Σχέδιο φιλελευθεροποίησης (Χούντα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αναίρεση: τα μέλη υπάρχουν ήδη στο σχετικό άρθρο, είναι περιττά εδώ
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Τα πρώτα σημάδια φιλελευθεροποίησης εμφανίστηκαν το [[1970]] με την συγκρότηση της [[Συμβουλευτική επιτροπή νομοθετικής εργασίας|Συμβουλευτικής Επιτροπής]], ενός μικτού νομοθετικού οργάνου που είχε προκύψει αφενός από μέλη διορισμένα κατευθείαν από τον Παπαδόπουλος, αφετέρου από εκλεγμένους αντιπροσώπους επαγγελματικών οργανώσεων (ελεγχόμενων από την κυβέρνηση), μετά από επιλογή της κυβέρνησης.<ref name="tovima.gr2"/> Το [[1972]], ο Παπαδόπουλος κάλεσε τους πολιτικούς να συμμετάσχουν στην νέα ανασχηματισθείσα κυβέρνησή του. Επίσης τον [[Ιούλιος|Ιούλιο]] του ίδιου έτους κατάργησε τα [[Πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων|πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων]].
 
Μετά το [[κίνημα του Ναυτικού]] το καθεστώς των Συνταγματαρχών θεώρησε εμπλεκόμενο στο κίνημα τον [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Κωνσταντίνο]], και αμέσως μετά, την [[1 Ιουνίου]] [[1973]] κατάργησε την Βασιλεία και ανακήρυξε [[Προεδρική Δημοκρατία|Προεδρική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία]]. Στις [[29 Ιουλίου]] 1973 προχώρησε σε νομιμοποίηση των πράξεών του με το νόθο [[Δημοψήφισμα του 1973|δημοψήφισμα για την μορφή του πολιτεύματος]]: 78,4% ΝΑΙ στην Προεδρική Δημοκρατία, έναντι 21,5% ΟΧΙ (για τη διατήρηση δηλαδή της Βασιλείας). Επίσης αναθεώρησε το [[Σύνταγμα του 1968]] με το [[Σύνταγμα του 1973]]. Αυτό προέβλεπε την αβασίλευτη μορφή του πολιτεύματος, υπερεξουσίες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την εκλογή του από τον λαό (7ετής θητεία χωρίς δικαίωμα επανεκλογής), και την ύπαρξη ''διά ανάπτυξιν κομματικής ζωής'' Συνταγματικού δικαστηρίου. Στις [[19 Αυγούστου]] 1973 ο Παπαδόπουλος ορκίζεται [[Πρόεδρος της Δημοκρατίας]] και ο [[Οδυσσέας Αγγελής]] Αντιπρόεδρος Δημοκρατίας για θητεία 7 ετών (μέχρι το [[1980]]). Την επόμενη ημέρα [[20 Αυγούστου]] ο Παπαδόπουλος βάσει του σχεδίου φιλελευθεροποίησης, αίρει τον στρατιωτικό νόμο από την περιοχή της πρωτεύουσας, αμνηστεύει μεγάλοόλους αριθμότους πολιτικώνπολιτικούς κρατουμένωνκρατουμένους και δίνει ειδική χάρη στον [[Αλέκος Παναγούλης|Παναγούλη]].<ref name="tovima.gr2">[http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=78&artid=188180&dt=20/04/2008 Το (πολιτικό) παρασκήνιο του τελικού στο Γουέμπλεϊ], άρθρο της εφημερίδας "Το Βήμα"</ref> <ref name="ethnos.gr">[http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=145963 Αφιέρωμα στον Παναγούλη], άρθρο της εφημερίδας "Έθνος"</ref> Στις [[19 Σεπτεμβρίου]] 1973 διορίζει τα 10 μέλη του [[Συνταγματικό δικαστήριο 1973|Συνταγματικού Δικαστηρίου]] (που είχε φροοντίσει να κατοχυρώσεικατοχυρωθεί συνταγματικά με το Σύνταγμα του 1973). Στις [[8 Οκτωβρίου]] 1973 διορίζει πολιτική κυβέρνηση υπό τον [[Σπυρίδων Μαρκεζίνης|Σπύρο Μαρκεζίνη]] με σκοπό να προπαρασκευάσει βουλευτικές εκλογές για τις [[10 Φεβρουαρίου]] [[1974]]. Ο Μαρκεζίνης θα έδινε συνέντευξη τύπου για τις προγραμματισμένες εκλογές στις [[26 Νοεμβρίου]] 1973.
Ο πολιτικός κόσμος αντέδρασε έντονα στο σχέδιο φιλελευθεροποίησης, το οποίο χαρακτηρίστηκε από αρκετούς ως "φιάσκο". Το [[ΚΚΕ]] αρνήθηκε να συμμετάσχει ενώ το [[ΚΚΕ Εσωτερικού]] δέχτηκε. Οι [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής]], [[Γεώργιος Ράλλης]] και [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος]] θεώρησαν παραπλανητικό το νέο καθεστώς.<ref name="iospress.gr">[http://www.iospress.gr/ios2007/ios20070930.htm Φιλελευθεροποίηση], άρθρο της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία"</ref>
 
