Βικιπαίδεια

Ανδρέας Συγγρός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Christianna1219 (συζήτηση | συνεισφορές)
1.023 επεξεργασίες
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Andreas Syggros.JPG|thumb|right|250px|Φωτογραφία του Ανδρέα Συγγρού από το «Αιγυπτιακό Ημερολόγιο του έτους 1900»]]Ο '''Ανδρέας Συγγρός''' ([[1830]] [[Κωνσταντινούπολη]] - [[12 Φεβρουαρίου]] [[1899]] [[Αθήνα]]) ήταν Έλληνας τραπεζίτης, πολιτικός και Εθνικός ευεργέτης. Ασχολήθηκε αρχικά με το εμπόριο και στη συνέχεια επεκτάθηκε στον τραπεζικό κλάδο φτάνοντας να δανείζει την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] και την [[Ελλάδα]]. Με την εγκατάστασή του στην [[Αθήνα]] ανέπτυξε σημαντική επιχειρηματική δραστηριότητα εμπλεκόμενος σε ένα από τα πρώτα χρηματιστηριακά σκάνδαλα της Ελλάδας, γνωστό ως Λαυρεωτικά ή Λαυριακά, σκάνδαλο που επέφερε και την πτώση της [[Κυβέρνηση Επαμεινώνδα Δεληγεώργη 1872|κυβέρνησης Επαμεινώνδα Δεληγεώργη]]. Το [[1881]] ίδρυσε την [[Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας]], στην οποία το ελληνικό κράτος είχε παραχωρήσει το δικαίωμα της έκδοσης και κυκλοφορίας χαρτονομίσματος στις ''«Νέες Χώρες»''.
[[Αρχείο:Andreas Syggros.JPG|thumb|right|250px|Φωτογραφία του Ανδρέα Συγγρού από το «Αιγυπτιακό Ημερολόγιο του έτους 1900»]]
Ο '''Ανδρέας Συγγρός''' (Κωνσταντινούπολη [[1830]] – Αθήνα [[1899]]) ήταν πολιτικός, τραπεζίτης, εθνικός ευεργέτης και ένας από τους ισχυρότερους άνδρες της εποχής του.
 
