Παλαιοντολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

 

Η σύγχρονη Παλαιοντολογία τοποθετεί τη ζωή των παλαιότερων εποχών στα εννοιολογικά της πλαίσια, μελετώντας τον τρόπο με τον οποίο οι μακρόχρονες (μακροσκοπικές) φυσικές αλλαγές της παγκόσμιας γεωγραφίας ("[[Παλαιογεωγραφία]]") και το [[κλίμα]] ("παλαιοκλίμα") επέδρασαν στην [[Εξέλιξη (Βιολογία)|εξέλιξη]] της ζωής, πώς ανταποκρίθηκαν τα οικοσυστήματα σε αυτές τις αλλαγές, αλλάζοντας με τη σειρά τους το πλανητικό [[περιβάλλον]], και πώς αυτές οι αμοιβαίες αντιδράσεις επηρέασαν τα σημερινά σχήματα της [[βιοποικιλότητα]]ς. Κατά συνέπεια, η Παλαιοντολογία έχει κοινά χαρακτηριστικά με τη [[Γεωλογία]], τη μελέτη και τη δομή των πετρωμάτων καθώς και με τη [[Βοτανική]], τη [[Βιολογία]], τη [[Ζωολογία]], και την [[Οικολογία]], κλάδους που έχουν στενή σχέση με τους ζωντανούς οργανισμούς και τους τρόπους αλληλεπίδρασης με το φυσικό άβιο περιβάλλον. [[Πολλενολογία]] είναι η μελέτη της γύρης (pollen), σύγχρονης ή απολιθωμένης.

Τα απολιθώματα ήταν γνωστά στον πρωτόγονο άνθρωπο ο οποίος σωστά τα θεωρούσε ως τα απομεινάρια παλαιών μορφών ζωής. Η οργανωμένη μελέτη της παλαιοντολογίας ανάγεται, όμως, μόλις στα τέλη του 18ου αιώνα.

 

 

Οι Παλαιοντολόγοι κατατάσσονται ανάμεσα στις πιο ενδιαφέρουσες και εκκεντρικές μορφές στην ιστορία της επιστήμης. Ανάμεσα στους σημαντικότερους περιλαμβάνονται ο [[Αγγλία|Άγγλος]] [[Γουΐλιαμ Σμιθ]] που παρατήρησε πρώτος ότι παρόμοιες αλληλουχίες (σειρές) απολιθωμάτων ανευρίσκονται στον ίδιο τόπο και ο [[Γαλλία|Γάλλος]] [[Ζορζ Κυβιέ]] ([[Georges Cuvier]]), που ξεκίνησε τη μελέτη των αρχαίων ζώων βασιζόμενος στα σημερινά ζώα. Στους αξιοσημείωτους [[Η.Π.Α.|Αμερικανούς]] περιλαμβάνονται οι [[Έντουαρντ Ντρίνκερ Κόουπ]], [[Οθνίελ Τσαρλς Μαρς]], [[Πωλ Σερένο]], [[Χένρι Φέρφιλντ Όζμπορν]], [[Λουΐ Αγκασίζ]], [[Τσαρλς Γουόλκοτ]] και [[Ρόι Τσάπμαν Άντριους]]. Διακεκριμένοι Ευρωπαίοι παλαιοντολόγοι είναι ο [[Φινλανδία|φινλανδός]] [[Μπγιόρν Κουρτέν]], o [[Τσεχία|τσέχος]] παλαιοεντομολόγος [[Γιαρμίλα Κουκαλόβα-Πεκ]]. O [[Φραντς Νόπκα φον Φέλσο-Ζίλβας]] αναφέρεται συχνά ως πατέρας της παλαιοβιολογίας, ενός τομέα έρευνας που σχετίζεται με βιολογικά και οικολογικά συμπεράσματα, τα οποία είναι δυνατόν να εξαχθούν από απολιθώματα.

Άλλοι Παλαιοντολόγοι είναι οι [[Υβ Κοπέν]] (Yves Coppens) και πιο σύγχρονοι οι [[Τζον Όστρομ]], (John Ostrom), [[Μπομπ Μπάκερ]] (Bob Bakker), [[Ντέιβιντ Β. Ουαϊσάμπελ]] (David B. Weishampel) και [[Τζακ Χόρνερ (παλαιοντολόγος)|Τζακ Χόρνερ]] (Jack Horner).

 

Η έρευνα της Παλαιοντολογικής επιστήμης περιλαμβάνει τους εξής τομείς:

 

* Διαχείριση των συλλογών των απολιθωμάτων

 

* [[Γεωλογική χρονολογική κλίμακα]], [[Γεωλογία]]

* [[Βιολογία]]

 

* [http://www.ub.es/dpep/meganeura/meganeura.htm Meganeura] Ιστοσελίδα για την εξέλιξη των εντόμων και και την καταγραφή απολιθωμάτων.

* [http://www.mineralogie.uni-wuerzburg.de/palbot/teach/palaeoteach.html Teaching Palaeontology and Palaeoecology]

 

[[Κατηγορία:Παλαιοντολογία|*]]

[[ru:Палеонтология]]

[[sh:Paleontologija]]

[[simple:Paleontology]]

[[sk:Paleontológia]]