Μαξιμιλιανός Α΄ του Μεξικού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
 
Το [[1859]] του προσφέρθηκε το στέμμα του Μεξικού, το οποίο όμως αρχικά αρνήθηκε. Τελικά το [[1863]] ύστερα απο πιέσεις του [[Ναπολέων Γ΄|Ναπολέοντα Γ΄]] δέχθηκε την πρόταση. Στις [[28 Μαΐου]] του [[1864]] έφτασε στο Μεξικό, όπου σύντομα συνειδητοποίησε τις δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσει αφού το μεγαλύτερο μέρος του λαού αρνείτο να τον αναγνωρίσει ως νόμιμο Βασιλιά του και παράλληλα πραγματοποιούσε ανταρτοπόλεμο ενάντια στον Γαλλικό στρατό. Εγκαταστάθηκε με την σύζυγο του στον '''λόφο του Χαπουλτέπεκ''' στα περίχωρα της πόλης του Μεξικού θέση που αποτελούσε το καταφύγιο των Αζτέκων αυτοκρατόρων, παρήγγειλε την κατασκευή μεγάλης λεωφόρου που θα συνδέει την κατοικία του με το κέντρο της πόλης του Μεξικού, η λεωφόρος αυτή είναι σήμερα η κεντρική λεωφόρος της πόλης. Προτοίμαζε την στέψη του σάν αυτοκράτορας σε μεγαλειώδη τελετή αλλά η στέψη τελικά δέν έγινε ποτέ λόγω της μεγάλης αστάθειας που επικρατούσε στην χώρα όσο ο ίδιος βρισκόταν εκεί. Το [[1866]] ο Ναπολέων Γ΄ απέσυρε τον γαλλικό στρατό. Γι'αυτό τον λόγο η γυναίκα του Μαξιμιλιανού, Σαρλότ, επιχείρησε ταξίδι στην [[Ευρώπη]] με σκοπό να πετύχει την συνδρομή στρατιωτικής βοήθειας. Η προσπάθεια όμως αυτή απέτυχε με αποτέλεσμα ο Μαξιμιλιανός να βρεθεί απομονωμένος. Τελικά συνελλήφθη απο τον Χουάρεθ στο [[Κερέταρο]].
 
==Ανατροπή και εκτέλεση του αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού==
 
Αφού δικάστηκε, αποφασίστηκε να του επιβληθεί η ποινή του θανάτου. Παρα τα τηλεγραφήματα και τις παρακλήσεις των βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης ο Μαξιμιλιανός τουφεκίστηκε στο Κερέταρο στις [[19 Ιουνίου]] του [[1867]]. Τάφηκε στην αυτοκρατορική κρύπτη στη [[Βιέννη]]. Ήταν παντρεμένος με την πριγκίπισσα Σαρλότ του [[Βέλγιο|Βελγίου]], κόρη του βασιλιά Λεοπόλδου Α΄ του Βελγίου, και δεν είχε παιδιά. Είχαν υιοθετήσει μαζί με την σύζυγο του Σαρλότ για καθαρά πολιτικούς λόγους τα δύο εγγόνια του πρώην βασιλιά του Μεξικού Αγκουστίν Α΄ που βασίλευσε στο Μεξικό την δεκαετία του [[1820]] τους Αγκοστίν ντε Ιτουρμπίντ και τον ξάδελφο του Σαλβαδόρ, αποφάσισαν να τα μεγαλώσουν σάν κανονικούς διαδόχους του θρόνου του Μεξικού.