Λωρραίνη (περιοχή): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: th:แคว้นลอแรน
Γραμμή 14:
==Η Λωρραίνη τον μεσαίωνα==
 
Το δουκάτο της Λωρραίνης δημιουργήθηκε απο τον αυτοκράτορα [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθων Α']] (944) που το παραχώρησε δώρο στον κουνιάδο του [[Κονράδος της Λωρραίνης|Κονράδο τον ερυθρό,]] όταν αργότερα ο Κονράδος στασίασε εναντίον του αυτοκράτορα (954) ο Όθων το παραχώρησε στον μικρότερο αδελφό του [[Μπρούνο ο Μέγας|Μπρούνο.]]
Το [[911]] υπάχθηκε στον Κάρολο τον Ευήθη, Βασιλέα της δυτικής Φραγκίας, αλλά το [[923]] επανήλθε στο γερμανικό βασίλειο, ως "Δουκάτο της Λωρραίνης", όπου και αποτέλεσε τμήμα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, υπό την κυριαρχία της οποίας έμεινε μέχρι το [[1542]]. Η δε Κάτω Λωρραίνη περιήλθε στους Δούκες της [[Βραβάντη]]ς. Έτσι το όνομα Λωρραίνη περιορίστηκε μόνο για το άνω τμήμα της το οποίο υπάχθηκε και αυτό στους ίδιους Δούκες μέχρι το [[1736]], τότε ο [[Κάρολος Ε'|Κάρολος ο Ε']] αναγνώρισε την ανεξαρτησία του -τότε- δουκάτου της Λωρραίνης-Μπαρ. Ο Γάλλος πρίγκηπας των Βουρβώνων του Βαλουά [[Ρενέ Α' της Νάπολης]] παντρεύτηκε την κόρη του δούκα [[Κάρολος Β' της Λωρραίνης|Κάρολου Β']] της Λωρραίνης [[Ισαβέλλα της Λωρραίνης]] η οποία μαζί με τον σύζυγο της Ρενέ διαδέχθηκε τον πατέρα της στο δουκάτο μετά τον θάνατο του ([[1431]]). Το δουκάτο της Λωρραίνης πέρασε στον '''οίκο του Βοντεμόν''' με τον γάμο της κόρης του δούκα Ρενέ Α' και της Ισαβέλλας [[Γιολάντα του Ανζού|Γιολάντας]] με τον [[Φρειδερίκος Β' του Βοντεμόν|Φρειδερίκο Βοντεμόν]], γιό του [[Αντώνιος του Βοντεμόν|Αντώνιου του Βοντεμόν]] που είχε κάνει μεγάλους αγώνες κατά του αυτοκράτορα Σιγισμόνδου για να το ανακτήσει αφού καταγόταν απο παρακλάδι της δουκικής οικογένειας, πρώτος δούκας απο τον οίκο ήταν ο γιός του Φρειδερίκου και της Γιολάντας [[Ρενέ Β' της Λωρραίνης|Ρενέ Β']]. Όντας στη συνέχεια υπό Γαλλική διακυβέρνηση, έμεινε για λίγο χρονικό διάστημα σχετικά ανεξάρτητη οι δούκες παρέμεναν για 2,5 περίπου αιώνες απο την δυναστεία Λωρραίνης - Βοντεμόν. Η Γαλλική κατοχή έγινε εντονότερη μετά την εισβολή στο δουκάτο του καρδινάλιου Ρισελιέ (1634) εναντίον του δούκα [[Κάρολος Δ' της Λωρραίνης|Καρόλου Δ']] που τον εξανάγκασε σε παραίτηση υπέρ του μικρότερου αδελφού του [[Νικόλαος Φραγκίσκος, δούκας της Λωρραίνης|Νικολάου Φραγκίσκου]] γιατί ο Κάρολος επενέβη σε εσωτερική διαμάχη στην [[Γαλλία]] εναντίον του καρδινάλιου. Ανεξαρτητοποιήθησαν οριστικά απο τον δούκα [[Λεοπόλδος δούκας της Λωρραίνης|Λεοπόλδο]] ([[1697]]-[[1729]]) εγγονό του Νικολάου Φραγκίσκου. Κατά τον [[16ος αιώνας|16ο αιώνα]] η Λωρραίνη υπό τους Δούκες Γκιζ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στους