Παράλληλα με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες ασχολήθηκε, λόγω και της φιλίας του με τον [[Χαρίλαος Τρικούπης|Χαρίλαο Τρικούπη]], με την πολιτική εκλεγόμενος πολλάκις βουλευτής. Θεωρείται ως κύριος υπεύθυνος για την πτώση της [[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1890|κυβέρνησης Θεόδωρου Δηλιγιάννη]] καθώς και ένας από τους παράγοντες που συνέβαλε στην χρεοκοπία της Ελλάδας αφού επιχείρησε να αποτρέψει την σύναψη νέου δανείου από την κυβέρνηση Τρικούπη προκειμένου να του παραχωρηθούν νέα τραπεζικά προνόμια και καταφέρει να γίνει μέτοχος της [[Εθνική Τράπεζα|Εθνικής Τράπεζας]]. Κατά τη διάρκεια της ζωής του πραγματοποίησε σημαντικές δωρεές σε ευαγή ιδρήματα ενώ με την διαθήκη του κληροδότησε μεγάλο μέρος της περιουσίας του στο ελληνικό κράτος, για την κατασκευή νοσοκομείων ([[Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός»]]) και σχολείων, και σε εθνικά ιδρύματα. Το φιλανθρωπικό του έργο συνέχισε η σύζυγό του, Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου - Συγγρού, η οποία δώρισε στο ελληνικό δημόσιο το [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού]] και το [[Κτήμα Συγγρού]]. O Ανδρέας Συγγρός έχει χαρακτηριστεί από τους ιστορικούς ως ο πιο ισχυρός άνδρας της εποχής του μετά τον [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Γεώργιο Α΄]] με αμφισβητούμενο ρόλο και αδιαμφισβήτητο φιλανθρωπικό έργο.<ref name="kathimerini">[http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathglobal_1_12/02/2006_1285475 Αφιέρωμα στους Εθνικούς Ευεργέτες], άρθρο της εφημερίδας "[[Η Καθημερινή]]"</ref>
Γεννήθηκε στη [[Κωνσταντινούπολη]] και ήταν γιός του γιατρού Γεωργιάδη Συγγρού από το χωριό [[Λιθί Χίου|Λιθί]] [[Χίος|Χίου]]. Σπούδασε στη σχολή του [[Θεόφιλος Καΐρης|Θεόφιλου Καΐρη]] στην [[Άνδρος|Άνδρο]] και στη συνέχεια τέλειωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην [[Ερμούπολη]]. Δραστηριοποιήθηκε στον τραπεζικό κλάδο στην [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], ενώ στο τελευταίο τέταρτο του αιώνα επεκτάθηκε και στην [[Ελλάδα]]. Απέκτησε τεράστια περιουσία και μετά την εκχώρηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε το [[1872]] στην [[Αθήνα]], όπου κατασκεύασε το Μέγαρο Συγγρού, το οποίο δωρήθηκε αργότερα στο κράτος και σήμερα στεγάζει το [[Υπουργείο Εξωτερικών (Ελλάδα)|Υπουργείο Εξωτερικών]]. Στις αρχές του 1870 ενεπλάκη σε ένα απο τα μεγαλύτερα χρηματιστηριακά σκάνδαλα της εποχής, που έμεινε γνωστό ως [[Λαυρεωτικά]] ή [[Λαυριακά]].<ref name="capital.gr">[http://www.capital.gr/history_of_xaa/Default.aspx?id=847533m Βιογραφικό Ανδρέα Συγγρού], από το capital.gr</ref> Ίδρυσε την Πιστωτική Τράπεζα με τον Ιωάννη Σκαλτσούνη. Το [[1881]] ίδρυσε την [[Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας]]<ref name="capital.gr"/>, ενώ διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στην πτώχευση του [[1893]]: Λέγεται ότι ο Α. Συγγρός εμπόδισε με όλες του τις δυνάμεις τη σύναψη νέου δανείου απο την κυβέρνηση [[Χαρίλαος Τρικούπης|Τρικούπη]] με στόχο την πτώχευση και την παραχώρηση σε αυτόν τραπεζικού προνομίου. Επίσης θεωρείται μάλλον και ως κύριος υπεύθυνος της απομάκρυνσης του τότε πρωθυπουργού [[Θεόδωρος Δηλιγιάννης|Θεόδωρου Δηλιγιάννη]] απο την εξουσία, τον Φεβρουάριο του [[1892]]. Από το [[1885]] περίπου εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής [[Σύρος|Σύρου]].<ref name="capital.gr"/>
 
Το ευεργετικό του έργο στην Ελλάδα είναι αναμφισβήτητο. Με δαπάνες του έγινε η αποπεράτωση της διώρυγας της Κορίνθου, ανεγέρθηκαν τα [[μουσείο|μουσεία]] των [[Δελφοί|Δελφών]] και της [[Αρχαία Ολυμπία|Αρχαίας Ολυμπίας]], το Δημοτικό Θέατρο της Αθήνας, οι φερώνυμες φυλακές Συγγρού, το Παπάφειο Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, μετά την πυρπόλησή του, το εργαστήριο απόρων γυναικών, το δημοτικό σχολείο στη [[Φολέγανδρος|Φολέγανδρο]] καθώς και πολλά άλλα κοινωφελή ιδρύματα στη Χίο και στη Κωνσταντινούπολη.<ref name="Vivlio8ik">[http://www.koraeslibrary.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=node&cnode=80 Βιογραφικό Συγγρού], από την ιστοσελίδα της βιβλιοθήκης Χίου</ref> Με τη διαθήκη του δώρισε μεγάλες εκτάσεις στο «Αμαλίειο Ορφανοτροφείο», κληροδότησε μεγάλα ποσά όπως υπέρ τις 100.000 λίρες μόνο για την κατασκευή νέας πτέρυγας στο νοσοκομείο του «Ευαγγελισμού», επίσης για την κατασκευή της μεγάλης λεωφόρου Αθήνας-Π. Φαλήρου που φέρει το όνομά του, κ.ά. Μετά τον θάνατό του η γυναίκα του δώρισε το [[κτήμα Συγγρού]] στο δημόσιο, ενώ κατασκεύασε και το ομώνυμο πρότυπο για την εποχή νοσοκομείο μεταδοτικών νοσημάτων «[[Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός»|Ανδρέας Συγγρός]]».<ref name="Vivlio8ik"/>
 
