Μάχη των Καννών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά την άνοιξη του έτους 216 π.Χ., ο Αννίβας αποφάσισε να πολιορκήσει την μεγάλη αποθήκη ανεφοδιασμού των Ρωμαίων στις Κάννες, η οποία βρισκόταν στον κάμπο της [[Απουλία|Απουλίας]]. Ο Πολύβιος θεωρεί πώς αυτό το γεγονός "προκάλεσε μεγάλη αναταραχή ανάμεσα στους Ρωμαίους, καθώς είχαν χάσει ένα μεγάλο μέρος του εφοδιασμού τους. Αυτό που τους τρόμαζε, όμως, περισσότερο ήταν η παρουσία του Αννίβα στην περιοχή".<ref name="polybius" /> Οι ύπατοι, θέλοντας να βρουν και να κατατροπώσουν τον Καρχηδόνιο στρατηγό, κατευθύνθηκαν στον νότο. Μετά από πορεία δύο ημερών, τον βρήκαν στην αριστερή όχθη του ΩφίδουΩφίδιου ποταμού και στρατοπέδευσαν 6 μίλια (10&nbsp;χμ) από το σημείο αυτό.

Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, ένας Καρχηδόνιος ονόματι [[Γίσκων]], σχολίασε την αριθμητική υπεροχή των Ρωμαίων. Ο Αννίβας του απάντησε: "Ένας σημαντικός παράγοντας που σεσου διέφυγε, Γίσκων, κάτι που θα σε εντυπωσιάσει περισσότερο, είναι ότι παρά την αριθμητική τους υπεροχή, οι Ρωμαίοι ακόμα δεν πρότειναν μάχη."<ref name="Lazenby">Lazenby, J.F. ''Hannibal's War''. London, 1978.</ref>

Ο ύπατος Βάρρος, αρχηγός των Ρωμαίων την πρώτη μέρα των εχθροπραξιών, παρουσιάζεται από τους αρχαίους ως αλλαζόνας, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να νικήσει τον Αννίβα. Καθώς οι Ρωμαίοι πλησίαζαν στις Κάννες, ένα μικρό σώμα που έστειλε ο Αννίβας έστησε ενέδρα στον ρωμαϊκό στρατό. Ο Βάρρος απώθησε αυτό το καρχηδονιακό σώμα και συνέχισε την πορεία του προς στις Κάννες. Αυτή η νίκη, αν και στην ουσία ήταν μια μικρή αψιμαχία, προκάλεσε μεγάλα προβλήματα στην συννενόηση των Ρωμαίων διοικητών. Σε αντίθεση με τον Βάρρο, ο Λούκιος Παύλος παρουσιάζεται πιο υπομονετικός και προσεκτικός, και δήλωσε πώς θα ήταν ανότητο να αντιμετωπίσουν ανοιχτά τους Καρχηδόνιους, έστω και αν είχαν αριθμητική υπεροχή. Αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς ο Αννίβας είχε ακόμα την υπεροχή σε ιππικό (τόσο από ποιοτική άποψη όσο και από αριθμητική). Παρά τις ανησυχίες του, ο Παύλος θεώρησε επίσης ανόητο να αποσύρει τον στρατό του μετά από τέτοια επιτυχία και στρατοπέδευσε με τα 2/3 του στα ανατολικά του ΩφίδουΩφίδιου ποταμού, ενώ το υπόλοιπο 1/3 στρατοπεδεύσε στην αντίθετη πλευρά. Ο στόχος αυτού του δεύτερου στρατοπέδου ήταν να καλύψει με προμήθιεςπρομήθειες τον υπόλοιπο στρατό και να κλέψει μερικές προμήθιεςπρομήθειες του αντιπάλου.<ref>Cottrell, Leonard. Enemy of Rome. Evans Bros, 1965, ISBN 0237443201. p94</ref>

Οι δύο στρατοί έμειναν στις θέσεις τους για δύο μέρες. Κατά την διάρκεια της δεύτερης ημέρας ([[1 Αυγούστου]]), ο Αννίβας, καλά ενήμερος πώς την διοίκηση, την επόμενη μέρα, θα αναλάβει ο Βάρρος, άφησε το στρατόπεδο του και πρότεινε την μάχη. Ο Παύλος, εντούτοις, αρνήθηκε την πρόταση. Όταν η αίτηση του απορρίφθηκε, ο Αννίβας, καταλαβαίνοντας την σημασία των νερών του ΩφίδουΩφίδιου ποταμού, για τα ρωμαϊκά στρατόπεδα, έστειλε το ιππικό του απέναντι σε ένα αδύναμο ρωμαϊκό στρατόπεδο για να εμποδίσει την παροχή νερού σε αυτό. Σύμφωνα με τον Πολύβιο,<ref name="polybius" /> το ιππικό του Αννίβα είχε προκαλέσει όλεθρο και εμπόδισε εντελώς την παροχή νερού στο στρατόπεδο.<ref name="caven">Caven, B. ''Punic Wars''. London: George Werdenfeld and Nicholson Ltd., 1980.</ref>