θρησκευτικούς πολέμους της Γαλλίας. Περί το τέλος του [[17ος αιώνας|17ου αιώνα]] ο Βασιλεύς της Γαλλίας υποχρέωσε σε παραίτηση τον [[Φραγκίσκος Α' της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Δούκα Φραγκίσκο Γ΄]] μελλοντικό αυτοκράτορα γιό του Λεοπόλδου μετά τον γάμο του που τέλεσε με την [[Μαρία Θηρεσία]], προς αποφυγή της πιθανής τότε ένωσης του Δουκάτου με την [[Αυστρία]]. Έτσι η Λωρραίνη το ([[1736]]) παραχωρήθηκε στον [[Στανισλάβ Λετσίνκσι]], διάδοχο του θρόνου της [[Πολωνία|Πολωνίας]], ο δούκας Φραγκίσκος μετά απο πιέσεις του πεθερού του αυτοκράτορα Καρόλου ΣΤ' αναγκάστηκε να ανταλλάξει το δουκάτο της Λωρραίνης με το δουκάτο της [[Τοσκάνη|Τοσκάνης.]] Τελικά θα επιστραφεί οριστικά στη [[Γαλλία]], τριάντα χρόνια αργότερα.<br />
Υπο την διοίκηση του Μπρούνο (954 - 965) γνώρισε περίοδο μεγάλης ακμής, ο ίδιος για την καλύτερη διοίκηση του το χώρισε σε δύο μαγδραβίες την Άνω Λωρραίνη - Λοθαραγγία υπο τον [[Φρειδερίκος Α' της Άνω Λωρραίνης|Φρειδερίκο]] και την Κάτω Λωρραίνη υπο τον [[Γοδεφρείδος Α' της Κάτω Λωρραίνης|Γοδεφρείδο]] μετά τον θάνατο του Μπρούνο οι δύο μαγδράβοι έγιναν ανεξάρτητοι δούκες.
Η Κάτω Λωρραίνη μετά τον Γοδεφρείδο άλλαξε πολλά χέρια περνώντας απο Φράγκους πρίγκηπες όπως ο [[Κάρολος της Κάτω Λωρραίνης|Κάρολος,]] ο [[Όθων της Κάτω Λωρραίνης|Όθων]] κατέληξε τελικά στον [[Γοδεφρείδος Β' της Κάτω Λωρραίνης|Γοδεφρείδο Β' του Βερντάν]] που όταν πέθανε άτεκνος (1023) τον διαδέχθηκε ο αδελφός του [[Γκοθέλο Α' της Λωρραίνης|Γκοθέλο.]] Η Άνω Λωρραίνη εξακολουθούσε να διοικείται απο τους κόμητες του Μπάρ τους απογόνους του Φρειδερίκου Α' έως τον δισέγγονο του [[Φρειδερίκος Γ' της Άνω Λωρραίνης|Φρειδερίκο Γ']] που πέθανε (1033) άτεκνος σε παιδική ηλικία, η Άνω Λωρραίνη πέρασε τότε στον Γκοθέλο της Κάτω Λωρραίνης που ένωσε τα δύο δουκάτα. Τον Γκοθέλο διαδέχθηκε ο γιός του [[Γοδεφρείδος Γ' της Κάτω Λωρραίνης|Γοδεφρείδος Γ']] αλλά ο αυτοκράτορας παραχώρησε το δουκάτο στον [[Αδαλβέρτος της Λωρραίνης|Αδαλβέρτο]] κόμη του Μέτζ ακολούθησε σκληρή αντίδραση του Γοδεφρείδου με πολλές συγκρούσεις. Ο Αδαλβέρτος σκοτώθηκε (1048) στην μάχη του Τουίν απο τον Γοδεφρείδο (11 Νοεμβρίου/1048) και ο αυτοκράτορας παραχώρησε τελικά το
δουκάτο της Λωρραίνης στον μικρότερο αδελφό του Αδαλβέρτου [[Γεράρδος Δ' της Αλσατίας|Γεράρδο.]] Η δυναστεία που