[[Αρχείο:Andreas Siggros - ypografi.JPG|thumb|right|250px|Η υπογραφή του Ανδρέα Συγγρού]]▼
Απεβίωσε στην Αθήνα το [[1899]]. Ήταν παντρεμένος με την Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου ([[1842]]-[[1921]]), χήρα Αντωνιάδη, και είχε έναν γιό, τον οποίο ποτέ δεν αναγνώρισε. Το [[1908]] εκδόθηκαν τα απομνημονεύματά του σε 3 τόμους.<ref name="capital.gr"/>
 
== Πρώιμα χρόνια ==
 
Γεννήθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] και ήταν δευτερότοκος γιος του Δομένικου Τσιγγρού και της Νικολάττας Νομικού. Οι γονείς του κατάγονταν από τη [[Χίος|Χίο]] ([[Λιθί Χίου]]) και είχαν εγκατασταθεί στην [[Κωνσταντινούπολη]] λόγω του ιατρικού επαγγέλματος του Δομένικου, ο οποίος ήταν ο προσωπικός γιατρός της αδερφής του [[Μαχμούτ Β΄|Σουλτάνου Μαχμούτ Β΄]]. Το [[1834]] εγκαταστάθηκαν οικογενειακώς στην [[Άνδρος|Άνδρο]] και λίγα χρόνια αργότερα στη [[Σύρος|Σύρο]]. Το [[1838]] ξεκίνησε την φοίτησή του στη σχολή του [[Θεόφιλος Καΐρης|Θεόφιλου Καΐρη]] και συνέχισε τις σπουδές του στο σχολαρχείο της [[Ερμούπολη|Ερμούπολης]] μέχρι το [[1845]].
==Δείτε Επίσης==
* [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού]]
Αν και ο πατέρας του τον προόριζε για γιατρό, ο ίδιος διάλεξε, ύστερα απο αρκετές πιέσεις, το επάγγελμα του εμπόρου. Εργάστηκε αρχικά στην επιχείρηση του Θεόδωρου Ροδοκανάκη και λίγους μήνες αργότερα εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη ως εργαζόμενος του Νικολάου Δαμιανού.
 
== Επιχειρηματικές δραστηριότητες ==
 
Το [[1855]] αγόρασε το 4% της επιχείρησης "Ε. Μ. Βούρος και Σία" και άρχισε να επεκτείνει τις δραστηριότητές του ασχολούμενος με το μετάξι καθώς και με τις κρατικές προμήθειες της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]]. Το [[1861]] η εταιρεία διαλύθηκε και το [[1867]] πραγματοποίησε ταξίδι στην [[Αθήνα]], όπου γνώρισε τον τότε υπουργό εξωτερικών, [[Χαρίλαος Τρικούπης|Χαρίλαο Τρικούπη]], τον [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Γεώργιο Α΄]] κ.α. Τον ίδιο χρόνο δημιούργησε την εταιρεία "Συγρρός, Κορωνιός & Σία", η οποία και παρείχε δάνεια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με υπέρογκους τόκους. Στην επιχείρηση συμμετείχε μεταξύ άλλων και ο [[Στέφανος Σκουλούδης]], ο οποίος εξελίχθηκε σε στενό συνεργάτη και φίλο του Συγγρού. Εκείνη την περίοδο ίδρυσε και την τράπεζα Κωνσταντινουπόλεως, η οποία δάνειζε κατά καιρούς την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] και την [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]].<ref name="rizospastis">[http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=20/7/1997&id=7098&pageNo=12&direction=1 Ανδρέας Συγγρός], από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης"</ref>
 
Το [[1872]] εγκαταστάθηκε μόνιμα στην [[Αθήνα]]. Για τον σκοπό αυτό αγόρασε τεράστιες εκτάσεις στην [[Αττική]] καθώς και ένα οικόπεδο στο κέντρο της [[Αθήνα|Αθήνας]] προκειμένου να κατασκευάσει το [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού|μέγαρό]] του. Στην Ελλάδα ασχολήθηκε πάλι με τις τραπεζικές επιχειρήσεις εμπλεκόμενος μάλιστα σε ένα από τα μεγαλύτερα χρηματιστηριακά σκάνδαλα των εποχών, το οποίο έμεινε στην ιστορία ως Λαυρεωτικά.
 
