Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
SpyrosCS (συζήτηση | συνεισφορές)
παραπομπές
Γραμμή 69:
 
=== Πρώτα χρόνια (1925 – 1930) ===
Από το ξεκίνημά του πραγματοποίησε επιτυχίες που τον ισχυροποίησαν ως σύλλογο. Από το 1925 έως το 1929, η μοναδική ομάδα που κατάφερε να τον νικήσει ήταν ο [[ΠΑΕ Παναθηναϊκός|Παναθηναϊκός]] δείχνοντας από νωρίς ότι θα αποτελέσει το αντίπαλο δέος{{παραπομπή}}<ref name="20s a">Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 2, σελίδα 4.</ref>. Επί τρία συναπτά έτη μάλιστα, 4 Μαρτίου 1926 – 3 Μαρτίου 1929, παρέμεινε αήττητος σε πρωτάθλημα και φιλικά παιχνίδια κάνοντας ρεκόρ{{παραπομπή}}<ref name="20s b">Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 2, σελίδα 5.</ref>. Πρώτος επίσημος αγώνας που έδωσε στην ιστορία του ήταν με την ομάδα του γαλλικού πολεμικού πλοίου ''Ζαν ντ' Αρκ'', στις 30 Απριλίου 1925 στο Ποδηλατοδρόμιο, την οποία νίκησε με 6-0{{παραπομπή}}<ref name="20s a"/>. Την ίδια χρονιά συμμετείχε στο νεοσύστατο Πρωτάθλημα Πειραιά, όπου έμελλε να είναι ο πρώτος τίτλος που κατέκτησε η ομάδα. Συνέχισε να κατέκτησε το Πρωτάθλημα Πειραιά και τις επόμενες δύο χρόνιες, ενώ ελλείψει εθνικού πρωταθλήματος έδωσε αρκετούς φιλικούς αγώνες με άλλες ομάδες σημειώνοντας μεγάλες νίκες{{παραπομπή}}<ref name="20s a"/>.
 
Σε φιλικά την περίοδο 1925-26, νίκησε τον [[ΠΑΕ Άρης Θεσσαλονίκης|Άρη]] 3-1, τον [[Γυμναστικός_Σύλλογος_Ηρακλής#Τμήμα ανδρικού ποδοσφαίρου|Ηρακλή]] 6-1 και 4-0, την [[ΠΑΕ ΑΕΚ|ΑΕΚ]] 5-2 ενώ αναδείχτηκε ισόπαλος στον πρώτο αγώνα με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό 3-3. Η μοναδική ήττα της περιόδου ήταν από τον Παναθηναϊκό με 2-1, στον δεύτερο αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων{{παραπομπή}}<ref name="20s a"/>. Την περίοδο 1926-27, συνέτριψε τον [[ΠΑΕ ΠΑΟΚ|ΠΑΟΚ]] 7-1, τον Παναθηναϊκό 5-1, την ΑΕΚ 6-2 και 3-1, τον Ηρακλή 4-2, τον [[Εθνικός Πειραιώς|Εθνικό]] 2-1 και 3-2 ενώ επικράτησε και σε διεθνή αγώνα επί της Λέφσκι Σόφιας με σκορ 3-2{{παραπομπή}}<ref name="20s a"/>. Σημαδιακή ήταν η χρονιά 1927-28, όπου Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ, αποβλήθηκαν από την νεοσύστατη [[ΕΠΟ]], δεν συμμετείχαν στο πρώτο [[Ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών|Πανελλήνιο Πρωτάθλημα]] και ίδρυσαν το [[ΠΟΚ]]. Ο ΠΟΚ διοργάνωσε το Κύπελλο Πάσχα, το οποίο κατέκτησε ο Ολυμπιακός, επικρατώντας του Παναθηναϊκού 3-1, της ΑΕΚ 4-1, της Βίνους Σπάρτα 5-1 και της Μπεογκράντσκι 3-0. Την επόμενη χρονιά 1928-29, ο Ολυμπιακός συμμετείχε και κατέκτησε ξανά το Πρωτάθλημα Πειραιά, ενώ υπερασπίζεται επιτυχώς τα κεκτημένα στο 2ο Κύπελλο Πάσχα{{παραπομπή}}<ref name="20s b"/>.
 
