Σπυρίδων Μαρκεζίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
Εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής το [[1946]] στις [[Κυκλάδες]]. Το [[1947]] ίδρυσε το [[«Νέο Κόμμα»]]. Το [[1949]] ([[20 Ιανουαρίου]] έως [[14 Απριλίου]]) διατέλεσε [[υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου]] στην κυβέρνηση [[Θεμιστοκλής Σοφούλης|Σοφούλη]]. Μετά την αποτυχία του στις εκλογές του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1950|1950]], προσχώρησε στον Ελληνικό Συναγερμό του [[Αλέξανδρος Παπάγος|Παπάγου]]. Το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1952|1952]] ([[19 Νοεμβρίου]]) ανέλαβε το υπουργείο Συντονισμού. Το [[1954]], μετά από διαφωνία του με τον Παπάγο, παραιτήθηκε ([[3 Απριλίου]]) και σχημάτισε το [[Κόμμα Προοδευτικών]] με 30 βουλευτές, που απέτυχε όμως στις εκλογές του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1956|1956]]. Το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1958|1958]] έλαβε μέρος στις εκλογές σε συνασπισμό με την [[«Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωση»]] και συγκέντρωσαν 10,5% των ψήφων. Το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1961|1961]] συνεργάστηκε με την [[Ένωση Κέντρου]] και το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1964|1964]] με την [[ΕΡΕ]] και εκλέχτηκε βουλευτής Αθηνών.
 
Στις [[1 Ιουνίου]] [[1973]] ο [[Γεώργιος Παπαδόπουλος]] καταργεί την [[Μοναρχία|Βασιλεία]] και αποφασίζει να φιλελευθεροποιήσει το δικτατορικό καθεστώς. Μετά το [[δημοψήφισμα του 1973]], ο τότε ΄΄Πρόεδρος«Πρόεδρος της Δημοκρατίας΄΄Δημοκρατίας» Γεώργιος Παπαδόπουλος, ΄΄έδωσε΄΄ εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως στον Μαρκεζίνη στις [[8 Οκτωβρίου]] 1973, με σκοπό να εκδημοκρατικοποιήσει το καθεστώς, και να διεξάγει βουλευτικές εκλογές στις [[10 Φεβρουαρίου]] [[1974]]. Παρά τις προσπάθειές του, δεν κατάφερε να διεκπεραιώσει την αποστολή του, λόγω των κοινωνικών εντάσεων. Έλαβε μέτρα φιλελευθεροποίησης, όμως μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ανατράπηκε από το [[Χούντα του Ιωαννίδη|πραξικόπημα του Ιωαννίδη]]. Το [[1979]] επανασύστησε το [[Κόμμα Προοδευτικών]].
 
Τιμήθηκε με πολλά [[παράσημο|παράσημα]] ([[Τάγμα του Φοίνικος|μεγαλόσταυρο του Φοίνικα]], χρυσό σταυρό Γεωργίου Α΄ κ.ά.). Το όνομά του έχει επίσης συνδεθεί με την υποτίμηση της δραχμής και τη συναλλαγματική σταθεροποίηση, τη δεκαετία του 1950 (Ήταν η εποχή που «κόπηκαν» τρία μηδενικά από το πληθωριστικό νόμισμα κι έτσι το χιλιάρικο έγινε δραχμή).
 
Μετά την αποχώρησή του από την πολιτική, στη δεκαετία του '80 αφοσιώθηκε στη συγγραφή του έργου [[Νεώτερη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος]] το οποίο θεωρείται από τα σημαντικότερα έργα γι' αυτήν την περίοδο.