Χούντα του Ιωαννίδη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου προκάλεσε μια σειρά γεγονότων, που έβαλαν ένα απότομο τέλος στις προσπάθειες του Παπαδόπουλου για τη [[Σχέδιο φιλελευθεροποίησης (Χούντα)|φιλελευθεροποίηση]] του [[Κυβέρνηση Γεώργιου Παπαδόπουλου 1967|Καθεστώτος]]. Ο Ταξίαρχος [[Δημήτριος Ιωαννίδης]], ένας δυσαρεστημένος αδιάλλακτος χουντικός, υποδαύλιζε την εξέγερση με σκοπό να καταλάβει την εξουσία με πραξικόπημα. Χρησιμοποίησε λοιπόν την εξέγερση ως πρόφαση για να αποκαταστήσει την δημόσια τάξη, και οργάνωσε ένα Κίνημα για την ανατροπή του [[Γεώργιος Παπαδόπουλος|Γ. Παπαδόπουλου]] και του [[Σπυρίδων Μαρκεζίνης|Σ. Μαρκεζίνη]] στις [[25 Νοεμβρίου]] [[1973]].
 
Επιβλήθηκε ο [[Στρατιωτικός νόμος|στρατιωτικός νόμος]], και η νέα χούντα διόρισε το στρατηγό [[Φαίδων Γκιζίκης|Φαίδωνα Γκιζίκη]] Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον οικονομολόγο [[Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος|Α. Ανδρουτσόπουλο]] ως Πρωθυπουργό, αν και Ιωαννίδης παρέμεινε ο ισχυρός άνδρας στο παρασκήνιο. Η βαριά και καιροσκοπική επέμβαση του Ιωαννίδη είχε αποτέλεσμα την καταστροφή του μύθου ότι η χούντα ήταν ιδεαλιστική ομάδα ανώτερων στελεχών του στρατού.