Ασμόλειο Μουσείο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Επιμέλεια+προσθήκη φωτος |
|||
Γραμμή 1:
[[File: Ashmolean.jpg|right|thumb|250px|Είσοδος του Μουσείου Άσμολ]]
Το '''Ασμόλειο Μουσείο''' (Ashmolean Museum) βρίσκεται στην [[Οξφόρδη]] της [[Αγγλία|Αγγλίας]], οδός Μπώμοντ (Beaumont Street) και αποτελεί το παλαιότερο πανεπιστημιακό μουσείο τέχνης, αρχαιολογίας και φυσικής ιστορίας στη [[Μεγάλη Βρετανία]].
==Ιστορία του Μουσείου==
[[File: AshmoleRiley.png|left|thumb|150px|Ο Ηλάιας Άσμολ. Πίνακας του Τζων Ρίλεϋ, περ. 1681]]
Το Μουσείο ιδρύθηκε από τον Άγγλο αρχαιοδίφη, αστρολόγο και πολιτικό [[Ηλάιας Άσμολ]] (Elias Ashmole, 1617 – 1692) για να στεγάσει τις συλλογές του που δώρησε στο [[Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης]]. Άνοιξε τις πύλες του στο κοινό το 1683 σε ένα κτήριο που σχεδιάστηκε από τον [[Τόμας Γουντ]] (Thomas Wood).
Το νεοκλασικού ρυθμού οικοδόμημα που στεγάζεται σήμερα το μουσείο σχεδιάστηκε από τον Τσαρλς Ρ. Κόκερελ (C. R. Cockerell, 1788 – 1863) και χτίστηκε στα 1841 – 1845. Αρχικά, η συλλογή περιείχε αντικείμενα φυσικής ιστορίας και αποτέλεσε το κέντρο επιστημονικών σπουδών στην Οξφόρδη. Κατά τον 19ο αιώνα, το Μουσείο εμπλούτισε τις συλλογές του με νέα αποκτήματα και κυρίως γλυπτά, κεραμικά, μινιατούρες, μουσικά όργανα και θαυμαστά έργα των μεγάλων δασκάλων της ζωγραφικής.
Γραμμή 13 ⟶ 14 :
Το Ασμόλειο Μουσείο της Οξφόρδης περιέχει αρχαιότητες από τους μεγάλους πολιτισμούς της μεσογειακής λεκάνης και κυρίως από την Αίγυπτο, την Κρήτη και το Αιγαίο, καθώς και αξιόλογες συλλογές με προϊστορικά λείψανα, κεραμικά αγγεία, κυκλαδικά ειδώλια, κινέζικα βάζα, περσικούς τάπητες, εγχάρακτες σφραγίδες, κοσμήματα, χρυσά νομίσματα κ. ά. από την Κίνα, την Περσία και την Ινδία.
Οι περίφημες συλλογές ζωγραφικής του μουσείου περιλαμβάνουν αντιπροσωπευτικά έργα από την Αναγέννηση μέχρι και τον 20ο αιώνα, μεταξύ των οποίων και σχέδια των [[Μιχαήλ Άγγελος|Μιχαήλ Αγγέλου]], [[Λεονάρντο ντα Βίντσι]], [[Ραφαήλ]], [[Τιτσιάνο]], [[Άλμπρεχτ Ντύρερ]], [[Ρέμπραντ]], [[Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς]] κ. ά.
==Eλληνικές αρχαιότητες==
Γραμμή 19 ⟶ 20 :
Η πλούσια συλλογή ελληνικών αρχαιοτήτων του Μουσείου, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει:
* Ένα κυκλαδικό πήλινο «Ειδώλιο» από λευκό μάρμαρο της πρωτοκυκλαδικής εποχής (περ. 3000 – 2000 π.Χ.), προερχόμενο από τη νήσο
* Ένας κρητικός μεγάλων διαστάσεων «Πίθος με διακόσμηση ενός χταποδιού» της ύστερης μινωϊκής περιόδου (περ. 1450 π.Χ.), προερχόμενο από τις ανασκαφές που διενέργησε στην Κνωσό ο Άγγλος αρχαιολόγος Σερ [[Άρθουρ Έβανς]] (Sir Arthur Evans, 1851 – 1941) μεταξύ των ετών 1900 και 1906.
