ. 150 π.Χ Σιδώνη, Φοινίκη
Θάνατοςπ. 75 π.Χ Αθήνα;
ΠεριοχήΔυτική φιλοσοφία
ΣχολήΕπικουρισμός
Κύρια ΕνδιαφέρονταΗθική, Μαθηματικά
ΕπιδράσειςΕπίκουρος, Απολλόδωρος
ΕπηρέασεΦιλόδημος

Ζωή

Ο Ζήνων γεννήθηκε στην πόλη της Σιδώνης στην Φοινίκη. Ήταν σύγχρονος του Κικέρωνα, ο οποίος έτυχε να τον ακούσει όταν βρέθηκε στην Αθήνα.[2][3]

Έχει χαρακτηριστεί ως ο "κύριος επικουρικός" (λατινικά: Coryphaeus Epicureorum‎‎).[2] Ο Κικέρωνας αναφέρει ότι ο Ζήνων ήταν περιφρονητικός προς τους άλλους φιλοσόφους, φτάνοντας στο σημείο να αποκαλέσει τον Σωκράτη "ο παλιάτσος της Αττικής."[4] Ήταν μαθητής του Απολλοδώρου,[5] και χαρακτηρίστηκε τόσο από τον Κικέρωνα όσο και απο τον Διογένη Λάερτιο ως ακριβής και άμεμπτος στοχαστής.[2][6]

Φιλοσοφία

Ο Ζήνων έκρινε ότι η ευτυχία δεν εξαρτάται απόλυτα από την τωρινή απόλαυση και ευημερία, αλλά και από την εύλογη προσδοκία συνέχισης και εκτίμισης αυτών.[3]

Τα γραπτά του Ζήνωνα δεν έχουν διασωθεί, αλλά ανάμεσα στα απονθρακωμένα απομεινάρια των [[πάπυρος|παπύρων] της Βίλλας των Παπύρων στο Herculaneum, βρέθηκε μία Επιτομή της Συμπεριφοράς και του Χαρακτήρα από τις Διδασκαλίες του Ζήνωνα γραμμένη από τον μαθητή του Φιλόδημου. Περιέχει τα δοκίμια [[Περί Φρανκικής Κριτικής[7] και Περί Θυμού.[8]

Ο Ζήνων μελέτησε επίσης την φιλοσοφία των μαθηματικών βασιζόμενος στην παραγωγή όλων των γνώσεων από την εμπειρία του. Επέκρινε τον Ευκλίδη, επιδιώκοντας να αποδείξει ότι αφαιρέσεις από τις αρχές (ελληνικά: ἀρχαί‎‎) της γεωμετρίες δεν μπορούν, να αποδειχτούν από μόνες τους.

Σημειώσεις

  1. Τιτσιάνο Ντοράντι, Κεφάλαιο 2: Χρονολογία, in Algra et al. (1999) The Cambridge History of Hellenistic Philosophy, σελίδα 52. Cambridge.
  2. 2,0 2,1 2,2 Cicero, de Natura Deorum, i. 21.
  3. 3,0 3,1 Cicero, Tusculan Disputations, iii. 17.
  4. Cicero, de Natura Deorum, i. 34.
  5. Diogenes Laërtius, x. 26
  6. Diogenes Laërtius, vii. 35
  7. PHerc. 1471
  8. PHerc. 182

Πρότυπο:Ελληνικά Μαθηματικά