== Λαυρεωτικά ==
 
Το [[1864]] η κυβέρνηση ανέθεσε στην γαλλική εταιρεία Roux - Serpieri - Fressynet C.E. την εκμετάλευση των [[Μεταλλεία Λαυρίου|ορυχείων του Λαυρίου]]. Το [[1869]] προέκυψε ζήτημα σχετικά με τις εκβολάδες των υπολειμμάτων των μεταλλευμάτων που βρίσκονταν επί του εδάφους. Η κυβέρνηση [[Αλέξανδρος Κουμουνδούρος|Αλεξέξανδρου Κουμουνδούρου]], με την πίεση κυρίως του πολιτικού [[Επαμεινώνδας Δεληγεώργης|Επαμεινώνδα Δεληγεώργη]], επέμενε ότι ήταν εθνικές ενώ η εταιρεία θεωρούσε ότι η εκμετάλλευσή τών προβλεπόταν από το συμβόλαιο. Στο θέμα ενεπλάκησαν οι κυβερνήσεις της [[Γαλλία|Γαλλίας]] και [[Ιταλία|Ιταλίας]] ενώ παράλληλα οι φήμες περι κοιτασμάτων χρυοσού αύξαναν συνεχώς την τιμή της μετοχής της εταιρείας. Τελικώς η κυβέρνηση προκειμένου να λυθεί το ζήτημα ξεκινάει να αναζητεί ελληνα αγοραστή. Στην πρόσκληση της κυβερνησης απαντησε ο Ανδρέας Συγγρός, ο οποίος δέχτηκε να αγοράσει την εταιρεία και να μεταβιβαστούν οι μετοχές στην ''Τράπεζαν Κωνσταντινουπόλεως''. Μετά την μεταβίβαση, ο Συγγρός διατήρησε τις φήμες περι κοιτασμάτων χρυσού και προχώρησε στην μετοχοποίηση της εταιρείας με αποτέλεσμα χιλιάδες αθηναίοι να τρέξουν να αγοράσους τις μετοχές. Καθώς χρηματιστήριο δεν υπήρχε το καφενείο "[[Η ωραία Ελλάς|Η Ωραία Ελλάς]]" ανέλαβε να αναπληρώσει το κενό. Μετοχές αξίας 200 δρχ. πωλούνταν έως και 310 δραχμές ενώ κανείς δεν ενδιαφερόταν για το αν πράγματι υπήρχαν όλα αυτά τα υποτιθέμενα κοιτάσματα.
 
Την απότομη άνοδο των τιμών των μετοχών θα ακολουθήσει ακάθεκτη κάθοδος, η οποία και θα οδηγήσει χιλιάδες αθηναίων σε οικονομική κατάρρευση. Αξίζει να σημειωθεί ότι την περίοδο [[1873]] - [[1875]] διπλασιάστηκαν οι πτωχεύσεις. Σύσσωμος ο τύπος θα κατηγορήσει τον Ανδρέα Συγγρό για την οικονομική καταστροφή χιλιάδων πολιτών χαρακτηρίζοντάς τον κερδοσκόπο ενώ δεκάδες γελοιογραφίες και λίβελλοι για το πρόσωπό του θα κατακλύσουν για αρκετό καιρό τις εφημερίδες. Σφοδρή κριτική δέχθηκε και από τον [[Εμμανουήλ Ροΐδης|Εμμανουήλ Ροΐδη]], ο οποίος είχε χάσει όλη την περιουσία του στο ''χρηματιστήριο''.
 