Την περίοδο 1929-30, μετείχε για πρώτη φορά στο [[Ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών|Πανελλήνιο Πρωτάθλημα]] το οποίο απέτυχε να κατακτήσει γνωρίζοντας μάλιστα την πρώτη ήττα μετά από τρία χρόνια, ξανά από τον Παναθηναϊκό. Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, με τον Ολυμπιακό να κατακτά για πρώτη φορά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 1930-31, νικώντας όλους τους βασικούς διεκδικητές του τίτλου. Η ομάδα ηττήθηκε μόλις σε έναν από τους 14 αγώνες, νίκησε 11 φορές ενώ σε 2 αγώνες αναδείχθηκε ισόπαλη{{παραπομπή}}<ref>Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 2, σελίδα 7.</ref>. Άξιες αναφοράς είναι οι νίκες επί του Παναθηναϊκού 3-1 εντός και 3-2 εκτός έδρας. Εμβληματικοί παίκτες της πρώτης ομάδας του Ολυμπιακού ήταν οι [[Γεώργιος Ανδριανόπουλος]], [[Λεωνίδας Ανδριανόπουλος]], Κώστας Τερεζάκης, [[Φίλιππος Κουράντης]], Νίκος Πανόπουλος και ο τερματοφύλακας [[Αχιλλέας Γραμματικόπουλος]]{{παραπομπή}}<ref name="30s">Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 2, σελίδα 8.</ref>.
 
=== Εδραίωση (1931 – 1944) ===
Με την έναρξη της νέας δεκαετίας, τα τοπικά πρωταθλήματα υποβαθμίζονταν και αυξανόταν η απήχηση, σε συλλόγους και φιλάθλους, το Πανελληνίου Πρωταθλήματος. Επίσης τις χρονιές 1931-32, 1932-33, 1934-35, 1935-36 δεν διεξήχθη πρωτάθλημα Πειραιά ενώ το πρωτάθλημα 1940-41 διεκόπη λόγω του πολέμου{{παραπομπή}}.
 
Τον Οκτώβριο του 1931, οι Γιώργος και [[Γιάννης Ανδριανόπουλος]] αποσύρθηκαν και άλλαξε βασικός κορμός της ομάδας. Εκείνη την περίοδο (1931-32), το πρωτάθλημα κατέκτησε ο Άρης Θεσσαλονίκης. Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να πάει μακριά ούτε στην πρώτη του συμμετοχή στο [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών|Κύπελλο Ελλάδος],] αφού αποκλείστηκε πρόωρα από τον [[Γ.Σ. Απόλλων Σμύρνης|Απόλλωνα]]{{παραπομπή}}<ref name="30s"/>. Την επόμενη χρονιά κατέκτησε το πρωτάθλημα, νικώντας τον Άρη (3-2, 5-0) και την ΑΕΚ (3-1, 3-2). Την ίδια χρονιά ο Ολυμπιακός πέτυχε θρίαμβο με σκορ 6-1 επί του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο, χωρίς να καταφέρει να φτάσει στον τελικό. Τον τίτλο διατήρησε και την περίοδο 1933-34, με νίκες επί του Ηρακλή (3-2, 2-1){{παραπομπή}}<ref name="30s b">Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 2, σελίδα 9.</ref>.
 
Εκείνη την εποχή, η ομάδα ανανεωνόταν διαρκώς και πλέον από τους Ανδριανόπουλους είχε μείνει μόνο ο Λεωνίδας. Νέοι παίκτες, με σημαντικότερους τους [[Γιάννης Βάζος|Γιάννη Βάζο]], [[Χριστόφορος Ράγκος|Χριστόφορο Ράγκο]] και [[Θεολόγος Συμεωνίδης|Θεολόγο Συμεωνίδη]], οδηγούσαν την ομάδα από τρόπαιο σε τρόπαιο{{παραπομπή}}<ref name="30s b"/>. Το 1934-35 το πρωτάθλημα δεν ολοκληρώθηκε, οι ερυθρόλευκοι είχαν ισοβαθμήσει με Εθνικό και Παναθηναϊκό στους 13 βαθμούς, ενώ οι μεταξύ τους αναμετρήσεις έληξαν 2-0, 5-2 με τον Εθνικό και 2-0, 0-1 με τον ΠΑΟ αλλά ο Εθνικός είχε καλύτερη διαφορά τερμάτων, η ΕΠΟ όμως δεν είχε προνοήσει για την περίπτωση ισοβαθμίας. Ο Ολυμπιακός κέρδισε με διαφορά το πρωτάθλημα του 1935-36, σημειώνοντας νέα μεγάλη νίκη επί του Παναθηναϊκού με 6-1. Το ίδιο έγινε και την επόμενη χρονιά, με τον Ολυμπιακό να κερδίζει εκτός έδρας τον ΠΑΟΚ 5-1 και τον Παναθηναϊκό 1-0, κατακτώντας το πέμπτο πρωτάθλημα της ιστορίας του{{παραπομπή}}<ref>Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 2, σελίδα 18.</ref>.
 