* Μια μελανόμορφη Αττική πελίκη του 5ου π.Χ. αιώνα από τη Ρόδο, γνωστή ως «Πελίκη του Υποδηματοποιού», η οποία αποδίδεται στο ζωγράφο Ευχαρίδη και που απεικονίζει ένα καθισμένο υποδηματοποιό να επιδιορθώνει τα παπούτσια ενός παρευρισκόμενου πελάτη.
* Ένα «Αττικό ερυθρόμορφο
* Ένας αρχαιοελληνικός «Αργυρός στατήρας» (περ. 380 π.Χ.) από τον [[Τάραντας|Τάραντα]] της Ιταλίας, που απεικονίζει τον Τάραντα, το μυθικό ιδρυτή της πόλης, να καβαλικεύει ένα δελφίνι.
* Ένα ελληνιστικό χρυσό οκτάδραχμο με πεπλοφορούσα την «Αρσινόη», σύζυγο του Πτολεμαίου Β΄ Φιλαδέλφου της Αιγύπτου (285 – 246 π.Χ.).
* Μια ελληνορωμαϊκή ημίγυμνη «Αμαζόνα», από μάρμαρο, ρωμαϊκό αντίγραφο από ελληνικό πρωτότυπο του 5ου αιώνα.
Γραμμή 29 ⟶ 30 :
==Το Κόσμημα του Αλφρέδου==
Ένα καύχημα της μεσαιωνικής κοσμηματοποιΐας στο Μουσείο είναι το αριστουργηματικό «Κόσμημα του Αλφρέδου» (The Alfred jewel), από χρυσό, σμάλτο και ορεία κρύσταλλο, που είχε φιλοτεχνηθεί για τον αγγλοσάξονα βασιλιά [[Αλφρέδος ο Μέγας|Αλφρέδο το
==Οι συλλογές ζωγραφικής==
Μια επιλογή από τα πολυάριθμα ζωγραφικά έργα του Μουσείου, που
* [[Τζιότο]] (1267 1337): “Η Παρθένος με το Βρέφος”.
* [[Πάολο
* [[Ντομένικο Γκιρλαντάγιο]] (1448/9 – 1494): “Πορτρέτο νέου άντρα ” (περ. 1475).
* [[Πιέρο ντι Κόζιμο]] (1461/2 – 1521): “Φωτιά στο δάσος” (περ. 1487).
*
* [[Τζορτζόνε]] (1478 – 1510): “Η Παρθένος με το Βρέφος με θέα τη Βενετία ” (αρχές 18ου αιώνα).
* Σερ
* Νικολά Πουσέν (1594 – 1665): “H εγκατάλειψη του Μωυσή ” (1654).
* [[Κλωντ Λοραίν]] (1602 – 1682): “Τοπίο με τον Ασκάνιο να τοξεύει το ελάφι της Σύλβιας ” (1682).
* [[Τζοβάνι Μπατίστα Τιέπολο]] (1696 – 1770): “Nεαρή γυναίκα με παπαγάλο» (περ. 1750 – 1760).
* [[Ζαν-Σιμεόν Σαρντέν]] (1699 – 1779): “Νεκρή φύση” (περ. 1730).
* [[Ζοζέφ Βερνέ]] (1714 – 1789): “H Nύχτα” (18oς αι.).
*
* Σερ Φρέντερικ Λέιτον (1830 – 1896): “Ακμή και Σεπτίμιος” (περ. 1868).
* Άρθουρ Χιουζ (1832 – 1915): “Επιστροφή στο σπίτι από τη θάλασσα ” (1862).
* [[Βίνσεντ βαν Γκογκ]] (1853 -1890): “Το Εστιατόριο της Σειρήνας, Ασνιέρ”.
* [[Πάμπλο Πικάσο]] (1881 – 1974): “Μπλε στέγες” (1901).
* Στάνλυ Σπένσερ (1891 – 1959): “Αγελάδες στο Κούκαμ”.
| |||