== Διαμονή στην Αθήνα & προσωπική ζωή ==
▲[[Αρχείο:Andreas Siggros - ypografi.JPG|thumb|right|250px350px|Η υπογραφή του Ανδρέα Συγγρού]]
Το [[1881]], ύστερα από την προσάρτηση της [[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]] από το ελληνικό κράτος, ο Συγγρός ίδρυσε μαζί με συμμετοχή της [[Εθνική Τράπεζα|Εθνικής Τράπεζας]], την [[Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας]], στην οποία παραχωρήθηκε το προνόμιο της αποκλειστικής έκδοσης και κυκλοφορίας χαρτονομίσματος στις "Νέες Χώρες".<ref name="rizospastis"/> Παράλληλα μαζί με άλλους Έλληνες της διασποράς αγόρασε τεράστιες εκτάσεις στην περιοχή της Θεσσαλίας από Τούρκους ιδιοκτήτες. Το [[1882]] ίδρυσε την "Πανελλήνιον Ατμοπλοΐα" και λίγο αργότερα δάνεισε τον δήμο Αθηναίων με 225.000 δραχμές ενώ παράλληλα μεσολάβησε για την σύναψη δανείου της ελληνικής κυβέρνησης με ξένους επενδυτές. Στις εκλογές της [[7 Απριλίου|7ης Απριλίου]] [[1885]] έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα εκλεγόμενος ως ανεξάρτητος βουλευτής [[Σύρος|Σύρου]]. Στις δημοτικές εκλογές του [[1887]] εγγράφηκε ως υποψήφιος από οπαδούς του και ενώ έλειπε στο εξωτερικό. Στις εκλογές που ακολούθησαν εξελέγη δήμαρχος με 5.149 ψήφους έναντι 3.943 του [[Δημήτριος Σούτσος|Δημητρίου Σούτσου]]. Τελικά όμως λόγω ακυρότητας (δεν ήταν εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο) δεν επικυρώθηκε η εκλογή του. Το [[1890]] η γαλλική εταιρεία αποχώρησε λόγω έλλειψης κεφαλαίων και την θέση της ανέλαβε εταιρεία συμφερόντων του Συγγρού, η οποία θα αναλάμβανε να βρεί εργολάβο που θα αποπεράτωνε το έργο. Στις εκλογές του [[1890]] εξελέγη βουλευτής Αττικής και Βοιωτίας. Με τον πρωθυπουργό [[Θεόδωρος Δεληγιάννης|Θεόδωρος Δεληγιάννη]] συγκρούστηκε αρκετές φορές εντός Βουλής ενώ θεωρείται ότι υπήρξε ο κύριος υπεύθυνος της πτώσης της [[[[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1890|κυβερνήσεώς του]]. Ένα μήνα πριν την πτώση της κυβέρνησης, ο Συγγρός είχε υποβάλει στον Βασιλιά υπόμνημα σύμφωνα με το οποίο η διατήρηση στην εξουσία της κυβέρνησης Δεληγιάννη εγκυμονούσε κινδύνους για την οικονομία. Συγκεκριμένα ο Συγγρός επιδίωκε να περιέλθουν οι πρόσοδοι του ελληνικού κράτους σε όμιλο Ελλήνων και ξένων κεφαλαιούχων, των οποίων ηγείτο ο ίδιος.<ref name="Vournas">[[Τάσος Βουρνάς]], ''Ιστορία της Νεώτερης και Σύγχρονης Ελλάδας'', εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 1997, τόμος Α΄, σελ.531</ref> Μετά την πτώση της κυβέρνησης Δεληγιάννη συμμετείχε με ένα πόσοστο σε δάνειο 16.000.000 φράγκων προς την ελληνική κυβέρνηση. Στις εκλογές του [[1892]] εξελέγη βουλευτής Σύρου με 3.180 ψήφους.
 
Η νέα κυβέρνηση Τρικούπη αντιμετώπισε οξύ οικονομικό πρόβλημα. Ο Συγγρός με διάφορες κινήσεις προσπάθησε να συμβάλει στην χρεοκοπία της χώρας έτσι ώστε να καταφέρει να γίνει μέτοχος της [[Εθνική Τράπεζα|Εθνικής Τράπεζας]]. Κατηγορήθηκε δε από τον τύπο και τον πολιτικό κόσμο για κερδοσκοπία εις βάρος της Ελλάδος. Τον Ιανουάριο του [[1894]] έσκασαν κροτίδες δυναμίτιδας μέσα στον κήπο του [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού|Μεγάρου]] του προκαλώντας μικρές υλικές ζημιές. Στις εκλογές του [[1899]] εξελέγη βουλευτής Αττικής με 15.139 ψήφους.
 
