Αιγάλεω Όρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Nataly8 (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναίρεση έκδοσης 2250374 από τον Nikitas61 (Συζήτηση χρήστη:Nikitas61)
Γραμμή 9:
Το όρος ήταν καλυμένο εξ ολοκλήρου με πυκνά δάση μέχρι τον [[Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Μετά την εγκατάσταση των προσφύγων το 1923 άρχισαν οι πρώτες ανθρώπινες πιέσεις. Κατά τη διάρκεια της κατοχής και του φονικού χειμώνα του 1941, οι κάτοικοι υλοτόμησαν ολόκληρη τη νότια πλευρά του όρους για να καλύψουν τις ανάγκες θέρμανσης και βιοπορισμού τους. Το βραχώδες έδαφος σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη βόσκηση δεν επέτρεψε την αναγέννηση του δάσους στις περιοχές αυτές, με αποτέλεσμα δάση σήμερα να υπάρχουν μόνο στην βόρεια-βορειοανατολική πλευρά του.
Τη δεκαετία του 1960 οι νότιοι πρόποδες του όρους από το [[Πέραμα]] μέχρι τον [[Κορυδαλλό]] άρχισαν να δέχονται οικιστική πίεση η οποία εντάθηκε στα μετέπειτα χρόνια. Σήμερα ο οικιστικός ιστός έχει καταλάβει μεγάλο μέρος της νότιας πλευράς, ενώ στην ανατολική πλευρά δημιουργήθηκε βιομηχανική περιοχή με ραγδαία ανάπτυξη. Πολύ κοντά στην ΒΙ.ΠΕ. Σχιστού δημιουργήθηκε νεκροταφείο για την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά.
Παρόλη την οικολογική καταστροφή που συντελέστηκε το βουνό κάθε άλλο παρά οικολογικά νεκρό είναι. Η ελάττωση του πληθυσμού των αιγοπροβάτων επέτρεψε την επανεμφάνιση χλωρίδας που σχεδόν είχε εξαφανιστεί. Σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει πεύκα, αγριελιές, πουρνάρια, ρείκια, στουρέκια, ενώ μεταξύ της πανίδας παρατηρούνται αλεπούδες, λαγοί, σκαντζόχειροι, χελώνεςκαι φίδια. Στο βουνό επίσης απαντώνται πολλά είδη πτηνών όπως πέρδικες,κ διάφορατα άλλα.Τοοποία όροςόμως προστατεύεται,δέχονται απότην τοπίεση δασαρχείο,κασυνείδητων κυνηγών που αψηφούν την απαγόρευση κυνηγιού εκμεταλλευόμενοι απότην τονπαντελή κυνηγετικόέλλειψη σύλλογοελέγχου.
 
== Ετυμολογία ==