Τοκυβέρνησε [[911]]στην υπάχθηκεσυνέχεια στονγια Κάρολο7 τονπερίπου Ευήθη, Βασιλέα της δυτικής Φραγκίας, αλλά το [[923]] επανήλθε στο γερμανικό βασίλειο, ως "Δουκάτο της Λωρραίνης", όπου και αποτέλεσε τμήμα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, υπόαιώνες την κυριαρχία της οποίας έμεινε μέχρι το [[1542]]. Η δε Κάτω Λωρραίνη περιήλθεσυνεχίστηκε στουςκανονικά Δούκεςμε τηςτους [[Βραβάντη]]ς. Έτσι το όνομα Λωρραίνη περιορίστηκε μόνο για το άνω τμήμα της το οποίο υπάχθηκε και αυτό στους ίδιους Δούκες μέχρι το [[1736]], τότε ο [[Κάρολος Ε'|Κάρολος ο Ε']] αναγνώρισε την ανεξαρτησίααπογόνους του -τότε- δουκάτου της Λωρραίνης-ΜπαρΓεράρδου. Ο Γάλλος πρίγκηπας των Βουρβώνων του Βαλουά [[Ρενέ Α' της Νάπολης]] παντρεύτηκε την κόρη του δούκα [[Κάρολος Β' της Λωρραίνης|Κάρολου Β']] της Λωρραίνης [[Ισαβέλλα της Λωρραίνης]] η οποία μαζί με τον σύζυγο της Ρενέ διαδέχθηκε τον πατέρα της στο δουκάτο μετά τον θάνατο του ([[1431]]). Το δουκάτο της Λωρραίνης πέρασε στον '''οίκο του Βοντεμόν''' με τον γάμο της κόρης του δούκα Ρενέ Α' και της Ισαβέλλας [[Γιολάντα του Ανζού|Γιολάντας]] με τον [[Φρειδερίκος Β' του Βοντεμόν|Φρειδερίκο Βοντεμόν]], γιό του [[Αντώνιος του Βοντεμόν|Αντώνιου του Βοντεμόν]] που είχε κάνει μεγάλους αγώνες κατά του αυτοκράτορα Σιγισμόνδου για να το ανακτήσει αφού καταγόταν απο παρακλάδι της δουκικής οικογένειας, πρώτος δούκας απο τον οίκο ήταν ο γιός του Φρειδερίκου και της Γιολάντας [[Ρενέ Β' της Λωρραίνης|Ρενέ Β']]. Όντας στη συνέχεια υπό Γαλλική διακυβέρνηση, έμεινε για λίγο χρονικό διάστημα σχετικά ανεξάρτητη οι δούκες παρέμεναν για 2,5 περίπου αιώνες απο την δυναστεία Λωρραίνης - Βοντεμόν. Η Γαλλική κατοχή έγινε εντονότερη μετά την εισβολή στο δουκάτο του καρδινάλιου Ρισελιέ (1634) εναντίον του δούκα [[Κάρολος Δ' της Λωρραίνης|Καρόλου Δ']] που τον εξανάγκασε σε παραίτηση υπέρ του μικρότερου αδελφού του [[Νικόλαος Φραγκίσκος, δούκας της Λωρραίνης|Νικολάου Φραγκίσκου]] γιατί ο Κάρολος επενέβη σε εσωτερική διαμάχη στην [[Γαλλία]] εναντίον του καρδινάλιου. Ανεξαρτητοποιήθησαν οριστικά απο τον δούκα [[Λεοπόλδος δούκας της Λωρραίνης|Λεοπόλδο]] ([[1697]]-[[1729]]) εγγονό του Νικολάου Φραγκίσκου. Κατά τον [[16ος αιώνας|16ο αιώνα]] η Λωρραίνη υπό τους Δούκες Γκιζ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στους θρησκευτικούς πολέμους της Γαλλίας. Περί το τέλος του [[17ος αιώνας|17ου αιώνα]] ο Βασιλεύς της Γαλλίας υποχρέωσε σε παραίτηση τον [[Φραγκίσκος Α' της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Δούκα Φραγκίσκο Γ΄]] μελλοντικό αυτοκράτορα γιό του Λεοπόλδου μετά τον γάμο του που τέλεσε με την [[Μαρία Θηρεσία]], προς αποφυγή της πιθανής τότε ένωσης του Δουκάτου με την [[Αυστρία]]. Έτσι η Λωρραίνη το ([[1736]]) παραχωρήθηκε στον [[Στανισλάβ Λετσίνκσι]], διάδοχο του θρόνου της [[Πολωνία|Πολωνίας]], ο δούκας Φραγκίσκος μετά απο πιέσεις του πεθερού του αυτοκράτορα Καρόλου ΣΤ' αναγκάστηκε να ανταλλάξει το δουκάτο της Λωρραίνης με το δουκάτο της [[Τοσκάνη|Τοσκάνης.]] Τελικά θα επιστραφεί οριστικά στη [[Γαλλία]], τριάντα χρόνια αργότερα.<br />
 
==Νεώτερη ιστορία==