Απεβίωσε στις [[13 Φεβρουαρίου]] [[1899]] στο [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού|σπίτι]] του στην [[Αθήνα]] και ενταφιάστηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Στην κηδεία του παραβρέθηκε πλήθος κόσμου μεταξύ των οποίων το βασιλικό ζεύγος, ο πρωθυπουργός [[Αλέξανδρος Ζαΐμης]], ο διοικητής της [[Εθνική Τράπεζα|Εθνικής Τράπεζας]] [[Στέφανος Στρέιτ]] κ.α. Ο Ανδρέας Συγγρός παντρεύτηκε αρκετά μεγάλος, σε ηλικία 45 ετών, την Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου ([[1842]] - [[1921]]), χήρα Αντωνιάδη, με την οποία και δεν απέκτησε παιδιά. Είχε αποκτήσει έναν νόθο γιό, τον Γεώργιο Νομικό, τον οποίο αν και συμπεριέλαβε στην διαθήκη του δωρίζοντάς του τεράστιες εκτάσεις στην [[Εύβοια]] και την [[Θεσσαλία]] δεν τον αναγνώρισε ποτέ. Το [[1908]] εκδόθηκαν τα απομνημονεύματα του Συγγρού από την σύζυγό του και με την επιμέλεια του [[Δημήτριος Βικέλας|Δημητρίου Βικέλα]] και του [[Γεώργιος Δροσίνης|Γεώργιου Δροσίνη]].<ref name="tovima2"/>
 
== Φιλανθρωπικό έργο ==
 
Το φιλανθρωπικό έργο του Ανδρέα Συγγρού είναι αδιαμφισβήτητο διαθέτοντας τεράστια ποσά υπερ κοινωφελών κα φιλανθρωπικών σκοπών. Με δικά του έξοδα κατασκεύασε το δημοτικό σχολείο [[Σκιάθος|Σκιάθου]]<ref name="skiathos">[http://www.skiathos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=417%3A2009-03-13-12-39-35&catid=44%3Abenefactors&Itemid=101&lang=el Ευεργέτες της Σκιάθου], από την ιστοσελίδα του δήμου Σκιάθου</ref>, τις φυλακές Συγγρού, το Δημοτικό Θέατρο Αθηνών, το παλιό [[Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας]]<ref name="culture">[http://www.culture.gr/h/1/gh152.jsp?obj_id=7126 Αρχαιολογικό μουσείο Ολυμπίας], από την ιστοσελίδα του υπουργείου πολιτισμού</ref>, το αρχαιολογικό μουσείο [[Δελφοί|Δελφών]]<ref name="kathimerini"/> κ.α Με δικά του έξοδα κατασκευάστηκε η αριστερή πτέρυγα του Ευαγγελισμού και ολοκληρώθηκε ο οίκος των Αδερφών στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.<ref name="evaggelismos">[http://www.evaggelismos-hosp.gr/0010000008/ιστορικο.html Ιστορικό Ευαγγελισμού], από την ιστοσελίδα του νοσοκομείου "Ευαγγελισμός"</ref><ref name="kathimerini"/> Τον Απρίλιο του [[1881]] προσέφερε 10.000 δραχμές στην κοινωνία της Χίου, η οποία είχε χτυπηθεί από τον εγκέλαδο ενώ τον Σεπτέμβριο του [[1890]] λόγω της καταστροφικής φωτιάς που ξέσπασε στη [[Θεσσαλονίκη]] προσέφερε 400.000 δραχμές προκειμένου να επισκευαστούν διάφορα δημόσια κτίρια μεταξύ των οποίων και το Παπάφειο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Μεγάλα ποσά πρόσφερε στο Ωδείο Αθηνών, στην κοινωνία της [[Σύρος|Σύρου]], στο [[Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης]], στα εθνικά ιδρύματα της Κωνσταντινούπολης καθώς και στο χωριό του, το [[Λιθί Χίου]].
 