Προσθέτοντας στο δυναμικό του τον [[Γιάννης Χέλμης|Γιάννη Χέλμη]] από τον Εθνικό, ο Ολυμπιακός κατέκτησε το τελευταίο του πρωτάθλημα πριν τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]] το 1937-38, με νίκες επί του Άρη (3-2, 5-1){{παραπομπή}}<ref>Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 3, σελίδα 4.</ref>. Δεν τα κατάφερε την επόμενη χρονιά, αφού ισοβάθμησε με την ΑΕΚ αλλά υστερούσε στη διαφορά τερμάτων, χάνοντας έτσι το πρωτάθλημα. Στο Κύπελλο απέκλεισε τον Παναθηναϊκό με 2-0 προτού ηττηθεί από την ΑΕΚ με 2-1. Την ίδια χρονιά έχασε και για μοναδική φορά το πρωτάθλημα Πειραιά από τον Εθνικό. Με την ΑΕΚ να διπλασιάζει τα πρωταθλήματά της το 1939-40, ο Ολυμπιακός αρκέστηκε στο πρωτάθλημα Πειραιά, ενώ η διοργάνωση του 1940-41 δεν ολοκληρώθηκε ποτέ{{παραπομπή}}<ref>Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 3, σελίδα 5 και 7.</ref>. Ποδόσφαιρο παίχτηκε ξανά το 1945, αφού πολλοί παίκτες του Ολυμπιακού ήταν στην πρώτη γραμμή του μετώπου, ενώ αρκετοί ανέπτυξαν και αντιστασιακή δράση, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Νίκο Γόδα<ref>Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 3, σελίδα 8.</ref>.{{παραπομπή}}
 
=== Αναγέννηση (1945 - 1959) ===
 
Μετά τον πόλεμο συνέβησαν σημαντικές αλλαγές στην ομάδα. Σημαντικοί παίκτες του παρελθόντος είχαν αποσυρθεί, συνέχισαν όμως οι πολύ καλοί Βαζός και Χέλμης, ενώ σε αυτούς προστέθηκαν οι επίσης σημαντικοί [[Ανδρέας Μουράτης]], [[Στέλιος Κουρκουκλάτος]] και [[Διονύσης Μινάρδος]]{{παραπομπή}}<ref name="40s a">Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 3, σελίδα 15.</ref>. Στα αγωνιστικά, εξακολούθησε να κατακτά κάθε χρόνο το πρωτάθλημα Πειραιά, έως το 1959 που διοργανώθηκε το τελευταίο. Δεν είχε όμως εξαρχής την ίδια επιτυχία και στο πρώτο μεταπολεμικό Πανελλήνιο πρωτάθλημα 1945-46, που κατέληξε στον Άρη. Επέστεψε στις επιτυχίες την επόμενη περίοδο (1946-47), όπου κατέκτησε το πρωτάθλημα και το συνδύασε με το πρώτο Κύπελλο Ελλάδος που κατάφερε να κερδίσει, σημειώνοντας νταμπλ{{παραπομπή}}<ref name="40s a"/>.
 
Παραμένει ακλόνητος πρωταθλητής και το 1947-48, με καλύτερο παίκτη ξανά τον Γιάννη Βάζο και νίκες επί του ΠΑΟΚ (2-1, 3-0) και του Απόλλωνα (2-1, 1-1). Στο Κύπελλο, παρά τον αρχικό θρίαμβο επί του Ηρακλή με 6-0, έχασε στο δεύτερο παιχνίδι από την ΑΕΚ 1-0 και αποκλείστηκε. Την περίοδο 1948-49, έχασε το πρωτάθλημα, σε ισοβαθμία με τον Παναθηναϊκό, στη διαφορά τερμάτων. Αν και είχε καλύτερο συντελεστή στα μεταξύ τους παιχνίδια (2-0, 2-3), ο μηδενισμός του Άρη στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, λόγω παραπόνων για την διαιτησία, έδωσε το πρωτάθλημα στους «πράσινους»{{παραπομπή}}<ref>Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 3, σελίδα 17.</ref>. Λόγω του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφυλίου πολέμου]] στην Ελλάδα, το 1949-50, δεν διοργανώθηκε πρωτάθλημα. Αξιοσημείωτο είναι πως δύο παίκτες του Ολυμπιακού, οι Ν. Πολίτης και [[Γιώργος Δαρίβας]], βρέθηκαν στο [[στρατόπεδο συγκέντρωσης]] στη [[Μακρόνησος|Μακρόνησο]]{{παραπομπή}}<ref>Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 3, σελίδα 22.</ref>.
 