Το [[Κίνημα Ιωαννίδη|πραξικόπημα Ιωαννίδη]] ανέτρεψε την [[Κυβέρνηση Σπύρου Μαρκεζίνη 1973]] ενάμιση μήνα μετά την άνοδό της στην εξουσία και σταμάτησε την υλοποίηση του σχεδίου φιλελευθεροποίησης, αναβάλλοντας την απόφαση για εκλογές.
Σημειωτέον ότι ο Παπαδόπουλος είχε ως στόχο την δημιουργία απο την κυβέρνηση Μαρκεζίνη ένος "κράτους δικαίου, ισχυρού και ελευθέρου" και "ενός νέου υγιούς δημοκρατικού πολιτεύματος" όπως τεκμηριώνεται και με την Προεδρική εξαγγελία της 19ης Αυγούστου:
 
''Ελληνικέ λαέ. Η Δημοκρατία είναι πλέον δι'όλους μας. Δι'αυτό και όλοι μας οφείλομεν να την ενεργοποιήσωμεν ηνωμένοι επί τη επιδιώξει του εθνικού συμφέροντος. Διαφορισμοί ημπορούν να υπάρχουν χρειάζονται υπό το δημοκρατικόν πολίτευμα. Τα πάθη όμως και αι ιδιοτέλειαι το υπονομεύουν διότι θέλει ανωτερότητα και αυτοπειθερχείαν η Δημοκρατία.(..) Ζήτω η νέα Ελληνική Δημοκρατία.
Τον ίδιο στόχο εξέφρασε και στην φυλακή:
 
΄΄Απεβλέπαμεν εις μιαν νέαν δημοκρατίαν με αναμορφωμένην την πολιτική ζωήν και με αποδοτικόν κρατικόν μηχανισμόν. Σκοπός μας ήτο να παραδώσωμεν την εξουσίαν εις τον λαόν το ταχύτερον, με αδιαβλήτους εκλογάς, αφού κτίσωμεν ένα κράτος δίκαιον, ισχυρόν και ελεύθερον, που να εξασφαλίζη εις όλους τους πολίτας την ευημερίαν και να τους οπλίζη με αισιοδοξίαν δια το προσωπικόν τους μέλλον και δια το μέλλον του Έθνους. Εκάμαμεν ότι ήτο δυνατόν προς την κατεύθυνσιν αυτήν και όσα έγιναν, αποτελούν σταθμόν εις την ελληνικήν ιστορίαν.Μόνιμη πρόθεσις μας ήτο το πέρασμα εις την ομαλότητα και θα επραγματοποιείτο και αυτό, αν δεν μας ανέκοπταν αι εσωτερικαί αντινομίαι του καθεστώτος, ο αρνητισμός του πολιτικού κόσμου και τα αφανή αλλά εκρηκτικά συμφέροντα. Όταν τελικώς εσχηματίσθηκε πολιτική κυβέρνησις, συνασπίσθηκαν όλοι δια να ματαιώσουν την ομαλή μετάβασιν της εξουσίας εις τον λαόν με τιμίας εκλογάς''.
[[Κατηγορία:Χούντα των Συνταγματαρχών]]