Καίτη Λαμπροπούλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
νέο άρθρο
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 23:
Ξεκίνησε τα μαθήματα στο θέατρο από τα μαθητικά της χρόνια το 1942, αρχικά στο Θέατρο Τέχνης. Συμμετείχε στην πρώτη παράσταση του Θεάτρου Τέχνης μαζί με τον [[Κάρολος Κουν|Κάρολο Κουν]] το 1942-1943, στην "[[Η Αγριόπαπια|Αγριόπαπια]]" του [[Ίψεν]].<ref>{{cite news|url=wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1999/02/14021999.pdf|title=Κουν: μνήμη και ανάμνηση|last=Χατζηδάκης|first=Γιώργος|date=14-02-1999|work=Ένθετο "Επτά Ημέρες"|publisher=Εφημερίδα Καθημερινή|pages=7|accessdate=27-10-2010|format=pdf}}</ref> Με το Θέατρο Τέχνης συνεργάστηκε στα έργα "Σουάνεβιτ", "[[Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε]]", "Κωνσταντίνου και Ελένης", "[[Βυσσινόκηπος]]", "[[Στέλλα Βιολάντη]]", "Το πρώτο έργο της Φάννυ", "Δεν μπορείς να ξέρεις", "Χαρούμενα νιάτα", "[[Βρικόλακες]]" κ.ά.
 
Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με το [[Εθνικό Θέατρο]] υπό τη διεύθυνση του [[Δημήτρης Ροντήρης|Ροντήρη]] και πήρε μέρος στις παραστάσεις: "Φοιτηταί", "Ζητείται υπηρέτης", "[[Συρανό ντε Μπερζεράκ]]", "[[Το φιντανάκι]]", "[[Λοκαντιέρα]]", "[[Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής]]", "[[Οι Εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ]]" κ.ά. <ref>[http://www.nt-archive.gr/peopleDetails.aspx?personID=1620 Αρχείο Εθνικού Θεάτρου]</ref> Στη συνέχεια, ακολούθησε το Ροντήρη στην Ελληνική Σκηνή, αλλά συνεργάστηκε και με άλλους θιάσους σε πολλές παραστάσεις.
 
Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1951 στην ταινία "Το παιδί μου πρέπει να ζήσει". Εμφανίστηκε και σε τηλεοπτικές σειρές, καθώς και στο Θέατρο της Δευτέρας.