Δεκαετία μεγάλων επιτυχιών ήταν αυτή του '50. Με γερές βάσεις από τα προηγούμενα χρόνια, κατάφερε να κατακτήσει 7 πρωταθλήματα και 7 κύπελλα. Η αρχή έγινε με το νταμπλ της περιόδου 1950-51, αφού εκτός από πρωταθλητής αναδείχθηκε και κυπελλούχος νικώντας τον ΠΑΟΚ με 4-0{{παραπομπή}}<ref>Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 4, σελίδα 5.</ref>. Δεν του δόθηκε η ευκαιρία να επαναλάβει το νταμπλ την επόμενη χρονιά, λόγω ενός πρωτοφανούς σκανδάλου{{παραπομπή}}<ref>Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 4, σελίδα 6.</ref>.. Στον αγώνα Παναθηναϊκός – Φωστήρας, όπου αναδείχθηκαν ισόπαλοι 2-2, οι αρμόδιοι ακύρωσαν γκολ του Φωστήρα ως εκπρόθεσμο στέλνοντας ΑΕΚ και ΠΑΟ στα μπαράζ για την ανάδειξη του πρωταθλητή Αθήνας. Η ΑΕΚ, ως αδικημένη αρνήθηκε, δεν διεξήχθη η τελική φάση του πρωταθλήματος και δεν προέκυψε πρωταθλητής. Οι ερυθρόλευκοι όμως διατήρησαν το Κύπελλο απέναντι στον Πανιώνιο (2-2 , 2-0). Ούτε την επόμενη χρονιά όμως κατάφερε να κάνει νταμπλ ο Ολυμπιακός, αν και κατέκτησε ξανά το Κύπελλο επί της ΑΕΚ με 3-2, αφού έχασε το πρωτάθλημα που κατέληξε στον Παναθηναϊκό<ref>Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 4, σελίδα 7 και 8.</ref>.{{παραπομπή}}
 
Επανόρθωσε το 1953-54, όπου κατέκτησε το δέκατο πρωτάθλημα της ιστορίας του, ενώ το συνδύασε και με το κύπελλο νικώντας 2-0 την Δόξα Δράμας<ref>Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 6, σελίδα 5.</ref>. Πρωταθλητής αναδείχθηκε και τις επόμενες δύο χρονιές, δεν τα κατάφερε όμως στο Κύπελλο, αφού ηττήθηκε από τον Απόλλωνα το '55 και από την ΑΕΚ το '56. Κυριαρχεί απόλυτα πάντως τις επόμενες χρονιές στον ελληνικό χώρο, κατακτώντας άλλα τρία πρωταθλήματα και ισάριθμα κύπελλα{{παραπομπή}}<ref name="50s">Πρωταθλητής, 80 Χρόνια Θρύλος, τεύχος 6.</ref>. Με έξι διαδοχικά πρωταθλήματα και 4 νταμπλ, η λέξη Θρύλος έγινε, για τους οπαδούς της ομάδας, συνώνυμη της λέξης Ολυμπιακός. Βασικά στελέχη εκείνης της ομάδας του Ολυμπιακού ήταν οι [[Ανδρέας Μουράτης]], [[Γιώργος Δαρίβας]], [[Ηλίας Ρωσίδης]], [[Θανάσης Μπέμπης]], [[Μπάμπης Κοτρίδης]], [[Μπάμπης Δρόσος]], [[Κώστας Καραπατής]], [[Σάββας Θεοδωρίδης]], [[Ηλίας Υφαντής]], [[Θανάσης Κίνλεϊ]], [[Στέλιος Ψύχος]]{{παραπομπή}}<ref name="50s"/>.
 
=== Σποραδικές επιτυχίες (1960 - 1979) ===