Κοντσέρτο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
interwiki |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 9:
Από το 18ο αιώνα αρχίζει να υποχωρεί το ''Κοντσέρτο-Γκρόσο'' και να επικρατεί ο πλέον διαδεδομένος μέχρι στις μέρες μας τύπος του κοντσέρτου, είναι τριμερής (γρήγορο-αργό-γρήγορο), με δομή [[σονάτα|σονάτας]].
* Πρώτο μέρος: ακολουθεί τη [[φόρμα σονάτας]] (έκθεση-επεξεργασία-επανέκθεση), διαμορφωμένη έτσι ώστε να εναλάσσεται ο σολίστας με την ορχήστρα. Στην εισαγωγή του κοντσέρτου παίζει συνήθως ολόκληρη η ορχήστρα και παρουσιάζει τα δύο βασικά θέματα του έργου. Στη συνέχεια ο σολίστας, που έχει και τον κύριο ρόλο σ' ολόκληρο το έργο, ερμηνεύει τα δύο θέματα, με [[μετατροπία]] στο δεύτερο θέμα. Η έκθεση τελειώνει συνήθως με ανοδική δεξιοτεχνική κίνηση του σολίστα που καταλήγει σε τρίλια. Η ορχήστρα οδηγεί στην επεξεργασία, στην οποία συμμετέχει εναλλάξ με τον σολίστα. Στο τέλος της επανέκθεσης υπάρχει ένα σολιστικό και άκρως δεξιοτεχνικό τμήμα, η [[
* Δεύτερο μέρος: είναι αργό και μελωδικό.
* Τρίτο μέρος: γρήγορο και επίσης δεξιοτεχνικό, συνήθως σε μορφή [[ρόντο]].
Τα σολιστικά σημεία του κλασικού κοντσέρτου έχουν χαρακτήρα δεξιοτεχνικό και απαιτούν ιδιαίτερες ικανότητες από τον εκτελεστή, ενώ το τμήμα του κοντσέρτου που έχει κατεξοχήν σκοπό την παρουσίαση των ικανοτήτων του σολίστα, είναι η [[
Τη μουσική μορφή του κοντσέρτου αξιοποίησαν όλοι σχεδόν οι σημαντικοί συνθέτες της [[Κλασική μουσική|Ευρωπαϊκής κλασικής μουσικής]] με κυρίαρχο, στατιστικά, όργανο το [[βιολί]] και το [[πιάνο]]. Υπάρχουν όμως και διπλά, ή και τριπλά κοντσέρτα. (παράδειγμα κοντσέρτα για [[βιολί]] και [[πιάνο]], για δύο πιάνα ([[Φέλιξ Μέντελσον-Μπαρτόλντυ]]), για [[φλάουτο]] και [[άρπα]] ([[Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ]]), για [[πιάνο]], [[βιολί]] και [[βιολοντσέλο]] ([[Λούντβιχ βαν Μπετόβεν]]).
| |||