Με την διαθήκη του κληροδότησε μεγάλα ποσά στο Πτωχοκομείο Αθηνών, στο Δρομοκαΐτειον, στο Αμαλίειον ορφανοτροφείο, στο Δημοτικό νοσοκομειο, στο μετοχικό ταμείο αξιωματικών ενώ όλες τις εκτάσεις του στην [[Αττική]] τις δώρισε στο Αμαλίειον ορφανοτροφείο. Σημαντικό μέρος της περιουσίας του δωρήθηκε απευθείας στο κράτος προκειμένου να κατασκευασθούν σχολεία και άλλα δημόσια κτίρια. Μετά τον θάνατό του η σύζυγός του, Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου, δώρισε στο ελληνικό δημόσιο το [[Κτήμα Συγγρού]], το [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού]] για να στεγάσει το υπουργείο εξωτερικών ενώ από κληροδότημα του ίδιου, και με την εποπτεία της Ιφιγέενιας, κατασκευάστηκε το [[Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός»]] και η λεωφόρος Συγγρού.
 
== Κριτική & Τιμές ==
 
Ο [[Γιάννης Κορδάτος]] χαρακτηρίζει τον Ανδρέα Συγγρό ''μηχανορράφο και επιδέξιο πολιτικάντη'', άλλοι ως ''λωποδύτη φιλάνθρωπο'' ενώ ο τύπος της εποχής χρυσοκάνθαρο.<ref name="iospress">[http://www.iospress.gr/ios1997/ios19970323a.htm Από του Ευεργέτες στους χορηγούς], από τον Ιο της Ελευθεροτυπίας</ref><ref name="tovima2"/><ref name="kathimerini"/> Ο [[Τάσος Βουρνάς]] αναφέρει ότι ''παρίστανε τον Εθνικό Ευεργέτη για να εξαγοράσει τις αμαρτίες του''.<ref name="Vournas3">[[Τάσος Βουρνάς]], ''Τα Λαυριακά και η χρεοκοπία του 1893'', σελ.111</ref> Σφοδρή κριτική για την συμμετοχή του στα Λαυριακά άσκησε ο [[Εμμανουήλ Ροΐδης]] καθώς και οι σατιρικές εφημερίδες.<ref name="tovima2">[http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=47&artid=80462&dt=22/03/1998 Ανδρέας Συγγρός], από την εφημερίδα "Το Βήμα"</ref> Ο κόσμος δε τον αποκάλεσε ''Λαυριοφάγο''.<ref name="capital">[http://www.capital.gr/tools/view_printer.asp?ID=847533 Η πρώτη μετοχή φούσκα με τα μάτια του Συγγρού], από την ιστοσελίδα capital.gr</ref> Στον αντίποδα έχει χαρακτηριστεί ως ''μέγας εθνικός ευεργέτης'' λόγω του τεράστιου φιλανθρωπικού του έργου.<ref name="kathimerini"/> Θεωρείται ότι υπήρξε ο ισχυρότερος άντρας της εποχής του μετά τον [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Γεώργιο Α΄]].
 
Είχε τιμηθεί με την ''Ταινία του Μετζιτιε Α΄ Τάξεως'' και το παράσημο ''Μετζιτιέ Β΄ Τάξεως'' από τον Σουλτάνο, με το παράσημο των ''Ανώτερων Ταξιαρχών του Δάνεμβρογ'' από την βασιλική οικογένεια της [[Δανία|Δανίας]], με τα παράσημο της ''Β΄ Τάξεως'' και των ''Ταξιαρχών της Λεγεώνας της Τιμής'' από την Γαλλική κυβέρνηση, με τον ''Σταυρό των Ανώτερων Ταξιαρχών του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος'' για τις προσφορές του στο Έθνος, με τον ''Αργυρό Σταυρό του Σωτήρος'' από τον Βασιλιά [[Όθων|Όθωνα]], με τον ''Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος'' και με τον ''Μεγαλοσταυρό του Β΄ Τάγματος του Σωτήρος'' από τον [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Γεώργιο Α΄]]. Επίσης πολλοί δρόμοι σε ελληνικές πόλεις φέρουν το όνομά του.
 
==Πηγές==
{{reflist|2}}
 
 
{{DEFAULTSORT:Συγγρος Ανδρεας}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ανδρέας_Συγγρός"